Vincent Nichols
Kardynał prezbiter | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
8 listopada 1945 | ||
Arcybiskup Westminster | |||
Okres sprawowania |
od 2009 | ||
Prymas Anglii i Walii | |||
Okres sprawowania |
od 2009 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
21 grudnia 1969 | ||
Nominacja biskupia |
5 listopada 1991 | ||
Sakra biskupia |
24 stycznia 1992 | ||
Kreacja kardynalska |
22 lutego 2014 | ||
Kościół tytularny |
Data konsekracji |
24 stycznia 1992 | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
|
Vincent Gerald Nichols (ur. 8 listopada 1945 w Crosby) – angielski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Westminster. Prymas Anglii i Walii, wiceprzewodniczący Rady Konferencji Episkopatów Europy od 2016.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Kształcił się na kapłana w Rzymie w latach 1963–1970. Uzyskał licencjat z filozofii i teologii na Uniwersytecie Gregoriańskim. 21 grudnia 1969 otrzymał święcenia kapłańskie i został skierowany do rodzinnej archidiecezji Liverpool. Dalsze studia podjął m.in. w Manchesterze i Chicago. W 1980 został dyrektorem Upholland Northem Institute. Od 1984 był sekretarzem Konferencji Biskupów Anglii i Walii.
5 listopada 1991 otrzymał nominację na biskupa pomocniczego Westminster ze stolicą tytularną Othona. Sakrę otrzymał 24 stycznia 1992 z rąk ówczesnego arcybiskupa Westminster kardynała Basila Hume. Pełnił wiele funkcji w konferencji episkopatu m.in. ds. szkół średnich i katolickiej edukacji.
15 lutego 2000 został przeniesiony na funkcję arcybiskupa Birmingham. Posługę pełnił tam do 3 kwietnia 2009 kiedy to został nowym arcybiskupem Westminster i prymasem Anglii i Walii po przejściu na emeryturę kardynała Murphego O’Connora. Ingres odbył się 21 maja 2009. Został mianowany kardynałem w dniu 22 lutego 2014. W 2016 został wybrany wiceprzewodniczącym Rady Konferencji Biskupów Europy[1].
Postępowanie w sprawie nadużyć seksualnych duchownych
[edytuj | edytuj kod]W ramach śledztwa dotyczącego nadużyć seksualnych w archidiecezji Birmingham, postanowił nie ujawniać skarg dotyczących podległego mu księdza Johna Tolkiena, syna J.R.R. Tolkiena, który w latach 50. i 60. XX wieku miał molestować co najmniej pięcioro nieletnich. Kard. Vincent Nichols wystosował przeprosiny, za to że „dobro Kościoła” stawiał wyżej niż dochodzenie praw ofiar księdza Tolkiena[2].
W listopadzie 2020 w niezależnym raporcie na temat seksualnego wykorzystywania dzieci przez duchownych w latach 1970–2015 został ostro skrytykowany jako przywódca Kościoła katolickiego Anglii i Walii za brak osobistej odpowiedzialności, nieokazywanie współczucia wobec ofiar oraz właściwego przywództwa gdy wyżej stawiał reputację Kościoła ponad dobro ofiar. Zarzuty przedstawione w raporcie obciążyły łącznie ponad 900 osób (księży, zakonników i wolontariuszy). W okresie tym wszczęto 177 postępowań sądowych, w których zapadły 133 wyroki skazujące, a wiele innych zgłaszanych spraw „zamiatano pod dywan”[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Abp Gądecki wiceprzewodniczącym Rady Konferencji Biskupów Europy. episkopat.pl, 2016-10-08. [dostęp 2016-10-08].
- ↑ Karol Wilczyński: Prymas Anglii przeprosił za ukrywanie nadużyć kapłana, syna J.R.R. Tolkiena. deon.pl, 2018-11-13. [dostęp 2018-11-13].
- ↑ Kard. Nichols odpowiada na zarzuty związane z pedofilią w Kościele Anglii i Walii. [w:] KAI [on-line]. ekai.pl, 2020-20-11. [dostęp 2020-11-12].