Гаральд I (кароль Ангельшчыны)

Гаральд I Зайчына Лапа (па-ангельску: Harold Harefoot; каля 1015 – 17 сакавіка 1040) – кароль Ангельшчыны, які ўладарыў у 1035-1040. Сваю мянушку атрымаў за хуткасьць і паляўнічыя ўменьні.

Гаральд быў незаконнанароджаным сынам караля Ангельшчыны, Даніі й Нарвэгіі Кнуда Вялікага й Эльфгіфу Нартгэмптанскай.

Пасьля сьмерці Кнуда Вялікага ў 1035 годзе прастол павінен быў атрымаць у спадчыну адзіны законы сын Кнуда Гардэкнуд, які кіраваў Даніяй напрыканцы жыцьця свайго бацькі. Аднак пагроза з боку караля Нарвэгіі Магнуса I не дала магчымасьці Гардэкнуду прыехаць у Ангельшчыну на каранаваньне. Гэтым скарысталася частка ангельскіх магнатаў на чале з эрлам Леафрыкам і Эльфгіфу Нартгэмптанскай, якія далі параду абраць рэгентам краіны Гаральда. На сходзе ў Оксфардзе напачатку 1036 году прыхільнікі Гаральда й Гардэкнуда прыйшлі да кампрамісу: Гаральд станавіўся рэгентам Ангельшчыны, а каралева-маці Эма Нармандзкая захоўвала свой двор, гвардыю й кантроль над каралеўскай казной. Тым не менш Гаральд напаў на рэзыдэнцыю Эмы ў Ўінчэстэры й захапіў казну. Напрыканцы 1037 году ўсе магнаты Ангельшчыны прызналі Гаральда сваім каралём, а Эма зьбегла з краіны.

Паводле меркаваньня некаторых гісторыкаў, улада ў краіне ў той час практычна знаходзілася ў руках маці Гаральда Эльфгіфу. У 1036 годзе ў Ангельшчыну прыбыў Альфрэд Этэлінг, малодшы сын караля Этельрэда II, які меў правы на ангельскі трон. Асьцерагаючыся, што яго прысутнасьць на выспах справацуе зьвяржэньне Гаральда, прыхільнікі апошняга на чале з эрлам Годвінам арыштавалі Альфрэда. Пасьля гэтага яго асьляпілі й у хуткім часе Альфрэд памёр. Сьмерць Этэлінга абурыла ня толькі Гардэкнуда, які прыходзіўся кроўным братам нябожчыка, але й герцага Нармандыі, пад аховай якога пражываў Альфрэд.

Пазыцыі Гаральда ў Ангельшчыне былі дастаткова трывалымі, невядома аб якіх-небудзь апазыцыйных партый да караля з боку англа-дацкай шляхты. Аднак Гардэкнуд падрыхтаваў атаку на выспы. Дамовіўшыся з Нарвэгіяй на мір у 1039 годзе, Гардэкнуд сабраў вялікі флот і адплыў на адваяваньне Ангельшчыны. Аднак вайны атрымалася пазьбегнуць, бо 17 сакавіка 1040 году Гаральд I нечакана памёр. Гардэкнуд высадзіўся ў Ўэсэксу й у скорым часе быў аб’яўлены каралём Ангельшчыны. Цела Гаральда, якое было вынята з магілы ў Ўэстмінстэрскім абацтве, было кінута ў балота ў берагоў Тэмзы.

Гаральд I (кароль Ангельшчыны) — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Гэта — накід артыкула пра біяграфію асобы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.

п а р Каралі Ангельшчыны Саксонская Ангельшчына (878—1066) Альфрэд Вялікі Эдўард Старэйшы Этэльстан Эдмунд I Эдрэд Эдвіг Эдгар Эдўард Пакутнік Этэльрэд II Свэн Вілабароды*† Эдмунд II Канут Вялікі*† Гаральд I Гардэкнуд* Эдўард Спавяданьнік Гаральд II Годвінсан Эдгар Этэлінг Нармандзкі час панаваньня (1066—1154) Вільгэльм I Заваёўнік Вільгэльм II Генрых I Стэфан Матыльда Плантагенэты (1154—1485) Генрых II Рычард I Ян Безьзямельны Генрых III Эдўард I Эдўард II Эдўард III Рычард II Генрых IV Генрых V Генрых VI Эдўард IV Эдўард V Рычард III Т’юдары (1485—1603) Генрых VII Генрых VIII‡ Эдўард VI‡ Джэйн Грэй‡ Марыя I‡ Элізабэта I‡ Ст’юарты (1603—1649 і 1660—1707) Якаў I‡§ Карл I‡§ Міжцарства Карл II‡§ Якаў II‡§ Вільгэльм III‡§¶ і Марыя II‡§ Ганна‡§ * — таксама манарх Даніі · † — таксама манарх Нарвэгіі · ‡ — таксама манарх Ірляндыі · § — таксама манарх Шатляндыі · ¶ — таксама Штатгальтэр Нідэрляндаў.