Pous Stefanus IX

Pous Stefanus IX (X)
Geboortenaam	Frederik van Lotaringe
Pontifikaat begin	2 Augustus 1057
Pontifikaat eindig	29 Maart 1058
Voorganger	Victor II
Opvolger	Nicolaas II
Gebore	± 1020 Lotaringe
Sterf	29 Maart 1058 Florence, Italië
Ander pouse genaamd Stefanus

Stefanus IX (X) was die 154ste pous van die Rooms-Katolieke Kerk. Weens die statusverandering van Pous Stefanus (II), was Stefanus IX vanaf die begin van die 13de eeu tot 1961 bekend as Stefanus X en was hy die 155ste pous. Sien Die spesiale geval van Pous Stefanus (II) vir volle besonderhede.

Pous Stefanus IX (X) is gebore as Frederik van Lotaringe (Frans: Frédéric de Lorraine) ongeveer in 1020 in Lotaringe, seun van Gozelo I van Verdun, hertog van Bo- en Benede-Lotaringe en sy vrou Junca, dogter van Alberic II (Berengarius), koning van Italië. Hy was die jonger broer van Godfried III, hertog van Benede-Lotaringe en markies van Toskane (deur sy huwelik met Beatrice van Bar, weduwee van Bonifatius III van Toskane). Aanvanklik was Frederik kanunnik en aartsdeken van die Lambertuskapittel in Luik. Hy word na Rome gebring deur sy neef Pous Leo IX^[1] en op 9 Maart 1051 word hy kanselier van die kerk, diaken en bibliotekaris op 10 Junie 1051 en kardinaal-priester van Sint Chrysogonus op 14 Junie 1057. In 1054 gaan hy saam met Humbertus van Silva Candida na Konstantinopel en was aandadig aan die totstandkoming van die groot Westerse Skisma. By sy terugkeer word hy deur Pous Victor II in Mei 1057 aangestel as ab van die klooster by Monte Casino. Op 2 Augustus 1057 volg hy Pous Victor II op en regeer tot sy dood op 29 Maart 1058. Hy word opgevolg deur Pous Nicolaas II. Die naam ‘Stefanus’ beteken 'gekroonde'.

Ses weke nadat Frederik van Verdun deur die vorige pous Victor II tot kardinaal bevorder is, sterf die pous en word Frederik verkies as Pous Stefanus IX (X). Hy het maar kort regeer en gedurende sy bewind bly hy ook ab van Monte Casino. Die pous was soos sy voorganger hervormingsgesind en het die hulp gekry van die hervormer Peter Damiaan en Anselm (die latere Pous Alexander II). Nog een van die pous se adviseurs was Humbert van Silva Candida wat deur die ekskommunikasie van patriarg van Konstantinopel, Michael Cerularius in 1054, die groot Westerse Skisma veroorsaak het. Die monnik van Cluny, Hildebrand, later Pous Gregorius VII het ook die pous gehelp. In die somer van 1057 stuur Stefanus vir Hildebrand op 'n diplomatieke sending om eerstens die hervormingsbeweging van die 'Patarines' (boemelaars) in Milaan te ondersoek en tweedens Stefanus se verkiesing aan die Duitse keiser bekend te maak, aangesien dit sonder keiserlike goedkeuring geskied het. Keiserin Agnes, regentes vir die jong Hendrik IV, het sy verkiesing goedgekeur.

Voordat hy nog enige begin kon maak aan sy planne om die suide van Italië aan die pous te onderwerp en om sy broer Godfried van Lotaringe tot keiser te kroon, sterf hy op 29 Maart 1058 in Florence.

• Duff, Eamon (2001). Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press. ISBN 0-300-09165-6
• Maxwell-Stuart, P. G. (2002). Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson. ISBN 0-500-01798-0.

Die Engelse Wikisource bevat bronmateriaal oor hierdie onderwerp onder die titel:

Catholic Encyclopedia (1913)/Pope Stephen (IX) X

• CE Inskrywing in die Catholic Encyclopedia (Engels)

• BBKL Inskrywing (met Literatuurverwysings) in die Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (Duits)
• PTA Inskrywing in "Popes through the Ages" deur J. Brusher S.J. (Engels)

• GM Inskrywing in die Genealogie van die Middeleeue (Duits)

Saamgestel en vertaal uit die Nederlandse, Engelse, Duitse en Franse wikipedia en aangevul uit ander bronne soos aangedui.