Перайсьці да зьместу

Галбута

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Гэта актуальная вэрсія старонкі Галбута, захаваная ўдзельнікам Kazimier Lachnovič (гутаркі | унёсак) у 18:31, 11 сьнежня 2024. Гэты адрас зьяўляецца сталай спасылкай на гэтую вэрсію старонкі.
(розьн) ← Папярэдняя вэрсія | Цяперашняя вэрсія (розьн) | Наступная вэрсія → (розьн)
Galbot
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Galo + Boto
Galo + Bodo
Іншыя формы
Варыянт(ы) Гелбут, Гельбуць, Келбут, Келбуд
Вытворныя формы Гілбут
Зьвязаныя імёны Бутгель
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Галбута»

Галбута (Гелбут, Келбут) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Галбот (Galbot) і Бодыгіл або Бодугайл (Baudigilus[1], Baudugailus[2]) — імёны германскага паходжаньня[3][4]. Іменная аснова -гайл- (-гал-, -гел-) (імёны ліцьвінаў Відзігайла, Інгела, Монтгайла; германскія імёны Widigail, Ingeila, Montigel) паходзіць ад гоцкага і бургундзкага gails 'жвавы, свавольны, ганарысты'[5], а аснова -бут- (-бот-) (імёны ліцьвінаў Бутвід, Бутрык, Вільбут; германскія імёны Botvid, Butariks, Willebut) — ад усходнегерманскага but- з значэньнем 'корань, камель' (гепідзкае butilo 'камель')[6] або ад асновы -буд- (-бод-)[7] (у старажытных тэкстах bod праз доўгае о пісалася як baud[8]). Апроч таго, адзначалася старажытнае германскае імя Gaubodus[9].

У Польшчы адзначаецца прозьвішча Гелбуда (Giełbuda)[10].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Яну Етминовичю Келбудово село, отчина его (1440—1492 гады)[11]; Юри Кголбута (1528 год)[12]; Ян Кгелбутевич… Ян Келбутович… Наръкгил Кгелбут… Ян Кгелбутович… Наркил Келбут (1537—1538 гады)[13]; Gielbut (1648 год)[14].

  1. ^ Felder E. Die Personennamen auf den merowingischen Münzen der Bibliothèque nationale de France. — München, 2003. S. 178.
  2. ^ Jubainville H. A. Études sur la langue des francs à l'époque mérovingienne. — Paris, 1900. P. 68.
  3. ^ Ferguson R. The Teutonic Name-system Applied to the Family Names of France, England, & Germany. — London, 1864. P. 437.
  4. ^ Surname Book and Racial History: A Compilation and Arrangement of Genealogical and Historical Data for Use by the Students and Members of the Relief Society of the Church of Jesus Christ of Latter-day Saints. — Salt Lake City, 1918. P. 406.
  5. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  6. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
  7. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 21.
  8. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 59.
  9. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 552.
  10. ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 120.
  11. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 52.
  12. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 95.
  13. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 20, 69, 111, 252, 293.
  14. ^ Žemaičių vyskupijos vizitacijų aktai 1611—1651 m. // Fontes Historiae Lituaniae. Vol. XI, 2011. P. 293.
  15. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 7. ― Вильна, 1909. С. 306.