Przejdź do zawartości

Poverty Point

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Monumentalne budowle ziemne Poverty Point[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Stan

 Luizjana

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

III

Numer ref.

1435

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

2014
na 38. sesji

Położenie na mapie Luizjany
Mapa konturowa Luizjany, u góry znajduje się punkt z opisem „Monumentalne budowle ziemne Poverty Point”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, na dole znajduje się punkt z opisem „Monumentalne budowle ziemne Poverty Point”
32,6367°N 91,4114°W/32,636700 -91,411400

Poverty Point – kompleks monumentalnych prehistorycznych konstrukcji ziemnych, położony w dolnym biegu rzeki Missisipi w parafii West Carroll w amerykańskim stanie Luizjana. Uznany za pomnik narodowy Stanów Zjednoczonych[1]. W 2014 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO[2].

Będący dziełem lokalnej kultury zbieracko-łowieckiej (nazywanej po angielsku Poverty Point culture) kompleks datowany jest na ok. 1700–1100 p.n.e.[3] Składa się z sześciu kopców oraz otoczonego sześcioma koncentrycznymi nasypami ziemnymi placu ceremonialnego o powierzchni 35 akrów[3]. Półkoliste nasypy mają po 25 m szerokości i 1–2 m wysokości, oddalone są od siebie o ok. 18 metrów. Najbardziej zewnętrzny z nich ma około 1300 m średnicy[4]. Spośród sześciu kopców dwa (C i D) znajdują się w obrębie nasypów, trzy (A, B, E) na zewnątrz nich, zaś jeden w odległości około 2 km na północ od całego kompleksu[3]. Największy kopiec, oznaczony literą A, liczy 23 m wysokości, zaś jego podstawa ma wymiary 216 na 195 m[3]. Swoim kształtem przypomina ptaka[3][4]. Przeznaczenie konstrukcji ziemnych z Poverty Point nie jest jasne, przypuszcza się, że mogły być rodzajem kalendarza astronomicznego[4]. Kompleks wziął swoją nazwę od dawnej, położonej w pobliżu plantacji[5].

Kompleks Poverty Point ulokowany został w strategicznym miejscu, gdzie przecinały się lokalne szlaki wymiany handlowej. Do jego konstrukcji zużyto około 3500 m³ ziemi[4]. Szacuje się, że przy budowie uczestniczyło około 1350 osób, które pracując przez 70 dni w roku wzniosłoby składające się nań konstrukcje ziemne w 3 lata[4]. Apogeum rozwoju Poverty Point przypadło na około 1000 p.n.e. Liczyło ono wówczas szereg porozrzucanych na znacznym obszarze wokół kopców owalnych drewnianych chat o średnicy od 4 do 4,5 m, zamieszkanych przez blisko 5000 osób[4]. Bogaty materiał archeologiczny zawiera wyroby ceramiczne oraz kamienne, z których znaczna część wykonana jest z importowanych z odległych ośrodków surowców, m.in. steatytu, miedzi, galeny, hematytu i piaskowca[3][4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Poverty Point. National Park Service. [dostęp 2015-10-11]. (ang.).
  2. Monumental Earthworks of Poverty Point, Louisiana Named a UNESCO World Heritage Site. United States mission to UNESCO. [dostęp 2015-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-23)]. (ang.).
  3. a b c d e f Archaeology in America. T. 1. Westport: Greenwood Publishing, 2009, s. 270-273. ISBN 978-0-313-33185-5.
  4. a b c d e f g Wielka Historia Świata. T. 2. Kraków: Oficyna Wydawnicza Fogra, 2005, s. 627-629. ISBN 83-85719-83-0.
  5. Polski Komitet ds. Unesco: Stany Zjednoczone [online], www.unesco.pl [dostęp 2020-11-26] (pol.).