1 พงศาวดาร 3

1 พงศาวดาร 3
	← 1 พงศาวดาร 2 1 พงศาวดาร 4 →
	หน้าของหนังสือพงศาวดาร (1 และ 2 พงศาวดาร) ในฉบับเลนินกราด (ค.ศ. 1008)
หนังสือ	หนังสือพงศาวดาร
หมวดหมู่	เคทูวีม
ภาคในคัมภีร์ไบเบิลคริสต์	พันธสัญญาเดิม
ลำดับในภาคของคัมภีร์ไบเบิลคริสต์	13

1 พงศาวดาร 3 (อังกฤษ: 1 Chronicles 3) เป็นบทที่ 3 ของหนังสือพงศาวดารในคัมภีร์ฮีบรู หรือหนังสือพงศาวดาร ฉบับที่ 1 ในพันธสัญญาเดิมในคัมภีร์ไบเบิลของศาสนาคริสต์^[1]^[2] หนังสือพงศาวดารรวบรวมจากแหล่งข้อมูลที่เก่ากว่าโดยบุคคลหรือกลุ่มบุคคลที่ไม่ทราบตัวตน ซึ่งนักวิชาการสมัยใหม่เรียกว่าเป็น "ผู้เขียนหนังสือพงศาวดาร" (the Chronicler) และมีรูปร่างสุดท้ายที่ทำขึ้นในช่วงปลายศตวรรษที่ 5 หรือ 4 ก่อนคริสตกาล^[3] บทที่ 3 ของ 1 พงศาวดารประกอบด้วยลำดับพงศ์พันธุ์สายตรงของเชื้อสายของดาวิดจากยุคดาวิดถึงยุคหลังการไปเป็นเชลย แสดงถึงความเป็นไปได้ที่ราชา่ธิปไตยของราชวงศ์ดาวิดจะกลับมาสถาปนาใหม่ในเยรูซาเล็มพร้อมด้วยทายาทอันชอบธรรมหากสถานการณ์เอื้ออำนวย^[4] บทนี้แบ่งออกเป็น 3 ส่วน: (1) โอรสของดาวิด (ที่ประสูติในเฮโบรน, วรรค 1–4; ที่ประสูติในเยรูซาเล็ม, วรรค 5–9) (2) กษัตริย์ในเยรูซาเล็ม (นอกเหนือจากราชินีอาธาลิยาห์ผู้ชิงอำนาจ, วรรค 10–16) (3) ผู้สืบเชื้อสายระหว่างและหลังยุคการไปเป็นเชลย (วรรค 17–24)^[4] เนื้อหาของบทนี้พร้อมด้วยบทที่ 2 และ 4 เน้นที่ไปผู้สืบเชื้อสายของยูดาห์ โดยบทที่ 2 เกี่ยวกับเผ่ายูดาห์โดยทั่วไป บทที่ 3 ระบุรายนามของบุตรของดาวิดโดยเฉพาะ และบทที่ 4 เกี่ยวกับครอบครัวอื่น ๆ ในเผ่ายูดาห์และเผ่าสิเมโอน^[4] บทนี้เป็นส่วนหนึ่งของตอนที่เน้นไปที่รายการลำดับพงศ์พันธุ์ตั้งแต่อาดัมจนถึงรายนามของผู้คนที่กลับจากการไปเป็นเชลยในบาบิโลน (1 พงศาวดาร 1:1 ถึง 1 พงศาวดาร 9:34)^[1]

ต้นฉบับ

บทนี้เดิมเขียนด้วยภาษาฮีบรู แบ่งออกเป็น 24 วรรค

พยานต้นฉบับ

บางสำเนาต้นฉบับในยุคต้นที่มีข้อความของบทนี้เป็นภาษาฮีบรูมีลักษณะเป็นต้นฉบับเมโซเรติก (Masoretic Text) ได้แก่ ฉบับอะเลปโป (Aleppo Codex; ศตวรรษที่ 10) และ ฉบับเลนินกราด (Leningrad Codex; ค.ศ. 1008)^[5]

สำเนาต้นฉบับโบราณที่หลงเหลืออยู่ของคำแปลเป็นภาษากรีกคอยนีที่รู้จักในชื่อเซปทัวจินต์ (ทำขึ้นในช่วงไม่กี่ศตวรรษสุดท้ายก่อนคริสตกาล) ได้แก่ ฉบับวาติกัน (Codex Vaticanus; B; ${\mathfrak {G}}$ ^B; ศตวรรษที่ 4) และฉบับอะเล็กซานเดรีย (Codex Alexandrinus; A; ${\mathfrak {G}}$ ^A; ศตวรรษที่ 5)^[6]^[a]

การอ้างอิงในพันธสัญญาเดิม

1 พงศาวดาร 3:1–4: 2 ซามูเอล 3:2–5^[10]
1 พงศาวดาร 3:5–8: 2 ซามูเอล 5:14–16; 1 พงศาวดาร 14:4–7^[10]
1 พงศาวดาร 3:10–16: 1 และ 2 พงศ์กษัตริย์^[10]

โครงสร้าง

ทั้งบทนี้เป็นส่วนหนึ่งในการจัดลำดับที่ประกอบด้วย 1 พงศาวดาร 2:3-8:40 ได้แก่ เผ่าผู้ให้กำเนิดกษัตริย์คือเผ่ายูดาห์ (ดาวิด; 2:3–4:43) และเผ่า��บนยามิน (ซาอูล; 8:1–40) ขนาบชุดรายนามของเผ่าเลวีเผ่าของปุโรหิต (6:1–81) ยึดเป็นใจกลาง ตามลำดับต่อไปนี้:^[11]

A เผ่ายูดาห์แห่งราชวงศ์ของดาวิด (2:3–4:43)

B เผ่าฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนทางเหนือ (5:1–26)

X เผ่าเลวีแห่งปุโรหิต (6:1–81)

B' เผ่าฟากตะวันตกของแม่น้ำจอร์แดนทางเหนือ (7:1–40)

A' เผ่าเบนยามินแห่งราชวงศ์ซาอูล (8:1–40)^[11]

การจัดลำดับที่มีศูนย์กลางอีกอย่างหนึ่งเน้นที่เผ่ายูดาห์แห่งราชวงศ์ดาวิด (2:3–4:23) โดยมีศูนย์กลางอยู่ที่ครอบครัวของเฮสโรนหลานของยูดาห์ ผ่านบุตรชาย 3 คนคือเยราเมเอล ราม และเคลุบัย (คาเลบ)^[12] ดังต่อไปนี้:^[11]

A ผู้สืบเชื้อสายของยูดาห์: เอร์ โอนัน และเช-ลาห์ (2:3–8)

B ผู้สืบเชื้อสายของรามถึงดาวิด (2:9–17)

C ผู้สืบเชื้อสายของคาเลบ (2:18–24)

D ผู้สืบเชื้อสายของเยราเมเอล (2:25–33)

D' ผู้สืบเชื้อสายของเยราเมเอล (2:34–41)

C' ผู้สืบเชื้อสายของคาเลบ (2:42–55)

B' ผู้สืบเชื้อสายของรามภายหลังจากดาวิด [ผู้สืบเชื้อสายของดาวิด] (3:1–24)

A' ผู้สืบเชื้อสายของเช-ลาห์ (4:21–23)^[11]

โอรสของดาวิดที่ประสูติในเฮโบรน (3:1–4)

ราชวงศ์ของดาวิดเป็นจุดเน้นหลักภายในลำดับพงศ์พันธุ์ขนาดใหญ่ของยูดาห์^[13] เนื้อหาในส่วนนี้แทบจะเป็นเนื้อหาแบบคำต่อคำกับ 2 ซามูเอล 3:2–5^[4]

วรรค 1

ต่อไปนี้เป็นบรรดาโอรสของดาวิดประสูติให้แก่พระองค์ ในกรุงเฮโบรน อัมโนนโอรสหัวปีของพระนางอาหิโนอัม ชาวยิสเรเอล องค์ที่สองคือดาเนียล โอรสของพระนางอาบีกายิลชาวคารเมล^[14]

"องค์ที่สองคือดาเนียล": เรียกว่า "คิเลอาบ" (כלאב ke-le-ab, มีความหมายว่า "เหมือนบิดา") ใน 2 ซามูเอล 3:3.^[15] ความในเซปทัวจินต์ของ 2 ซามูเอล 3:3 อ่านว่า "Dalouia"^[16] ตาร์คุมระบุว่า "อง��์ที่สองคือดาเนียล ผู้มีอีกพระนามว่าคิเลอาบ เพราะพระองค์เหมือนกับพระบิดาทุกประการ" Jarchi กล่าวว่าทั้งสองพระนามตั้งให้กับบุคคลนี้เพราะดาวิดรับอาบีกายิลมาเป็นภรรยาทันทีหลังการเสียชีวิตของนาบาล จึงไม่อาจทราบได้ว่าบุตรคนนี้เป็นบุตรของดาวิดหรือของนาบาล ดาวิดจึงตั้งชื่อบุตรว่า "ดาเนียล" (דניאל, มีความหมายว่า "พระเจ้า ('El') คือการวินิจฉัยของเรา" ซึ่งบ่งบอกว่าเขาเป็นบุตรของดาวิด) และ "คิเลอาบ" ("เขาผู้เหมือนกับบิดา") เนื่องจากความคล้ายคลึงกับดาวิดอย่างเห็นได้ชัด^[15]

วรรค 4

โอรสทั้งหกประสูติให้แก่พระองค์ในกรุงเฮโบรน ที่นั่นพระองค์ทรงครองราชย์ 7 ปีกับ 6 เดือน และพระองค์ทรงครองราชย์ในกรุงเยรูซาเล็ม 33 ปี^[17]

เห็นได้ชัดว่าวรรค 4 เป็นการยกมาจาก 2 ซามูเอล 5:5^[4] การย้ายจากเฮโบรนมายังเยรูซาเล็มไม่ได้มีการอธิบาย โดยถือว่าผู้อ่านมีีความรู้จากเรื่องเล่าในแหล่งอื่นก่อนหน้านี้แล้ว^[16]

โอรสของดาวิดที่ประสูติในเยรูซาเล็ม (3:5–9)

เชื้อสายราชวงศ์ของดาวิด (3:10–16)

ผู้สืบเชื้อสายของดาวิดยุคหลังการไปเป็นเชลย (3:17–24)

ดูเพิ่ม

ส่วนในคัมภีร์ไบเบิลที่เกี่ยวข้อง: 2 ซามูเอล 5, 1 พงศ์กษัตริย์ 1, 2 พงศ์กษัตริย์ 25, 2 พงศาวดาร 36, เอสรา 1, มัทธิว 1, ลูกา 3

หมายเหตุ

↑ ฉบับซีนาย (Codex Sinaiticus) ที่หลงเหลืออยู่มีเพียงเนื้อหาใน 1 พงศาวดาร 9:27-19:17^[7]^[8]^[9]

อ้างอิง

↑ ^1.0 ^1.1 Ackroyd 1993, p. 113.
↑ Mathys 2007, p. 268.
↑ Ackroyd 1993, pp. 113–114.
↑ ^4.0 ^4.1 ^4.2 ^4.3 ^4.4 Mathys 2007, p. 269.
↑ Würthwein 1995, pp. 35–37.
↑ Würthwein 1995, pp. 73–74.
↑ Würthwein, Ernst (1988). Der Text des Alten Testaments (2nd ed.). Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft. p. 85. ISBN 3-438-06006-X.
↑ Swete, Henry Barclay (1902). An Introduction to the Old Testament in Greek. Cambridge: Macmillan and Co. pp. 129–130.
↑ This article incorporates text from a publication now in the public domain: Herbermann, Charles, ed. (1913). "Codex Sinaiticus". Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
↑ ^10.0 ^10.1 ^10.2 Gilbert 1897, p. 280.
↑ ^11.0 ^11.1 ^11.2 ^11.3 Throntveit 2003, p. 376.
↑ Williamson, H. G. M. "1 and 2 Chronicles" (Grand Rapids: Eerdmans, 1982) pp. 25–28. apud Throntveit 2003, p. 376.
↑ Endres 2012, p. 10.
↑ 1 พงศาวดาร 3:1 THSV11
↑ ^15.0 ^15.1 Clarke, Adam (1832) "Commentary on 1 Chronicles 3". "The Adam Clarke Commentary". Study Light.
↑ ^16.0 ^16.1 Tuell 2012, p. 25.
↑ 1 พงศาวดาร 3:4 THSV11

บรรณานุกรม

Ackroyd, Peter R (1993). "Chronicles, Books of". ใน Metzger, Bruce M; Coogan, Michael D (บ.ก.). The Oxford Companion to the Bible. Oxford University Press. pp. 113–116. ISBN 978-0195046458.
Bennett, William (2018). The Expositor's Bible: The Books of Chronicles. Litres. ISBN 978-5040825196.
Coogan, Michael David (2007). Coogan, Michael David; Brettler, Marc Zvi; Newsom, Carol Ann; Perkins, Pheme (บ.ก.). The New Oxford Annotated Bible with the Apocryphal/Deuterocanonical Books: New Revised Standard Version, Issue 48 (Augmented 3rd ed.). Oxford University Press. ISBN 9780195288810.
Endres, John C. (2012). First and Second Chronicles. Liturgical Press. ISBN 9780814628447.
Gilbert, Henry L (1897). "The Forms of the Names in 1 Chronicles 1-7 Compared with Those in Parallel Passages of the Old Testament". The American Journal of Semitic Languages and Literatures. Liturgical Press. 13 (4): 279–298. JSTOR 527992.
Hill, Andrew E. (2003). First and Second Chronicles. Zondervan. ISBN 9780310206101.
Mabie, Frederick (2017). "I. The Chronicler's Genealogical Survey of All Israel". ใน Longman III, Tremper; Garland, David E (บ.ก.). 1 and 2 Chronicles. The Expositor's Bible Commentary. Zondervan. pp. 267–308. ISBN 978-0310531814. สืบค้นเมื่อ December 6, 2019.
Mathys, H. P. (2007). "14. 1 and 2 Chronicles". ใน Barton, John; Muddiman, John (บ.ก.). The Oxford Bible Commentary (first (paperback) ed.). Oxford University Press. pp. 267–308. ISBN 978-0199277186. สืบค้นเมื่อ February 6, 2019.
Ulrich, Eugene, บ.ก. (2010). The Biblical Qumran Scrolls: Transcriptions and Textual Variants. Brill.
Würthwein, Ernst (1995). The Text of the Old Testament. แปลโดย Rhodes, Erroll F. Grand Rapids, MI: William B. Eerdmans. ISBN 0-8028-0788-7. สืบค้นเมื่อ January 26, 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น

คำแปลในศาสนายูดาห์:
- Divrei Hayamim I - I Chronicles - Chapter 3 (Judaica Press) translation [with Rashi's commentary] at Chabad.org
คำแปลในศาสนาคริสต์:
- Online Bible at GospelHall.org (ESV, KJV, Darby, American Standard Version, Bible in Basic English)
- First Book of Chronicles Chapter 3. Bible Gateway
- 1 พงศาวดาร 3. YouVersion

[10] ฉบับซีนาย (Codex Sinaiticus) ที่หลงเหลืออยู่มีเพียงเนื้อหาใน 1 พงศาวดาร 9:27-19:17^[7]^[8]^[9]

[FOOTNOTEAckroyd1993113-1] 1.0 ^1.1 Ackroyd 1993, p. 113.

[FOOTNOTEMathys2007268-2] Mathys 2007, p. 268.

[FOOTNOTEAckroyd1993113–114-3] Ackroyd 1993, pp. 113–114.

[FOOTNOTEMathys2007269-4] 4.0 ^4.1 ^4.2 ^4.3 ^4.4 Mathys 2007, p. 269.

[FOOTNOTEWürthwein199535–37-5] Würthwein 1995, pp. 35–37.

[FOOTNOTEWürthwein199573–74-6] Würthwein 1995, pp. 73–74.

[7] Würthwein, Ernst (1988). Der Text des Alten Testaments (2nd ed.). Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft. p. 85. ISBN 3-438-06006-X.

[8] Swete, Henry Barclay (1902). An Introduction to the Old Testament in Greek. Cambridge: Macmillan and Co. pp. 129–130.

[9] This article incorporates text from a publication now in the public domain: Herbermann, Charles, ed. (1913). "Codex Sinaiticus". Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.

[FOOTNOTEGilbert1897280-11] 10.0 ^10.1 ^10.2 Gilbert 1897, p. 280.

[FOOTNOTEThrontveit2003376-12] 11.0 ^11.1 ^11.2 ^11.3 Throntveit 2003, p. 376.

[13] Williamson, H. G. M. "1 and 2 Chronicles" (Grand Rapids: Eerdmans, 1982) pp. 25–28. apud Throntveit 2003, p. 376.

[FOOTNOTEEndres201210-14] Endres 2012, p. 10.

[15] 1 พงศาวดาร 3:1 THSV11

[clarke-16] 15.0 ^15.1 Clarke, Adam (1832) "Commentary on 1 Chronicles 3". "The Adam Clarke Commentary". Study Light.

[FOOTNOTETuell201225-17] 16.0 ^16.1 Tuell 2012, p. 25.

[18] 1 พงศาวดาร 3:4 THSV11

[1]