จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แบรกกิ้ง ไรท์ส (2010) เป็นรายการ เพย์-เพอร์-วิว ของ ดับเบิลยูดับเบิลยูอี จัดเมื่อวันที่ 24 ตุลาคม ค.ศ. 2010 ที่ มินนีแอโพลิส รัฐมินนิโซตา โดยมีแมทช์การปล้ำปะทะกันทั้ง 2 ค่าย ระหว่าง รอว์ และ สแมคดาวน์ ในแมทช์แทคทีม 14 คน แบบคัดออก ทีมไหนถูกกำจัดออกไปหมดก่อนทีมนั้นเป็นฝ่ายแพ้ และยังมีแมตช์ชิงแชมป์ต่างๆ ได้แก่ แชมป์ WWE, แชมป์โลกเฮฟวี่เวท, แชมป์ดีวาส์ และแชมป์แทกทีม WWE
ด้านของ แดเนียล ไบรอัน และ ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์ ซึ่ง แดเนียล ไบรอัน เจ้าของ แชมป์ยูเอส ได้ท้า ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์ เจ้าของ แชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล เจอกัน ในศึก แบรกกิ้ง ไรท์ส (2010) และ ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์ ก็รับคำท่า ด้านของ เวด บาร์เร็ตต์ และ จอห์น ซีนา ซึ่งในศึก เฮลล์อินเอเซลล์ (2010) เวด บาร์เร็ตต์ ได้เจอกับ จอห์น ซีนา โดยถ้า จอห์น ซีนา ชนะ เดอะเน็กซัส ต้องแตกทีมกันไปแต่ถ้า เวด บาร์เร็ตต์ ชนะ จอห์น ซีนา จะต้องเข้ากลุ่มเดอะเน็กซัส ในระหว่างการปล้ำ ก็ถูก ไมเคิล แมคกิลลิคัตตี และ ฮัสกี้ แฮร์ริส จากรายการ ดับเบิลยูดับเบิลยูอีเอ็นเอ็กซ์ที รูกี้ ซีซั่น 2 เข้ามาก่อกวนการปล้ำ และเล่นงาน จอห์น ซีนา ทำให้ เวด บาร์เร็ตต์ เป็นฝ่ายเอาชนะ จอห์น ซีนา มาได้ และทำให้ จอห์น ซีนา ต้องเข้ามาร่วมเป็นสมาชิกของกลุ่มเดอะเน็กซัส ไปในที่สุด หลังจากนั้นในศึกรอว์ ท��่ผ่านมาได้มีการคัดเลือกนักมวยปล้ำในแมทช์แบทเทิลรอยัล 20 คน เพื่อหาผู้ท่าชิงอันดับ 1 ที่จะไปชิงแชมป์ WWE กับ แรนดี ออร์ตัน ในศึก แบรกกิ้ง ไรท์ส ผลปรากฏว่า เวด บาร์เร็ตต์ ชนะและเป็นผู้ท่าชิงอันดับ 1 ที่จะไปชิงแชมป์ WWE กับ แรนดี ออร์ตัน ในศึก แบรกกิ้ง ไรท์ส ชิงแชมป์ WWE โดยมี จอห์น ซีนา ยืนอยู่ข้างเวที
ลำดับ
|
|
กำหนด
|
เวลา[3]
|
1D
|
Montel Vontavious Porter ชนะ Chavo Guerrero[4]
|
Singles match
|
N/A
|
2
|
Daniel Bryan ชนะ Dolph Ziggler (with Vickie Guerrero) by submission[5]
|
Interpromotional singles match
|
16:14
|
3
|
The Nexus (David Otunga and John Cena) ชนะ Cody Rhodes and Drew McIntyre (c) by submission[6]
|
Tag team match for the WWE Tag Team Championship
|
06:29
|
4
|
Ted DiBiase (with Maryse) ชนะ Goldust (with Aksana)[7]
|
Singles match
|
07:29
|
5
|
Layla (c) (with Michelle McCool) ชนะ Natalya[8]
|
Singles match for the WWE Divas Championship
|
05:23
|
6
|
Kane (c) (with Paul Bearer) ชนะ The Undertaker[9]
|
Buried Alive match for the World Heavyweight Championship
|
16:59
|
7
|
Team SmackDown (Alberto Del Rio, Big Show, Edge, Jack Swagger, Kofi Kingston, Rey Mysterio and Tyler Reks) (with Hornswoggle) ชนะ Team Raw (CM Punk, Ezekiel Jackson, John Morrison, The Miz, R-Truth, Santino Marella and Sheamus) (with Alex Riley)[10]
|
14-man elimination tag team match
|
27:40
|
8
|
Wade Barrett (with John Cena) ชนะ Randy Orton (c) by disqualification[11]
|
Singles match for the WWE Championship ถ้า Barrett แพ้, Cena ต้องออก
|
14:34
|
- (c) – หมายถึงเจ้าของเข็มขัดแชมป์ก่อนเริ่มแข่งขัน
- D – หมายถึงเป็นแมทช์การปล้ำก่อนรายการ
|
- ผลแท็กทีมคัดออก 14 คน[3]
Elimination
|
Wrestler
|
Team
|
Eliminated by
|
Elimination Move
|
Time[3]
|
1
|
Santino Marella
|
Raw
|
Tyler Reks
|
Burning Hammer
|
02:38
|
2
|
Kofi Kingston
|
SmackDown
|
Sheamus
|
High Cross
|
06:52
|
3
|
Jack Swagger
|
SmackDown
|
John Morrison
|
Starship Pain
|
13:07
|
4
|
Tyler Reks
|
SmackDown
|
Sheamus
|
Brogue Kick
|
14:32
|
5
|
Big Show
|
SmackDown
|
N/A
|
Counted Out
|
15:29
|
6
|
Sheamus
|
Raw
|
N/A
|
Counted Out
|
15:29
|
7
|
R-Truth
|
Raw
|
Edge
|
Spear
|
16:42
|
8
|
John Morrison
|
Raw
|
Edge
|
Spear
|
17:09
|
9
|
Alberto Del Rio
|
SmackDown
|
CM Punk
|
Back Slide
|
18:05
|
10
|
CM Punk
|
Raw
|
Rey Mysterio
|
619 followed by a Slingshot Splash
|
24:07
|
11
|
Ezekiel Jackson
|
Raw
|
Rey Mysterio
|
619 followed by a botched Springboard Splash
|
26:16
|
12
|
The Miz
|
Raw
|
Edge
|
Spear
|
27:45
|
Winner:
|
Team Smackdown (Edge and Rey Mysterio)
|
|
---|
| |
---|
ในปัจจุบัน | |
---|
ในอดีต |
- เดอะเรสต์ลิงคลาสสิก (1985)
- ดิสทิวส์เดย์อินเท็กซัส (1991)
- วันไนท์โอนลี (1997)
- แคปิทอลคาร์เนจ (1998)
- เมย์เฮมอินแมนเชสเตอร์ (1998)
- อินยัวร์เฮ้าส์ (1995–1999)
- โนเมอร์ซี (1999)
- โอเวอร์ดิเอดจ์ (1998–1999)
- ฟุลลี่โลดเดด (1998–2000)
- อินเวชั่น (2001)
- คิงออฟเดอะริง (1993–2002)
- รีเบลเลียน (1999–2002)
- อินเซอร์เรกซ์ชั่น (2000–2003)
- แบดบลัด (1997, 2003–2004)
- ดีเซมเบอร์ทูดิสเมมเบอร์ (2006)
- นิวเยียร์สเรโวลูชั่น (2005–2007)
- วันไนท์สแตนด์ (2005–2008)
- อันฟอร์กิฟเว่น (1998–2008)
- ไซเบอร์ซันเดย์ (2004–2008)
- อาร์มาเกดดอน (1999–2000, 2002–2008)
- จัดจ์เมนท์เดย์ (1998, 2000–2009)
- เดอะเกรทอเมริกันแบช (2004–2009)
- เบรกกิ้งพอยท์ (2009)
- ไฟเทอร์โฟร์เวย์ (2010)
- แบรกกิ้ง ไรท์ส (2009–2010)
- แคปิเทล พูนิชเมนท์ (2011)
- เวนเจินส์ (2001–2007, 2011)
- โอเวอร์เดอะลิมิต (2010–2012)
- โนเวย์เอาท์ (1998, 2000–2009, 2012)
- เอ็นเอ๊กซ์ที แอร์ไรวัล (2014)
- คิงออฟเดอะริง (1985–1989, 1991, 1993-2002, 2006, 2008, 2010, 2015, 2021)
- เดอะบีสอินเดอะอีท (2015)
- ไลฟ์ฟรอมเมดิสันสแควร์การ์เดน (2015)
- ครุยเซอร์เวทคลาสสิก (2016)
- โรดบล็อก (2016)
- เกรตบอลส์ออฟไฟร์ (2017)
- แบทเทิลกราวด์ (2013–2017)
- โนเมอร์ซี (1999–2008, 2016–2017)
- แคลชออฟแชมเปียนส์ (2016–2017)
- ยูไนเต็ด คิงดอม แชมเปียนชิป ทัวร์นาเมนต์ (2017)
- เมยังคลาสสิก (2017–2018)
- เกรเทสต์ รอยัลรัมเบิล (2018)
- อีโวลูชัน (2018)
- ซูเปอร์โชว์-ดาวน์ (2018–2020)
- ทีแอลซี: เทเบิลส์แลดเดอส์ & แชส์ (2009–2020)
- เอ็นเอ๊กซ์ที เทคโอเวอร์ (2014–2021)
- เฮลอินเอเซล (2009–2022)
- เอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2009–2022)
|
---|