Wilhelm opawski

Wilhelm I opawski
	; Herb ks. opawskiego
	; Herb ks. ziebickiego
	książę opawski; (współrządy z braćmi: Wacławem, Mikołajem, Ernestem i Przemkiem)
Okres	od 1433; do 1452
Poprzednik	Przemek I opawski
Następca	Ernest I opawski; Przemek II opawski
	książę ziębicki
Okres	od 1443; do 1452
Poprzednik	Eufemia
Następca	Ernest I opawski
	Dane biograficzne
Dynastia	Przemyślidzi
Data urodzenia	ok. 1410
Data śmierci	15 sierpnia 1452
Miejsce spoczynku	Kościół św. Ducha w Opawie
Ojciec	Przemek I opawski
Matka	Katarzyna ziębicka
Żona	Salomea z Czastolovic, córka Puty II; od ok. 1435; do 1452

Wilhelm opawski (ur. ok. 1410, zm. 15 sierpnia 1452) – z dynastii Przemyślidów, współrządca Opawy razem z Wacławem II w latach 1433-1445/9, potem samodzielny książę opawski (formalnie współrządcami byli młodsi bracia – Ernest i Przemek II, od 1443 odziedziczył po matce księstwo ziębickie.

Wilhelm był trzecim pod względem starszeństwa synem księcia opawskiego Przemka i Katarzyny ziębickiej. Po śmierci ojca w 1433 został wraz z braćmi władcą niewielkiego terytorium wokół miasta Opawy.

Dbając o prestiż i znaczenie rodu związał się politycznie z biskupem wrocławskim Konradem IV oleśnickim. Umożliwiło mu to objęcie w 1443 urzędu starosty generalnego Śląska i przejęcie po zmarłej matce dzielnicy ziębickiej. 8 lipca 1445 Wilhelm jako starosta przyczynił się do zawarcia pokoju ziemskiego na Śląsku.

Wilhelm był od ok. 1435 żonaty z Salomeą, córką Puty z Častolovic, z którą doczekał się pięciorga dzieci – trzech synów (byli to Fryderyk, Wacław III i Przemek), oraz dwóch córek (Katarzyny, zm. 1504 wydanej za księcia żagańskiego Jana II i Anny, zm. 1515, opatki w klasztorze w Trzebnicy).

Wilhelm opawski zmarł 15 sierpnia 1452 i został pochowany w kościele św. Ducha w Opawie. Opiekę nad dziećmi powierzył bratu Ernestowi, który jednak sprzeniewierzył się obowiązkom i rozprzedał cały majątek, zarówno swój, jak i bratanków.

Przypisy

↑ Roman Sękowski: Herbarz szlachty śląskiej : informator genealogiczno-heraldyczny. T.1, A-C. Fundacja „Zamek Chudów” ; Videograf II, 2002, s. 411.

Bibliografia

Książęta i księżne Górnego Śląska, pod red. Antoniego Barciaka, Katowice 1995, s. 116.

[SE-1] Roman Sękowski: Herbarz szlachty śląskiej : informator genealogiczno-heraldyczny. T.1, A-C. Fundacja „Zamek Chudów” ; Videograf II, 2002, s. 411.

[1]