Tom Sandberg

Tom Sandberg

Tom Sandberg, 1978
Data i miejsce urodzenia	6 sierpnia 1955 Mo i Rana
Klub	Mo Skilag
Wzrost	175 cm
Debiut w PŚ	7.01 1984, Schonach (15. miejsce - Gundersen)
Pierwsze punkty w PŚ	7.01 1984, Schonach (15. miejsce - Gundersen)
Pierwsze podium w PŚ	24.02 1984, Falun (2. miejsce - Gundersen)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia Igrzyska olimpijskie złoto Sarajewo 1984 kombinacja norweska (indywidualnie) Mistrzostwa świata złoto Oslo 1982 indywidualnie złoto Rovaniemi 1984 sztafeta 3 × 10 km srebro Oslo 1982 sztafeta 3 × 10 km Mistrzostwa świata juniorów złoto Lieto 1975 Indywidualnie srebro Autrans 1974 Indywidualnie Puchar Świata Kryształowa kula 1983/1984
Inne nagrody
Medal Holmenkollen 1983
Multimedia w Wikimedia Commons

Thomas „Tom” Sandberg (ur. 6 sierpnia 1955 w Mo i Rana) – norweski kombinator norweski, złoty medalista olimpijski, trzykrotny medalista mistrzostw świata, dwukrotny medalista mistrzostw świata juniorów oraz zdobywca Pucharu Świata.

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Tom Sandberg pojawił się w marcu 1974 roku, kiedy na mistrzostwach świata juniorów w Autrans wywalczył indywidualnie srebrny medal. W tym samym roku wygrał zawody w kombinacji podczas Holmenkollen ski festival. Rok później, podczas mistrzostw świata juniorów w Lieto był najlepszy.

Olimpijski debiut Sandberga nastąpił w 1976 roku podczas igrzysk olimpijskich w Innsbrucku. Po skokach zajmował tam zaledwie 17. pozycję, jednak po biegu awansował na ósme miejsce. W 1978 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Lahti, gdzie po konkursie skoków był piąty, jednak po biegu zajął ostatecznie siódmą pozycję. Dwa lata później brał udział w igrzyskach olimpijskich w Lake Placid, gdzie był bliski zdobycia medalu. Konkurs skoków ukończył na dziewiątej pozycji, jednak w biegu awansował aż na czwartą pozycję, przegrywając walkę o brązowy medal z Konradem Winklerem z NRD.

Pierwszy sukces w kategorii seniorów osiągnął na mistrzostwach świata w Oslo w 1982 roku. W zawodach indywidualnych okazał się najlepszy, co zawdzięczał głównie dobrej postawie na trasie biegu, w którym uzyskał najlepszy czas. Pozostałe miejsca na podium przypadły dwóm reprezentantom NRD: Konradowi Winklerowi, który stracił do Norwega zaledwie 0,040 pkt i Uwe Dotzauerowi, który stracił do zwycięzcy 0,145 pkt. W konkursie drużynowym Norwegowie w składzie: Hallstein Bøgseth, Espen Andersen i Tom Sandberg wywalczyli srebrny medal. Już po skokach zajmowali drugie miejsce, z wyraźną stratą do prowadzących reprezentantów NRD i niedużą przewagą nad zajmującymi trzecie miejsce Finami. W biegu nie zdołali dogonić Niemców, na dodatek zostali wyprzedzeni przez Finów. Po obliczeniu punktów okazało się, że Norwegowie i Finowie uzyskali identyczny wynik punktowy (1243.60 pkt), wobec czego srebrne medale przyznano obu drużynom.

W Pucharze Świata zadebiutował 17 grudnia 1983 roku w Seefeld. Zajął wtedy piętnaste miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze pucharowe punkty. Wystąpił w czterech z pozostałych sześciu konkursów sezonu 1983/1984 zajmując kolejno drugie miejsce 24 lutego w Falun, czwarte 3 marca w Lahti, ponownie drugie 8 marca w Oslo, a w ostatnich zawodach cyklu, 24 marca 1984 roku w Štrbskim Plesie zwyciężył. Dzięki temu został pierwszym w historii zdobywcą Pucharu Świata, w klasyfikacji generalnej wyprzedzając Dotzauera i swego rodaka Geira Andersena. W lutym 1984 roku Sandberg zdobył indywidualnie złoty medal podczas igrzysk olimpijskich w Sarajewie. Zwyciężył w skokach i prowadzenia tego nie oddał podczas biegu, wyraźnie wyprzedzając dwóch Finów: Jouko Karjalainena i Jukkę Ylipulliego. Miesiąc później zdobył złoty medal w sztafecie na mistrzostwach świata w Rovaniemi. Wraz z Bøgsethem i Geirem Andersenem minimalnie wyprzedził Finów oraz reprezentantów ZSRR.

W 1984 roku zakończył karierę. Rok wcześniej został nagrodzony medalem Holmenkollen wraz z norweską biegaczką narciarską Berit Aunli.

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
8.	9 lutego	1976	Innsbruck	Indywidualnie K-90/15 km	423.39 pkt	-17.74 pkt	Ulrich Wehling
4.	19 lutego	1980	Lake Placid	Indywidualnie K-90/15 km	432.200 pkt	-13.735 pkt	Ulrich Wehling
1.	12 lutego	1984	Sarajewo	Indywidualnie K-90/15 km	422.595 pkt	-	-

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
7.	20 lutego	1978	Lahti	Indywidualnie K-90/15 km	435.24 pkt	-18.02 pkt	Konrad Winkler
1.	19 lutego	1982	Oslo	Indywidualnie K-90/15 km	426.600 pkt	-	-
2.	26 lutego	1982	Oslo	Sztafeta K-90/3 × 10 km[1]	1295.92 pkt	-52.32 pkt	NRD
1.	18 marca	1984	Rovaniemi	Sztafeta K-90/3 × 10 km[2]	1189.46 pkt	-	-

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
2.	1 marca	1974	Autrans	Indywidualnie K-90/15 km	?	?	Bernd Blechschmidt
1.	22 lutego	1975	Lieto	Indywidualnie K-90/15 km	?	-	-

• sezon 1983/1984: 1.

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	24 lutego 1984	Falun	Gundersen K90/15 km	411.935 pkt	2.	-2.435 pkt	Rauno Miettinen
2.	8 marca 1984	Oslo	Gundersen K90/15 km	426.815 pkt	2.	-4.915 pkt	Espen Andersen
3.	24 marca 1984	Štrbské Pleso	Gundersen K90/15 km	428.905 pkt	1.	-	-

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-05)]. (ang.).