kêr

Gwelet ivez : ker

Eus caer en henvrezhoneg.

Tostaat ouzh caer e kembraeg.

Anv-kadarn

kêr /ˈkɛːr/ benel (liester : kêrioù)

1. Kêr, metoù douaroniel ha kevredigezhel, anezhañ un tolpad bras a savadurioù, ma labour an darn vuiañ eus an annezidi anezhañ e micherioù ar c'henwerzh, ar greanterezh, pe er velestradurezh.
   • e kêr, e kêr Lannuon :
   • Klevet am oa lavaret e oas deut e kêr. — (Erwan ar Moal, An “Hini Goz” o vont da denna he foltred, Editions FEIZ HA BREIZ, 1913, p. 5.)
   • Un hanter-c'hoar d'am zad a oa neuze leanez Sant Visant a Baol e kêr Denain, [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 36.)
   • Kement a rejont koulskoude ma'c'h arrujont bev ha yac'h en kêr Lannuon. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 7.)
   • Pa oa ur bern arc'hant, e-keit-se, o c'hortoz dindan douar Kêr Londrez ! — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 82.)
   • Ar gêr-mañ, ar gêr-se; ar gêr vras
   • Jilig. – Mat ! mar kirit, me 'roio an dourn d'eoc'h evit an dra-ze ! Anaout a ran ar gear-man kouls ha va fater. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 10.)
   • Eno edo Keriz gwechall goz, Iz ar gêr villiget abalamour d'he fec'hedou mezus. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 40.)
   • War e droad e kerzhas d'ar gêr bell-se, [...]. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 8.)
   • Ur gêr, ur gêr vras, ur gêr vihan
   • Evel-se, ar seizved de, da zerr-noz, e tigouezjont en eun tammik kêr vihan. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 26.)
2. dirak un anv kêr
   • hep kemmadur (skouerioù roet gant SYBM Le Gléau): Kêr Kastell, Kêr Gwengamp, Kêr Gwened
   • gant kemmadur : kêr Vrest
3. tud kêr

II Ar gêr: an ti ma emañ an den o chom

1. kaout kêr: kaout ti
   • N'en deus kêr ebet 'met ar maez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 250.)
   • Trist e vije da jeu ma n'az pije kêr ebet, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 223.)
2. Ober e gêr : bezañ o chom.
   • Amañ e rae e gêr. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 250.)
3. bezañ er gêr (en e gêr, en he c'hêr)
4. mont d'ar gêr (d'e gêr, d'ho kêr)

III kêriadenn

1. • [...] ; rak Kerunkun a zo ur gêr vras, gant dek familh gaer o vevañ enni diwar ar mengleuzioù mein-glas ; [...]. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 89.)

IV tiegezh, atant

• An hini a ya da foar Vikael a lez e verenn e kêr. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 323.)