Przejdź do zawartości

Kenneth Braaten

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kenneth Braaten
Data i miejsce urodzenia

24 września 1974
Mo i Rana

Klub

Bossmo & Yttern IL

Wzrost

180 cm

Debiut w PŚ

18 lutego 1995, Bad Goisern (40. miejsce - Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

18 lutego 1995, Bad Goisern
(40. miejsce - Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

13 stycznia 1998, Ramsau
(1. miejsce - Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
złoto Nagano 1998 Sztafeta
Mistrzostwa świata
złoto Lahti 2001 Sztafeta
srebro Ramsau 1999 Sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Breitenwang 1994 Sztafeta

Kenneth Braaten (ur. 24 września 1974 r. w Mo i Rana) – norweski narciarz klasyczny specjalizujący się w kombinacji norweskiej, złoty medalista olimpijski, dwukrotny medalista mistrzostw świata oraz złoty medalista mistrzostw świata juniorów.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Kenneth Braaten pojawił się w styczniu 1994 roku, podczas mistrzostw świata juniorów w Breitenwang. Wspólnie z kolegami z reprezentacji wywalczył tam złoty medal w zawodach drużynowych. W Pucharze Świata zadebiutował 18 lutego 1995 roku w Bad Goisern, zajmując 40. miejsce w zawodach rozgrywanych metodą Gundersena. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze pucharowe punkty (w sezonach 1993/1994-2001/2002 obowiązywała inna punktacja Pucharu Świata). Więcej nie punktował i w klasyfikacji generalnej sezonu 1994/1995 zajął 63. miejsce. Przez dwa kolejne sezony ani razu nie pojawił się w zawodach pucharowych. W tym czasie startował w cyklu Pucharu Świata B (obecnie Puchar Kontynentalny).

Do rywalizacji na najwyższym szczeblu powrócił w sezonie 1997/1998. W ośmiu startach Braaten trzykrotnie znalazł się w czołowej dziesiątce, w tym 13 stycznia 1998 roku w Ramsau nie tylko po raz pierwszy stanął na podium, ale od razu zwyciężył w Gundersenie. Było to jego jedyne podium w tym sezonie oraz jedyne zwycięstwo w całej karierze. Sezon ten zakończył na 24. pozycji. W lutym 1998 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Nagano, gdzie wspólnie z Bjarte Engenem Vikiem, Halldorem Skardem i Fredem Børre Lundbergiem zdobył drużynowo złoty medal. Po skokach Norwegowie znaleźli się na trzeciej pozycji, tracąc do prowadzących Finów osiem sekund, a do drugich Austriaków 4 sekundy. W biegu reprezentacja Norwegii należała do najszybszych na trasie, dzięki czemu na mecie stawili się jako pierwsi, z przewagą ponad minuty nad Finami o ponad półtorej minuty nad Francuzami, którzy zdobyli brązowe medale. W zawodach indywidualnych nie wystąpił.

Najlepsze pucharowe wyniki osiągnął w sezonie 1998/1999. Dziewięciokrotnie meldował się pierwszej dziesiątce zawodów, trzykrotnie stając na podium: 29 grudnia 1998 roku w Oberwiesenthal i 9 stycznia 1999 roku w Štrbskim Plesie był drugi odpowiednio w sprincie i Gundersenie, a 24 stycznia 1999 roku w Sankt Moritz zajął trzecie miejsce w sprincie. W klasyfikacji generalnej dało mu to szóstą pozycję. Na mistrzostwach świata w Ramsau w 1999 roku Norwegowie z Braatenem w składzie zajęli drugie miejsce w sztafecie. W walce o złoto lepsi okazali się Finowie, którzy zwyciężyli z przewagą ponad minuty. Indywidualnie po skokach do zawodów metodą Gundersena zajmował dopiero dwudzieste miejsce, jednak w biegu był najszybszy i awansował aż na piąte miejsce. Podobnie sytuacja wyglądała w sprincie, w którym Kenneth awansował z 19. miejsca po skokach na siódmą pozycję na mecie biegu.

Dobrze prezentował się w sezonie 1999/2000, który ukończył na dwunastej pozycji. Siedem razy znalazł się w czołówce zawodów, jednak na podium stanął tylko raz - 11 marca 2000 roku w Oslo był drugi w Gundersenie. W kolejnym sezonie pięciokrotnie w plasował się w dziesiątce, ale nie stanął na podium. Jego najlepszym wynikiem było czwarte miejsce wywalczone 5 stycznia 2001 roku w Reit im Winkl. Ostatni medal w karierze zdobył na mistrzostwach świata w Lahti w 2001 roku, gdzie wraz z Halldorem Skardem, Sverre Rotevatnem i Kristianem Hammerem zwyciężył w sztafecie. Indywidualnie był trzynasty w Gundersenie, a w sprincie zajął 11. pozycję.

Sezon 2001/2002 był jednym z najsłabszych w jego karierze. W żadnym z siedmiu startów w Pucharze Świata nie zajął miejsca wyższego niż 29. Lepiej wypadł sezonie 2001/2002 Pucharu Świata B, który ukończył na siódmej pozycji. Dwa razy stanął na podium: 4 stycznia w Klingenthal wygrał, a 11 stycznia 2002 roku w Baiersbronn był drugi. Nie wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City w lutym 2002 roku. Poprawił się już w sezonie 2002/2003, który ukończył na ósmym miejscu. Cztery razy znalazł się w pierwszej dziesiątce zawodów, przy czym raz stanął na podium - 15 marca 2003 roku w Lahti był drugi sprincie. Równocześnie startował Pucharze Świata B, w którym między innymi wygrał cztery konkursy: 13, 14 i 15 grudnia w Steamboat Springs oraz 19 grudnia 2002 roku w Park City. Na mistrzostwach świata w Val di Fiemme w 2003 roku Norwegowie w składzie: Ola Morten Græsli, Petter Tande, Kristian Hammer i Kenneth Braaten zajęli czwarte miejsce. Tuż za podium znaleźli się już po skokach i mimo 34 sekund straty do zajmujących trzecie miejsce Finów nie zdołali wskoczyć na podium. Na mecie do reprezentantów Finlandii Norwegowie stracili nieco ponad 24 sekundy. Indywidualnie Braaten blisko medalu był także w sprincie, który ukończył na piątej pozycji. Do brązowego medalisty, Austriaka Felixa Gottwalda stracił 11.5 sekundy. W Gundersenie wypadł nieco słabiej, zajmując ostatecznie dziewiąte miejsce.

Norweg startował w zawodach aż do zakończenia sezonu 2004/2005, jednak nie osiągnął już większych sukcesów. W sezonie 2004/2005 Pucharu Świata B trzykrotnie stanął na podium, wygrywając 18 grudnia 2004 roku zawody w Lake Placid. W Pucharze Świata tylko raz znalazł się w czołówce - 23 stycznia 2005 roku w Libercu był szósty w sprincie. Ostatnią dużą impreza w jego karierze były mistrzostwa świata w Oberstdorfie w lutym 2005 roku. Wystartował tam tylko w sprincie, który ukończył na 24. pozycji. Ostatni oficjalnym występ zaliczył 5 marca 2005 roku w Lahti, gdzie zajął 34. miejsce w Gundersenie.

Karierę zakończył w 2005 roku.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
1. 20 lutego 1998 Japonia Nagano Sztafeta K-90/4x5 km[1] 54:11,5 - -
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
5. 20 lutego 1999 Austria Ramsau Gundersen K-90/15 km 37:04,8 +2:34,7 Norwegia Bjarte Engen Vik
2. 25 lutego 1999 Austria Ramsau Sztafeta K-90/4x5 km[2] 49:34,2 +1:14,7  Finlandia
7. 27 lutego 1999 Austria Ramsau Sprint K-90/7,5 km 17:48,4 +54,2 Norwegia Bjarte Engen Vik
13. 15 lutego 2001 Finlandia Lahti Gundersen K-90/15 km 39:26,7 ? Norwegia Bjarte Engen Vik
1. 20 lutego 2001 Finlandia Lahti Sztafeta K-90/4x5 km[3] 48:54,1 - -
11. 24 lutego 2001 Finlandia Lahti Sprint K-116/7,5 km 19:40,3 ? Niemcy Marko Baacke
9. 21 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme Gundersen K-95/15 km 37:54,2 +2:21,0 Niemcy Ronny Ackermann
4. 24 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme Sztafeta K-95/4x5 km[4] 47:23,9 +1:39,8  Austria
5. 28 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme Sprint K-120/7,5 km 18:47,8 +12,8 Stany Zjednoczone Johnny Spillane
24. 27 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Sprint HS137/7,5 km 20:15,6 +2:29,5 Niemcy Ronny Ackermann
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
1. 27 stycznia 1994 Austria Breitenwang Sztafeta K-90/3x5 km[5] ? - -

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 13 stycznia 1998 Austria Ramsau Sprint K90/7.5 km ? 1. - -
2. 29 grudnia 1998 Niemcy Oberwiesenthal Sprint K90/7.5 km ? 2. +1.3 s Finlandia Hannu Manninen
3. 9 stycznia 1999 Słowacja Štrbské Pleso Gundersne K90/15 km ? 2. +32.9 s Norwegia Bjarte Engen Vik
4. 24 stycznia 1999 Szwajcaria Sankt Moritz Sprint K90/7.5 km ? 3. +11.1 s Norwegia Bjarte Engen Vik
5. 11 marca 2000 Norwegia Oslo Sprint K115/7.5 km ? 2. +29.2 s Norwegia Bjarte Engen Vik
6. 15 marca 2003 Finlandia Lahti Sprint K116/7.5 km 19:53.4 min 2. +1.5 s Austria Felix Gottwald

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 8 stycznia 1995 Austria Schwarzach im Pongau Gundersen K90/15 km ? 3. ? Norwegia Knut Borge Andersen
2. 14 grudnia 1997 Finlandia Taivalkoski Gundersen K90/15 km ? 1. - -
3. 20 grudnia 1997 Finlandia Vuokatti Sprint K90/7.5 km ? 3. ? Rosja Dmitrij Sinicyn
4. 4 stycznia 2002 Niemcy Klingenthal Gundersen K90/15 km ? 1. - -
5. 11 stycznia 2002 Niemcy Baiersbronn Start masowy K90/10 km ? 2. ? Szwajcaria Jan Schmid
6. 13 grudnia 2002 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Sprint K114/7.5 km ? 1. - -
7. 14 grudnia 2002 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Sprint K114/7.5 km ? 1. - -
8. 15 grudnia 2002 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Gundersen K114/15 km ? 1. - -
9. 19 grudnia 2002 Stany Zjednoczone Park City Sprint K120/7.5 km ? 1. - -
10. 20 grudnia 2002 Stany Zjednoczone Park City Gundersen K90/15 km ? 2. +1:52.2 min Austria Bernhard Gruber
11. 11 grudnia 2004 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Gundersen HS127/15 km 41:56.0 min 3. +39.0 s Niemcy Matthias Menz
12. 12 grudnia 2004 Stany Zjednoczone Steamboat Springs Sprint HS127/7.5 km 17:44.0 min 2. +5.0 s Stany Zjednoczone Eric Camerota
13. 18 grudnia 2004 Stany Zjednoczone Lake Placid Sprint HS100/7.5 km ? 1. - -

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]

Braaten nigdy nie stał na podium indywidualnych zawodów LGP.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Skład drużyny: Halldor Skard, Kenneth Braaten, Bjarte Engen Vik, Fred Børre Lundberg
  2. Skład drużyny: Fred Børre Lundberg, Trond Einar Elden, Bjarte Engen Vik, Kenneth Braaten
  3. Skład drużyny: Kenneth Braaten, Sverre Rotevatn, Bjarte Engen Vik, Kristian Hammer
  4. Skład drużyny: Ola Morten Græsli, Petter Tande, Kristian Hammer, Kenneth Braaten
  5. Skład drużyny: Kenneth Braaten, Jermund Lunder, Glenn Skram