İlhami Atalay
| Doğum | 1948, Artvin |
|---|---|
| Uyruk | Türk |
| Alanı | Resim |
| Sanat Eğitimi | İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi, Berlin Sanat Üniversitesi |
İlhami Atalay (d. 17 Ekim 1948,[1] Arhavi, Artvin) Türk ressam.[2] Dinamizmin ressamı olarak tanımlanan Atalay,[3] kendi yaptığı sanatı çağdaş İslam sanatı olarak adlandırmaktadır.[4]
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Atalay 1948 yılında Laz kökenli bir ailenin çocuğu olarak Arhavi'de doğdu.[5] Resim yapmaya ilkokulda başladı.[6] Liseye kadarki eğitimini Artvin'de tamamlayan Atalay, üniversitede güzel sanatlar akademisine kayıt olmak için gittiği İstanbul'dan babasının izin vermemesi sebebiyle kayıt yaptırmadan Artvin'e geri döndü. Sonraki yıl babasına mimarlık eğitimi alacağını söyleyerek İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi'nde resim bölümüne başladı. İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi'ndeki eğitimini 1972'de birincilikle tamamladı. Yurtdışında okuma bursu kazanan ve Yunus Emre'nin bir eserinden ilham aldığı İç Harp[7] adlı çalışmasıyla Berlin Sanat Üniversitesi'nden kabul alan Atalay, 1973-78 yılları arasında Berlin Sanat Üniversitesi ve Tatbiki Sanatlar Akademisi'nde duvar halıcığı ve resim üzerine uzmanlaştı.[8] 1975'te Fransa'da, 1976'da İspanya ve İsviçre’de, 1977'de İngiltere'de tekstil obje, resim, duvar halısı alanlarında araştırmalar yaptı. 1978'de Türkiye'ye dönen Atalay, 1981'de Isparta Sümerbank Halıcılık Müessesesi'nde desinatör olarak çalışmaya başladıysa da, aynı yıl sakallı olduğu gerekçe gösterilerek görevine son verildi. Sonraki iki yıl serbest olarak halı desinatörlüğünü icra etti.[9] 1983'te İstanbul'a yerleşen Atalay, yeniden resim çalışmalarına başlayarak 18 yıl boyunca işleteceği İlhami Atalay Sanat Galerisi'ni açtı. Dünyanın çeşitli yerlerinde 50'den fazla sergi hazırlayan Atalay'ın çalışmaları 23 ülkeden alıcı buldu.[10]
İlhami Atalay'ın resimleri Çinli ressam Zhang Quinyuan'ın sanatını etkilemiştir.[11] Erol Akyavaş, Atalay'ın en çok beğendiği ressamdır.[12]
İlhami Atalay, resim sanatına uzun zamandır verdiği emek, geleneksel düşünce ve sanat birikimini modern sanatın imkânlarıyla dile getirmedeki başarısı, yetiştirdiği öğrenciler yoluyla resim sanatının sevilmesinde ve gelişmesindeki katkılarıyla 2022 Necip Fazıl Saygı Ödülü’ne layık görülmüştür.[13]
2023'te Türkiye Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülüne layık görülmüştür.[14]
Kişisel Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Bir ressam ile evli olan Atalay'ın üç çocuğu da ressamdır.[15]
Sergi ve Ödüller
[değiştir | kaynağı değiştir]Ödül ve segileri aşağıda listelenmiştir:[16]
- 1963 Artvin Lisesi Resim Yarışması İkincilik ödülü
- 1969 Akademi Desen Yarışması mansiyon ödülü
- 1970 Ahmet Andiçen yarışması gümüş madalya
- 1970 Cevat Dereli Atölyesi birincilik ödülü
- 1971 Can İren birincilik ödülü.
- 1971 Şehir Galerisi grup sergisi, “Beyin Makinesi”
- 1975-78 Berlin Sanat Festivalleri
- 1976 Berlin Akademisi Toplu Sanat Sergisi
- 1977 XII. Uluslararası Monte Carlo Sanat Festivalinde Türkiye’yi temsil etti.
- 1978 İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Galerisi’nde “Hareket ve Zaman” konulu sergi
- 1978 İstanbul Sanat Festivali’nde, Sanatkarlar Derneği’nin karma sergisi
- 1978 Türk Tabiatını Koruma Derneği’nin İntercontinental Hotel’de ki sergisi
- 1978 Sanatkarlar Derneği’nin 46. Plastik Sanatlar Sergisi
- 1979 İzmir İş Sanat Sergisi
- 1979 “YENİ DİNAMİZM” bildirisi ile İstanbul İş Sanat Galeresi'nde resim- halı sergisi
- 1979 Kızıltoprak Sanat Galerisi’nde “DEVR-İ MAYMUN” sergisi
- 1979 Taksim Sanat Galerisi “HAMSİ VE DİNAMİZM” sergisi
- 1979 Ankara Kızılay Sanat Galerisi resim sergisi
- 1979 Devlet resim helykel sergisinde “YENİ DİNAMİZM” tablosu müzeye alındı
- 1979 VI. Evrensel Türk Sanatı Kongresi, Münih Sergisi
- 1980 İzmir Resim Heykel Müzesi’nde “DİNAMİZM” sergisi
- 1980 Ankara Devlet Güzel Sanatlar Galerisi’nde “DİNAMİZM” sergisi.
- 1981 Isparta, Resim-Halı tasarıları sergisi
- 1983 17. DYO resim sergisi
- 1983 V. Altın Palet Ödülü
- 1983 Meteksan Desen Yarışması ödülü
- 1984 Yunus Emre Kültür ve Sanat Şenliğine iştirak etti.
- 1984 ENKA Sanat ve Bilim Ödülleri sergisi
- 1984 İLHAMİ ATALAY SANAT GALERİSİ’nin açılışı ve sürekli sergi.
- 1985 Günümüz Sanatçıları Sergisi
- 1985 İstanbul Güzel Sanatlar Galerisi’nde “DİNAMİZM RENGARENK” sergisi.
- 1985 DYO sergisine katıldı.
- 1985 İş Sanat Galerisi’nde “ANADOLU” konulu resim sergisi
- 1985 Kazım Taşkent Sanat Galerisi’nde “DİNAMİZM” sergisi
- 1985 Galerie am Stauffacher ZÜRİH-İSVİÇRE sergisi
- 1986 Akbank Sanat Galerisi resim sergisi.
- 1986 Devlet Resim Heykel Sergsi’ne katıldı.
- 1986 Palace de la gare, Aix-Les Bains-FRANSA resim sergisi
- 1986 Jokey Kulübü Resim Sergisi
- 1986 Taksim Sanat Galerisi’nde “BUNLAR BİZİM KADINLARIMIZ” konulu resim sergisi
- 1987 Çapa Tıp Fakültesi’nde resim sergisi
- 1987 Yunus Emre Sanat Festivali
- 2014 Marmara Üniversitesi rektörlük binasında 8. Erguvan Sergisi
- 2017 Taksim Kültür A.Ş. Sanat Galerisi’nde kişisel sergi
- 2018 Önder Sanata Hizmet Ödülü
- 2018 Yeditepe Bienali’nde “Geometrik Desenler” sergisi ve canlı performans
- 2018 Zeytinburnu Kültür Sanat Merkezi “Bahar” sergisi
- 2019 Ankara KAGEM “Altın Çağın Başlangıcı” sergisi
- 2022 Necip Fazıl Saygı Ödülü
- 2023 Türkiye Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülü
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "İlhami Atalay Resim Atölyesi". istanbultasarimmerkezi.org. 3 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2021.
- ^ 美術, 9-12. sayılar. 人民美術出版社. 2003. s. 126. 12 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2021.
- ^ Kaan Burak Şen (25 Ağustos 2017). "Ressam İlhami Atalay: Bana bir müze açmaları lazım". mistikalem.com. 12 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2021.
- ^ "Tefekkür olmadan sanat olmaz". yenisafak.com. 6 Şubat 2011. 12 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2021.
- ^ Gülizar Baki (12 Nisan 2009). "Bu ailenin beş üyesinin beşi de ressam". gencyolcu.com. 12 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2021.
- ^ Bahar Erdoğan (11 Şubat 2017). "Atalay: Müslüman'ın sanattan anlaması zaruridir". star.com.tr. 14 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2021.
- ^ Gzt (3 Ocak 2021). "İç harp". Gzt. 15 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2022.
- ^ "'En büyük eleştirmenim anneannemdi'". aa.com.tr. 15 Şubat 2017. 15 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2021.
- ^ "İlhami Atalay". yeditepebienali.com. 12 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2021.
- ^ "İlhami Atalay". biyografi.net. 12 Ekim 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2021.
- ^ Türk Edebiyatı, Issues 267-278. Türk Edebiyatı Vakfı. 1996. s. 61. 12 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2021.
- ^ Sibel Kılıç (7 Şubat 2019). "İlhami Atalay: "Osman Hamdi Bey, Akademi'mizi Eski Yunan Gölgesindeki Eğitim Anlayışıyla Ele Geçirdi"". cins.com.tr. 12 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2021.
- ^ "Necip Fazıl | Kazananlar". www.necipfazilodulleri.com. 30 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2022.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2023.
- ^ (c)2000., Author by webofisi.com Copyright. "biyografi.net: İlhami Atalay biyografisi burada ünlülerin biyografileri burada". www.biyografi.net. 12 Ekim 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2022.
- ^ "İlhami Atalay – Galeri". 15 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2022.
