Zdzisław Hordyński-Juchnowicz

Zdzisław Horodyński-Juchnowicz

generał dywizji
Data i miejsce urodzenia	31 lipca 1857 Brzeżany
Data i miejsce śmierci	12 stycznia 1929 Lwów
Przebieg służby
Lata służby	1879–1915 1918–1920
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Stanowiska	Naczelny lekarz WP
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa walka o Lwów
Odznaczenia

Zdzisław Hordyński-Juchnowicz (ur. 31 lipca^[a] 1857 w Brzeżanach, zm. 12 stycznia^[1][b]1929 we Lwowie) – polski lekarz, doktor medycyny, generał dywizji Wojska Polskiego^[2].

Był synem Joachima. Studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1881 uzyskał dyplom lekarski. W 1879 rozpoczął pełnić zawodową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej armii. Od 1887 służył w Zadarze, w Chorwacji. Przeniesiony do Krakowa, do kliniki chirurgicznej profesora Ludwika Rydygiera. Następnie został ordynatorem Oddziału Chirurgicznego. Do 1906 był komendantem 15 Garnizonowego Szpitala Wojskowego w Krakowie. Przeniesiony do Wiednia wykładał w Wojskowo-Lekarskiej Szkole Aplikacyjnej. W 1911 został mianowany na stopień generalnego lekarza sztabowego (odpowiednik stopnia generała majora). W 1912 mianowany komendantem Szkoły Aplikacyjnej. W 1915 na własną prośbę przeniesiony w stan spoczynku.

Od listopada 1918 kierował służbą sanitarną w walkach o Lwów. 28 grudnia 1918 przyjęty do WP w stopniu generała podporucznika. Został szefem Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych i naczelnym lekarzem WP. 17 stycznia 1920^[3] na własną prośbę zwolniony ze stanowiska z podziękowaniem Naczelnego Wodza za dotychczasową służbę. 20 lutego 1920 został zwolniony z funkcji przewodniczącego Przygotowawczej Subkomisji Weryfikacyjnej dla oficerów lekarzy, podlekarzy i oficerów sanitarnych^[4]. Obowiązki szefa departamentu i przewodniczącego podkomisji weryfikacyjnej przekazał płk. lek. Franciszkowi Zwierzchowskiemu. 26 października 1923 Prezydent RP zatwierdził go w stopniu generała dywizji^[5]. Swoją bogatą bibliotekę lekarską ofiarował Oficerskiej Szkole Sanitarnej.

• asystent lekarza (Assistenzarzt)
• starszy lekarz (Oberarzt)
• lekarz pułku (Regimentsarzt)
• lekarz sztabowy (Stabsarzt) – 1899
• starszy lekarz sztabowy 2 klasy (Oberstabsartzt 2 Klasse) – 1902
• starszy lekarz sztabowy 1 klasy – 1906
• generalny lekarz sztabowy (Generalstabsarzt) – 1911

• generał podporucznik lekarz
• generał dywizji – 26 października 1923

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Franciszka Józefa (1915, Austria)^[6]

• Kryska-Karski Tadeusz i Żurakowski Stanisław, Generałowie Polski Niepodległej, Warszawa 1991, s. 39,
• Stawecki Piotr, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa 1994, ISBN 83-11-08262-6, s. 138-139,

• Fotografia generała w zbiorach NAC
• Z historii krakowskiego szpitala wojskowego. 5wszk.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-09)].