Манра

Манра
англ. Manra
Выгляд з космасу
Характарыстыкі
Плошча	4,4 км²
Найвышэйшы пункт	6 м
Насельніцтва	0 чал.
Размяшчэнне
4°27′ пд. ш. 171°15′ з. д.HGЯO
Архіпелаг	Астравы Фенікс
Акваторыя	Ціхі акіян
Краіна	Кірыбаці
Манра
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Манра (кірыб. Manra) — востраў у групе астравоў Фенікс. Уваходзіць у склад дзяржавы Кірыбаці. Плошча — 4,4 км². Незаселены.

На поўначы вострава Манра захаваліся сведчанні прысутнасці людзей да прыбыцця еўрапейцаў — больш за дзясятак каменных платформаў і пліт, рэшткі калодзежаў і печаў. Некаторыя даследчыкі мяркуюць, што яны належалі палінезійскім і мікранезійскім насельнікам, якія пакінулі гэты кавалак сушы па невядомых прычынах.

У 1823 г. востраў быў адкрыты брытанскімі кітабоямі. Яны далі яму назву Сідней. Сучасная назва паходзіць з мовы кірыбаці, яна замацавалася толькі ў другой палове XX ст.

У 1882 г. брытанскі ўрад выдаў ліцэнзію аўстралійскаму прадпрымальніку Дж. Т. Арундэлу на здабычу на востраве гуана. Ён пабудаваў вузкакалейную чыгунку, аднак не прадугледзеў цяжкасцяў падыходу вялікіх транспартных суднаў да мясцовага рыфу. У выніку, адзін з караблёў разбіўся аб скалы. У 1885 г. здабычу прыйшлося перарваць.

26 чэрвеня 1886 г. Вялікабрытанія афіцыйна абвясціла аб анексіі Манра. Востраў быў здадзены ў арэнду для вырошчвання какосавай пальмы. На Манра першапачаткова працавалі выхадцы з Самоа і Такелау. У пач. 1930-ых гг. сюды перасялілі 130 чалавек з астравоў Гілберта.

У 1937 г. востраў афіцыйна ўвайшоў у склад брытанскай калоніі Астравы Гілберта і Эліс.

У пасляваенны час вытворчасць какосаў стала малапрыбытковай, да таго ж пачалася працяглая засуха, і да 1963 г. насельніцтва пакінула Манра.

Яшчэ ў 1938 г. тут быў арганізаваны птушыны запаведнік. У 1975 г. брытанскія ўлады надалі Манра поўны запаведны статус.

У 1979 г. востраў перайшоў пад кіраўніцтва Кірыбаці, але запаведны статус захаваўся. У 2010 г. востраў быў уключаны ў спіс сусветнай спадчыны ЮНЕСКА.

Востраў Манра мае каралавае паходжанне і ўяўляе сабою замкнёны атол з шырокай унутранай лагунай (2,2 км²) глыбінёй да 6 м. Вада ў лагуне надзвычай салёная.

Прырода часткова зменена чалавекам. Значную частку паверхні пакрывае лес. Акрамя мясцовых відаў раслін сустракаюцца культурныя, перш за ўсё какосавая пальма. Фаўна прадстаўлена шматлікімі птушкамі, крабамі, чарапахамі і казуркамі. Даволі добра захаваўся падводны свет каралавага рыфа. Цікава, што з-за распаўсюджання атрутных водарасцей многія віды рыб ля ўзбярэжжа таксама маюць атрутнае мяса. Таму нават у перыяд каланізацыі перасяленцы адмаўляліся лавіць рыбу ля вострава.

• Manra (Sydney) Island Архівавана 7 кастрычніка 2012.
• SYDNEY. Phoenix Group Архівавана 25 кастрычніка 2019.