Joseph Nye

Joseph Nye
Joseph Nye in 2013
Adjunksekretaris van Verdediging vir Internasionale Veiligheidsake
Ampstermyn 15 September 1994 – 16 Desember 1995
President	Bill Clinton
Voorafgegaan deur	Chas Freeman
Opgevolg deur	Franklin Kramer
Voorsitter van die Nasionale Intelligensieraad
Ampstermyn 20 Februarie 1993 – 15 September 1994
President	Bill Clinton
Voorafgegaan deur	Fritz Ermarth
Opgevolg deur	Christine Williams
Persoonlike besonderhede
Gebore	19 Januarie 1937 (1937-01-19) (87 jaar oud) South Orange, New Jersey
Alma mater	Universiteit van Princeton (BA) Exeter College, Oxford (MA) Harvard-universiteit (PhD)

Joseph Samuel Nye Jr. (gebore 19 Januarie 1937) is 'n Amerikaanse politieke wetenskaplike. Hy is die mede-stigter, saam met Robert Keohane, van neo-liberalisme (Internasionale verhoudinge), ontwikkel in hul 1977-boek Power and Interdependence. Saam met Keohane het hy die konsepte asimmetriese en komplekse interafhanklikheid ontwikkel. Hulle het ook transnasionale verhoudings en wêreldpolitiek in 'n geredigeerde volume in die 1970's ondersoek. Meer onlangs het hy die onderskeid tussen harde mag en sagte mag verduidelik en die teorie van sagte mag begin. Sy idee van "slim mag" (die vermoë om harde en sagte mag in 'n suksesvolle strategie te kombineer) het gewild geraak met die gebruik van hierdie frase deur lede van die Clinton-administrasie, en later die Obama-administrasie. Hy is die voormalige dekaan van die John F. Kennedy School of Government aan die Harvard-universiteit waar hy tans die posisie van universiteitsdeskundige professor beklee. In Oktober 2014 het die destydse minister van buitelandse sake John Kerry vir Nye aangestel op die Raad vir Buitelandse Sake. Hy was ook 'n lid van die Verdedigingsbeleidsraad.

Hy is sedert 1964 lid van die fakulteit. Hy is 'n lid van die Amerikaanse Akademie vir Kuns en Wetenskappe en 'n buitelandse lid van die Britse Akademie. Nye is ook 'n lid van die Amerikaanse Akademie vir Diplomasie. Die 2011 TRIP opname van meer as 1700 internasionale verhoudinge geleerdes lys Joe Nye as die sesde mees invloedryke geleerde op die gebied van internasionale betrekkinge in die afgelope twintig jaar. Hy is ook as die mees invloedryke in die Amerikaanse buitelandse beleid beskou. In 2011 het die Foreign Policy tydskrif hom bygevoeg tot sy lys van top globale denkers. Die tydskrif se gewaardeerde verslaggewer, Daniel Drezner, het geskryf: "Alle paaie om die Amerikaanse buitelandse beleid te verstaan, loop deur Joe Nye." In September 2014 het Foreign Policy berig dat die internasionale verhoudinge geleerdes en beleidmakers beide Nye as een van die invloedrykste geleerdes beskou.

Nye het skoolgegaan aan die Morristown Prep (nou die Morristown–Beard skool) in Morristown, New Jersey, en in 1954 gegradueer. Hy het aan die Princeton Universiteit gestudeer, waar hy gegradueer het summa cum laude, Phi Beta Kappa, en die Myron T. Herrick-tesisprys gewen het. Gedurende sy tyd aan Princeton was Nye adjunkpresident van die Koloniale Klub, 'n rubriekskrywer vir The Daily Princetonian, en 'n lid van die American Whig–Cliosophic Society se Debatspaneel. Nadat hy filosofie, politiek en ekonomie (FPE) as 'n Rhodes-beurshouer aan die Universiteit van Oxford, Exeter Kollege, bestudeer het, behaal hy sy Phd in die politieke wetenskap van Harvard Universiteit in 1964.

Nye het in 1964 by die Harvard-fakulteit aangesluit en het vanaf 1985 tot 1990 as direkteur van die Sentrum vir Wetenskap en Internasionale Aangeleenthede by die John F. Kennedy School of Government as mede-dekaan vir internasionale sake aan die Harvard-universiteit van 1989 tot 1992 gedien. Nye het ook gedien as direkteur van die Sentrum vir Internasionale Aangeleenthede aan die Universiteit van Harvard vanaf 1989 tot 1993 en dekaan van die John F. Kennedy School of Government van 1995 tot 2004. Nye is tans (vanaf Desember 2012) 'n Harvard-universiteitsdeskundige professor.

Van 1977 tot 1979 was Nye onderstaatssekretaris vir Veiligheidsbystand, Wetenskap en Tegnologie en was hy voorsitter van die Nasionale Veiligheidsraad se Groep oor die Nie-verspreiding van Kernwapens. Ter erkenning van sy diens, is hy in 1979 die Staatsdepartement se Distinguished Honor Award toegeken. In 1993 en 1994 was hy voorsitter van die Nasionale Intelligensie Raad wat die intelligensieberamings vir die President koördineer en het die intelligensie gemeenskap se Distinguished Service Medal ontvang. In die Clinton-administrasie van 1994 tot 1995 het Nye gedien as Assistent Sekretaris van Verdediging vir Internasionale Veiligheidsake, en is die Departement se Distinguished Service Medalje met Oak Leaf Cluster aan hom toegeken. Nye is deur baie beskou as die voorkeur keuse vir die Nasionale Veiligheidsadviseur in die 2004-presidensiële veldtog van John Kerry.

Hy is die voorsitter van die Noord-Amerikaanse tak van die Trilaterale Kommissie en die mede-voorsitter van die Aspen Strategie Groep. Hy het ook gedien as trustee van Radcliffe kollege en Wells Kollege. Hy was op die Raad van Direkteure van die Raad op Buitelandse Betrekkinge, die Leidingkoalisie van die Projek vir Nasionale Veiligheidshervorming, die Adviesraad van Carolina vir Kibera en die Raad van die Sentrum vir Strategiese en Internasionale Studies. Hy het die Woodrow Wilson-prys deur die Universiteit van Princeton en die Charles E. Merriman-prys deur die Amerikaanse Politieke Wetenskapsvereniging toegeken. In 2005 het hy die Ere-lidmaatskap van die Universiteit Filosofiese Genootskap van Trinity College Dublin ontvang en is hy ontvang ere-doktorsgrade van tien kolleges en universiteite. In 2010 het Nye die Internasionale Studievereniging gewen. In 2009 is hy 'n Theodore Roosevelt-genoot van die Amerikaanse Akademie vir Politieke en Sosiale Wetenskap gemaak.

In Oktober 2014 het die destydse staatssekretaris John Kerry vir Nye aangestel vir die Raad vir Buitelandse Sake. Die groep vergader gereeld om strategiese vrae te bespreek en die Sekretaris en ander senior departementele beamptes met onafhanklike ingeligte perspektiewe en idees te voorsien. In November 2014 is aan Nye die Order of the Rising Sun, Gold and Silver Star ter erkenning van sy bydrae tot die ontwikkeling van studies oor die veiligheid van Japan en die VSA en die bevordering van die wedersydse begrip tussen Japan en die Verenigde State toegeken. Nye het ook as 'n Kommissaris vir die Global Commission on Internet Governance gedien.

Nye het die afgelope jare baie werke gepubliseer, die mees onlangse "Is the American Century Over?" waarin hy verduidelik waarom die Amerikaanse eeu ver van verby is en wat die Verenigde State moet doen om sy leiding te behou in 'n era van toenemend diverse magspolitiek. Sy vroeëre werke sluit in: Presidential Leadership and the Creation of the American Era (2013), The Future of Power (2011, ISBN 978-1-58648-891-8), Understanding International Conflicts(1ste Uitgawe. 1993, 7de Uitgawe. 2009 ), The Powers to Lead (2008), The Power Game: A Washington Novel (2004), Soft Power: The Means to Success in World Politics(2004) en The Paradox of American Power (2002).

Nye het die term sagte mag in die laat 1980's geskep en dit het eers in wydverspreide gebruik gekom ná 'n artikel wat hy in 1990 in Foreign Policy geskryf het. Nye het konsekwent geskryf vir Project Syndicate sedert 2002.

Nye en sy vrou, Molly Harding Nye, het drie volwasse seuns. Sy stokperdjies is vliegvisvang, stap en tuinmaak.

• Pan Africanism and East African integration (Harvard University Press, 1965)
• Peace in Parts: Integration and Conflict in Regional Organization (Little Brown and Company, 1971)
• Power and Interdependence: World Politics in Transition, saam met Robert O. Keohane (Little Brown and Company, 1977; Longman, 2000)
• Living with Nuclear Weapons. A Report by the Harvard Nuclear Study Group (Harvard University Press, 1983)
• Hawks, Doves and Owls: An Agenda for Avoiding Nuclear War, saam met Graham Allison en Albert Carnesale (Norton, 1985)
• Nuclear Ethics (The Free Press, 1986)
• Bound to Lead: The Changing Nature of American Power, (Basic Books, 1990)
• Understanding International Conflicts: An Introduction to Theory and History, 7th ed. (Longman, 2008)
• The Paradox of American Power: Why the World’s Only Superpower Can’t Go it Alone (Oxford University Press, 2002)
• Power in the Global Information Age: From Realism to Globalization (Routledge, 2004)
• Soft Power: The Means to Success in World Politics (PublicAffairs, 2004)
• "Soft Power and American Foreign Policy." Political Science Quarterly 119.2 (2004): 255-70.
• The Power Game: A Washington Novel (PublicAffairs, 2004)
• The Powers to Lead (Oxford University Press, 2008)
• The Future of Power (PublicAffairs, 2011)
• Presidential Leadership and the Creation of the American Era (Princeton University Press, 2013)
• Is the American Century Over? (Polity, 2015)

• Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Joseph Nye.