Przejdź do zawartości

Zdzisław Hordyński-Juchnowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zdzisław Horodyński-Juchnowicz
ilustracja
generał dywizji generał dywizji
Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1857
Brzeżany

Data i miejsce śmierci

12 stycznia 1929
Lwów

Przebieg służby
Lata służby

18791915
19181920

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Stanowiska

Naczelny lekarz WP

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
walka o Lwów

Odznaczenia
Komandor z Gwiazdą Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry)

Zdzisław Hordyński-Juchnowicz (ur. 31 lipca[a] 1857 w Brzeżanach, zm. 12 stycznia[1][b]1929 we Lwowie) – polski lekarz, doktor medycyny, generał dywizji Wojska Polskiego[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Służba w cesarskiej i królewskiej armii

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Joachima. Studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1881 uzyskał dyplom lekarski. W 1879 rozpoczął pełnić zawodową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej armii. Od 1887 służył w Zadarze, w Chorwacji. Przeniesiony do Krakowa, do kliniki chirurgicznej profesora Ludwika Rydygiera. Następnie został ordynatorem Oddziału Chirurgicznego. Do 1906 był komendantem 15 Garnizonowego Szpitala Wojskowego w Krakowie. Przeniesiony do Wiednia wykładał w Wojskowo-Lekarskiej Szkole Aplikacyjnej. W 1911 został mianowany na stopień generalnego lekarza sztabowego (odpowiednik stopnia generała majora). W 1912 mianowany komendantem Szkoły Aplikacyjnej. W 1915 na własną prośbę przeniesiony w stan spoczynku.

Służba w Wojsku Polskim

[edytuj | edytuj kod]

Od listopada 1918 kierował służbą sanitarną w walkach o Lwów. 28 grudnia 1918 przyjęty do WP w stopniu generała podporucznika. Został szefem Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych i naczelnym lekarzem WP. 17 stycznia 1920[3] na własną prośbę zwolniony ze stanowiska z podziękowaniem Naczelnego Wodza za dotychczasową służbę. 20 lutego 1920 został zwolniony z funkcji przewodniczącego Przygotowawczej Subkomisji Weryfikacyjnej dla oficerów lekarzy, podlekarzy i oficerów sanitarnych[4]. Obowiązki szefa departamentu i przewodniczącego podkomisji weryfikacyjnej przekazał płk. lek. Franciszkowi Zwierzchowskiemu. 26 października 1923 Prezydent RP zatwierdził go w stopniu generała dywizji[5]. Swoją bogatą bibliotekę lekarską ofiarował Oficerskiej Szkole Sanitarnej.

Awanse

[edytuj | edytuj kod]

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kryska Karski i Żurakowski jako datę urodzenia podały 30 czerwca. Rocznik oficerski 1923 (s. 1575) potwierdził jako datę urodzenia 31 lipca 1857 r.
  2. Stawecki jako datę śmierci podał 3 stycznia 1929 r.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zmarli. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”, s. 270, Nr 13 z 9 sierpnia 1929. Ministerstwo Spraw Wojskowych. 
  2. Stawecki wykazuje go jako tytularnego generała dywizji.
  3. Dziennik Pers. MSWojsk. Nr 4 z 07.02.1920 r. Stawecki jako datę zwolnienia ze stanowiska szefa departamentu podaje 17 stycznia 1919 r. Ponadto utrzymuje, że równolegle piastował funkcję generalnego inspektora korpusu lekarzy wojskowych.
  4. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 9 z 13.03.1920 r.
  5. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 70 z 07.11.1923 r.
  6. Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie. Wiedeń: 1818, s. 163

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kryska-Karski Tadeusz i Żurakowski Stanisław, Generałowie Polski Niepodległej, Warszawa 1991, s. 39,
  • Stawecki Piotr, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa 1994, ISBN 83-11-08262-6, s. 138-139,

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]