Даргвойн
| Дарґвойн лац. Dargvojn / Darhvojn | |
| Dragwin | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Drago + Weine Drago + Uuenna |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Даргвайн |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Дарґвойн» | |
Даргвойн, Даргвайн — мужчынскае імя і вытвонае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Драгвін або Дрогвін (Drahwin, Dragwin[1], Drogwin[2][3]) — імя германскага паходжаньня[4]. Іменная аснова дрог- (дорг-) (імёны ліцьвінаў Даргіла, Доргень, Драгат; германскія імёны Drogila, Drogin, Drogat) паходзіць ад бургундзкага drogo 'ваяр'[5] або ад германскага dragan 'несьці, падтрымліваць'[6], а аснова -вуйн- (-войн-, -вун-) (імёны ліцьвінаў Войнар, Войнат, Гервойна; германскія імёны Wunar, Voinot, Geruuni) — ад старагерманскага wunna, гоцкага wunands 'шчаснасьць, задаволенасьць', ісьляндзкага vænn 'прыемны', нямецкага gewohnt 'задаволены'[7] або ад асновы -він- (-вайн-)[8].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: у Ко��тянех Визбору пять чоловековъ: Рудеику а Деркгъвоинъ (1440—1492 гады)[9]; Wojciech Dargwayn… Jana Mazanowicza z Dargwajniów… Kazimierza Dargwaynia z Dargwajniów… Adam Dargwoyn na miejscu Dawida Dargwoynia rodzica z Dargwajniów… Jan Ambrożejewicz Dargwoyn (1667 год)[10]; Adam Dargwoyn z Dargwojnów… Franciszek Dargwoyn… Jakub Kontrym, z Dargwojniów[11], Józef Dargwoyn z Wieksznel[12] (1690 год).
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Даргвойны гербу Зьнін — шляхецкі род зь Вялікага Княства Літоўскага.
Дрогвіны (Drogwin) — шляхецкі род Рэчы Паспалітай[13].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Ziegelhöfer A. Die Ortsnamen des ehemaligen Fürstentums Bayreuth. — Bamberg, 1920. S. 200.
- ^ Patronyme DROUHIN, Filae.com: Genealogy
- ^ Störing H. Untersuchungen zu den Personennamen in der altfranzösischen Literatur. — Münster, 1968. S. 269.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1462.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 22.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 74.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Schmittlein R. Toponymes finnois et germaniques en Lituanie // Revue internationale d’onomastique. Nr. 2, 1948. P. 102.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 50.
- ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 1. — Warszawa, 2015. S. 419.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 75.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 217.
- ^ Tadeusz Gajl, D, Herbarz Polski