Struga Toruńska

Struga Toruńska

Struga Toruńska w dzielnicy Mokre
Kontynent	Europa
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Rzeka
Długość	51,5 km
Spadek	0,07
Powierzchnia zlewni	371 km²
Źródło
Miejsce	Bągart
Wysokość	108 m n.p.m.
Współrzędne	53°21′00,8″N 18°51′18,2″E/53,350222 18,855056
Ujście
Recypient	Wisła
Miejsce	Toruń
Wysokość	35 m n.p.m.
Współrzędne	53°00′24″N 18°36′02″E/53,006667 18,600556
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego źródło ujście
Położenie na mapie Polski źródło ujście
Multimedia w Wikimedia Commons

Struga Toruńska – rzeka w województwie kujawsko-pomorskim, jest prawostronnym dopływem Wisły.

Długość rzeki wynosi 51,5 km. Bierze ona swój początek w miejscowości Bągart k. jeziora Wieldządz, na wysokości 108 m n.p.m. na Pojezierzu Chełmińskim, a jej średni spadek wynosi 0,07 stopnia^{[potrzebny przypis]}.

Błędnie nazywana Postolsk (w języku niemieckim Bostoltz), Postolec (ciek wodny odwadniający dawniej Mokre Przedmieście). Współcześnie zwana Bacha. Struga zasila wodami jeziora: Płużnickie, Wieczno i Mlewieckie. Nad strugą zostało ulokowanych wiele miejscowości: Płużnica, Zajączkowo, Węgorzyn, Kiełbasin, Gostkowo, Lipniczki i Grębocin. Z Wisłą łączy się w Toruniu.

Bieg strugi, w okresie kilku ostatnich wieków, uległ daleko idącym zmianom wskutek gospodarczej działalności człowieka. Struga ta do XIII w. uchodziła wyłącznie do rzeki Drwęcy, potem Krzyżacy dokonali rozdziału wód Strugi Toruńskiej, część kierując wykonanym przez siebie sztucznym kanałem do Torunia. Doprowadzona w ten sposób woda do miasta zasilała fosy zamkowe, umożliwiała pracę młynom miejskim i browarom. Druga część wód Strugi Toruńskiej płynęła swym pierwotnym korytem przez Bielawy, uchodząc pod Lubiczem do Drwęcy. Ta część obecnie znana jest pod nazwą Struga Lubicka. Tak więc w chwili obecnej w miejscowości Grębocin następuje rozdział wód na Strugę Lubicką uchodzącą do Drwęcy i na Strugę Toruńską, uchodzącą do Wisły, a biegnącą przez dzielnicę Mokre, wpada do stawu zwanego Kaszownikiem lub Dolnym Kaszownikiem (do końca lat 60. XX w. zasilała, obecnie zasypany pobliski staw Kaszownik, tzw. Górny), a dalej płynie krytymi kanałami pod śródmieściem i Starym Miastem.

Rzeka uchodzi do Wisły dwiema odnogami. Pierwsza odnoga pod ul. Uniwersytecką biegnie do pozostałości kościoła podominikańskiego, dalej pod średniowiecznym Mostem Paulińskim, ulicą Strumykową w kierunku przedzamcza zamku krzyżackiego. Druga odnoga płynąc przez tereny Muzeum Etnograficznego, ma koryto w osi ulicy Czerwona Droga (nazwa ze względu na czerwone łożysko rzeki) dawne ogródki jordanowskie, a następnie wychodzi na powierzchnię za Placem Rapackiego w tzw. Dolinie Marzeń.

W 2007 roku nastąpiło odsłonięcie fragmentu koryta Strugi na ul. Przedzamcze przy zbiegu z ul. Szeroką. Struga jest także widoczna przez okno w podłodze w budynku przy ul. Most Pauliński 2, w którym obecnie znajduje się lokal gastronomiczny.