Сялец (Зэмбінскі сельсавет)

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Сялец.

Сялец
трансьліт. Sialiec
Першыя згадкі:	19 стагодзьдзе
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Менская
Раён:	Барысаўскі
Сельсавет:	Зэмбінскі
Вышыня:	180 м н. у. м.
Насельніцтва:	0 чал. (2008)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 177
Паштовы індэкс:	222134
Нумарны знак:	5
Геаграфічныя каардынаты:	54°30′40.00″ пн. ш. 28°21′24.98″ у. д. / 54.5111111° пн. ш. 28.3569389° у. д. / 54.5111111; 28.3569389Каардынаты: 54°30′40.00″ пн. ш. 28°21′24.98″ у. д. / 54.5111111° пн. ш. 28.3569389° у. д. / 54.5111111; 28.3569389
Сялец на мапе Беларусі ± Сялец Сялец

Сяле́ц^[1] — вёска ў Барысаўскім раёне Менскай вобласьці, за 8 км на паўночны ўсход ад Карсакавічаў. Сялец уваходзіць у склад Зэмбінскага сельсавету.

Сама назва вёскі — Сялец сьведчыць пра тое, што яна знаходзіцца на месцы, дзе пасяленьне існуе з даўніх часоў. Знаходкі, якія былі зроблены тут, сьведчаць пра тое, што людзі жылі ў гэтым месцы яшчэ ў каменным веку. Тут выяўлены цэлы пласт костак жывёлінаў, каменныя прылады працы.

Пра тое, што людзі жылі ў навакольлях Сяльцу напрыканцы першага — пачатку другога тысячагодзьдзя, гавораць старажытныя пахаваньні — курганы, якая існавалі тут яшчэ параўнальна нядаўна. У 1924 годзе на полі ля вёскі іх было выяўлена 12.

З-за распаўсюджанасьці назвы Сялец вельмі цяжка вызначыць найбольш старыя дакумэнтальныя зьвесткі пра яго. Так, у адным з дакумэнтаў, які датаваны 1592 годам, згадваецца вёска Сялец. Прычым у сукупнасьці ��ь ёй называюцца вёскі Будзенічы, Карсакавічы, а таксама Зэмбін і шэраг іншых населеных пунктаў. Частка зь іх знаходзіцца ў межах сучаснага Барысаўскага раёну, частка не. У прыватнасьці ля Лагойску. А там у даўнія часы таксама быў Сялец. Больш таго, у старым дакумэнце гаворыцца і пра дзяржаўцу Сялецкага. Адсюль вынікае, што ў Сяльцы быў цэнтар значнага землеўладаньня. А гэта ўсё болей падыходзіць да «Лагойскага» Сяльца, чым да «Барысаўскага». Што, аднак, не выключае магчымасьць гаворкі ў тым дакумэнце пра тутэйшае пасяленьне.

Маюцца згадваньні пра Сялец і ў больш позьніх дакумэнтах, аднак іх ўпэўненая прывязка да канкрэтнага населенага пункту яшчэ больш праблематычная.

Дакладнымі зьвесткамі пра існаваньне Сяльцу ў ХІХ стагодзьдзі зьяўляюцца пазначэньні яго практычна на ўсіх падрабязных тагачасных мапах. У прыватнасьці, ён прысутнічае на іх не пазьней чым з 20-х — 30-х гадоў пазамінулага стагодзьдзя.

Па стане на 1890 год Сялец адносіўся да Будзеніцкага сельскага таварыства Зэмбінскай воласьці. У ім тады было ўсяго чатыры сялянскія гаспадаркі.

На пачатку ХХ стагодзьдзя ў Сяльцы быў драўляны млын. Належыў ён мясцоваму пану-габрэю. Яго дом быў на ўзгорку ля возера, якое было ўтворана запрудзінай млына. У возеры пан разводзіў рыбу. Акрамя таго, ён наймаў людзей, якія лавілі для яго яе і ў Бярэзіне. Для таго, каб яе можна было проста дастаўляць у Сялец, рэчка Мошка ніжэй за яго была выпрамлена і стала прыдатнай для невялікіх перавозак.

Пры савецкай уладзе млын яшчэ пэўны час прастаяў, ім карысталіся мясцовыя жыхары. Ад панскага дома ўжо даўно няма ніякага сьледу. Былая сажалка млына пераўтварылася ў невялічкае балота. Тое, што Сялец знаходзіцца непасрэдна ля мяжы запаведніка, вядзе да таго, што нярэдка тут прама ля вёскі можна ўбачыць розных жывёлінаў. А дзікі тут добраахвотна і з здавальненьнем могуць «дапамагчы» ўбраць з палеткаў, напрыклад, бульбу.

Але калі казаць больш дакладна, то гісторыя вёскі Сялец ужо, практычна, у мінулым. Бо вёска Сялец як такая не існуе. Ужо прайшло гадоў 15—20, як адсюль зьехаў апошні мясцовы жыхар. У 2008 годзе тут налічвалася толькі некалькі дачных участкаў.

30 кастрычніка 2009 году перададзеная зь ліквідаванага Карсакавіцкага ў склад Зэмбінскага сельсавету^[2].

• Млын

• Сялец: тут людзі жывуць не адну тысячу год(недаступная спасылка) // Міхась Мацельскі, Гоман Барысаўшчыны