Перайсьці да зьместу

Францішак Стэфан Сапега

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Францішак Стэфан Сапега
лац. Francišak Stefan Sapieha
Францішак Стэфан Сапега. Партрэт з Коданскай галерэі, 1709
Францішак Стэфан Сапега. Партрэт з Коданскай галерэі, 1709

Герб Ліс
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся каля 1646
Памёр 25 чэрвеня 1686(1686-06-25)[1][2][3]
Пахаваны
Род Сапегі
Бацькі Павал Ян
Ганна Барбара з Копацяў
Дзеці Ян Казімер Сапега[4], Юзэф Францішак Сапега[4], Юры Фэліцыян Сапега[5], Барбара з Сапегаў[d][4], Францішка Ізабела з Сапегаў[d][5], Кацярына з Сапегаў[d][5] і Соф’я з Сапегаў[d][5]
Дзейнасьць вайсковец

Францішак Стэфан Сапега (да 1661 — 25 чэрвеня 1686, Люблін) — дзяржаўны і вайсковы дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Чашнік (з 1666) і канюшы вялікі літоўскі (з 1670).

З чарэйска-ружанскай лініі магнацкага роду Сапегаў гербу Ліс, сын Паўла Яна і Ганны Барбары з Копацяў. Меў братоў Казімера Яна, Бэнэдыкта Паўла і Лявона Базыля.

Навучаўся ў Лёвэнскім унівэрсытэце (1661—1663 гады), потым разам з братамі Казімерам Янам і Бэнэдыктам Паўлам вандраваў Эўропай, адкуль вярнуўся ў красавіку 1664 году.

У 1666 годзе атрымаў урад чашніка вялікага, у 1670 годзе — канюшага вялікага. У 1668 годзе быў прыхільнікам кандыдатуры мас��оўскага гаспадара Аляксея Міхайлавіча, аднак у рэшце падтрымаў абраньне каралём і вялікім князем Міхала Карыбут-Вішнявецкага.

Неаднаразова абіраўся паслом на соймы. У 1678—1679 гадох быў маршалкам гарадзенскага сойму[6].

Браў удзел у Хоцінскай бітве (1673 год) і ў выправе на Вугоршчыну і Славаччыну.

Пабраўся шлюбам з Ганнай Крыстынай Любамірскай (у 1672 годзе), зь якой меў сыноў Яна Казімера, Юзэфа Францішка і Юрыя Фэліцыяна, а таксама дачок Барбару, Францішнку Ізабэлу, Кацярыну і Соф’ю.

Спачыў у касьцёле пры кляштары картузаў у Бярозе Картускай[7].

  1. ^ Franciszek Stefan Sapieha // Польскі біяграфічны інтэрнэт-слоўнік (пол.)
  2. ^ а б Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі (белар.)Мінск: Віктар Хурсік, 2017. — С. 64. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
  3. ^ Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 (пол.) / пад рэд. J. WolffKraków: 1885. — С. 223.
  4. ^ а б в Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі (белар.)Мінск: Віктар Хурсік, 2017. — С. 67. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
  5. ^ а б в г Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі (белар.)Мінск: Віктар Хурсік, 2017. — С. 68. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
  6. ^ Rachuba A. Franciszek Stefan Sapieha // Polski Słownik Biograficzny. T. XXXIV/4. — Warszawa, 1993. S. 603.
  7. ^ Sapieha E., Saeed-Kałamajska M. Dom Sapieżyński. cz. 2. — Warszawa: Wydawn. Nauk. PWN, 2008. S. 72.