Перайсці да зместу

Цодзік Львовіч Даўгапольскі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Цодзік Львовіч Даўгапольскі
ідыш: צדוק דאלגאפאלסקי
Асабістыя звесткі
Псеўданімы Ц. Городокер[1]
Дата нараджэння 11 жніўня 1879(1879-08-11)[2]
Месца нараджэння
Дата смерці 16 ліпеня 1959(1959-07-16)[2] (79 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства  Расійская імперыя,  СССР
Месца працы
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці пісьменнік, паэт
Гады творчасці 19141959
Жанр паэзія, проза
Мова твораў беларуская, ідыш, руская
Грамадская дзейнасць
Партыя
Лагатып Вікікрыніц Творы ў Вікікрыніцах

Цодзік Львовіч Даўгапольскі (11 жніўня 187916 ліпеня 1959) — яўрэйскі пісьменнік.

Прадзед пісьменніка валодаў кавалкам зямлі ў Даўгаполлі.

Ц. Даўгапольскі нарадзіўся ў горадзе Гарадок Віцебскай губерні ў сям’і меламеда Лейбы. Маці служыла ў магазіне. У сям’і было 7 дзяцей. З імі жылі пляменніца і старая баба. Хатка стаяла на Паметнай вуліцы ля шашы.

З трынаццаці год працаваў на шчаціннай фабрыцы ў Невелі. Вельмі цяжкімі былі ўмовы побыту рабочых. Захварэў на вострае малакроўе, вярнуўся дамоў. У 1909 годзе ў Вялікіх Луках экстэрнам здаў экзамен на званне хатняга настаўніка, працаваў у вёсцы Захар’іна Магілёўскай губерні. У 1912 годзе вярнуўся ў Гарадок і на працягу шасці гадоў узначальваў яўрэйскае вучылішча. Быў актыўным членам Бунда. Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі працаваў інструктарам Наркама адукацыі, дырэктарам дзіцячага дома ў Віцебску, пазней — у газетах і часопісах. З 1925 г. у газеце «Акцябэр» (Менск). З 1933 г. працаваў у Дзяржвыдзе БССР.

У 1938 годзе рэпрэсаваны. Арыштаваны 27 красавіка ў Мінску па адрасе: вул. Камсамольская, д. 1/13, кв. 2. А��уджаны пазасу��овым органам НКВД 27 верасня як «былы член Бунда» і за «антысавецкую агітацыю» да 8 гадоў лагераў і 5 гадоў пазбаўлення правоў. Адбываў пакаранне ў Казахстане і быў вызвалены ў 1943 годзе. Вязняў выпусцілі, калі да лагера набліжаліся нямецка-фашысцкія войскі. Пісьменнік дайшоў пехатой у савецкі тыл, выпадкова сустрэў сям’ю сястры Зіны, а потым сям’ю дачкі. Быў настаўнікам на Урале. Пасля вайны высланы з Ленінграда, жыў у Віцебску.

Цяжка захварэўшы, вясной 1959 пераехаў да дачкі ў Ленінград, дзе і памёр.

Рэабілітаваны пракуратурай Мінскай вобласці 5 жніўня 1993.

Жонка і два сыны забіты ў гета.

Дэбютаваў допісам у нелегальным бундаўскім выданні ў 1898 годзе. У 1914 годзе выдаў п’есы «Карціны з мястэчка» (Вільня). Пісаў на ідышы, беларускай і рускай мовах. Аўтар раманаў, аповесцей, нарысаў, фельетонаў і п’ес. Друкаваўся ў «Штэрне». Творы выдаваліся ў Вільні, Менску, Маскве, Харкаве. У 1931 годзе выйшаў зборнік вершаў «З пяром у руцэ». Сярод апублікаванага:

  • раманы «Каля адчыненай брамы» (1928, беларускі пераклад 1931), «Шоўк» (1934), «На савецкай зямлі» (1931);
  • аповесць «Агітпоезд» (1933, беларускі пераклад 1935);
  • п’есы «Бітва машын» (1930), «Да апошняга» (1931), «Калгасны сургуч» (1933);
  • кніга кніга «Адваротны бок новага быту» (1928);
  • Зборнікі прозы «Навыварат» (1928), «На савецкай зямлі» (1931), «Навелы» (1936);
  • Dem Zeydns Kloles. Дэм зэйднс клолэс. Дедушкины проклятия. Одноактная детская комедия (на идише). Рис. Элиэзера Лисицкого. (Передняя и задняя обложки, 2 ил.). — Москва, издание Центрального еврейского комиссариата, 1919. 30 с. с ил.[3]

і інш.

Аўтар успамінаў. Аўтабіяграфічны раман, падрыхтаваны да друку, загінуў у час вайны.

Браў удзел у падрыхтоўцы кнігі «Ніколі не забудзем» з успамінамі беларускіх дзяцей.

Раман «Шоўк» прысвечаны будаўніцтву магілёўскай шоўкавай фабрыкі. Творы ўключаліся ў вучэбныя праграмы яўрэйскіх школ у Беларусі. На беларускую мову іх перакладалі Б. Клімчук, І. Плаўнік, С. Плаўнік (Бядуля).

Зноскі

  1. Шульман А. Еврейский Городок // Библиотека журнала «МИШПОХА» (руск.)
  2. а б в г National Library of Israel Names and Subjects Authority File Праверана 20 жніўня 2023.
  3. RARUS’S GALLERY (руск.)