Przejdź do zawartości

Placówka Straży Celnej „Lubliniec Południe”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Placówka SC „Lublinice”
Historia
Państwo

 Polska

Organizacja
Dyslokacja

Lubliniec

Formacja

Straż Celna

Podległość

Komisariat SC „Lubliniec Południe”

Rozmieszczenie placówek SC Komisariatu Lubliniec Południe

Placówka Straży Celnej „Lublinice” – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca w okresie międzywojennym służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Lublinice” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Lubliniec Południe” z Inspektoratu SC „Tarnowskie Góry”[4].

W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej[5]. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej. Ochronę północnej, zachodniej i południowej granicy państwa przejęła powołana z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczna[6]. W strukturach nowo powstałej formacji placówki „Lubliniec Południe” nie odtworzono[7].

Funkcjonariusze placówki

[edytuj | edytuj kod]
Kierownicy placówki
stopień imię i nazwisko, numer okres pełnienia służby kolejne stanowisko
starszy strażnik Stanisław Glinkowski (237)[a] był w 1926[8]

Obsada personalna placówki w 1926[8]:

  • starszy strażnik Stanisław Glinkowski (237)
  • starszy strażnik Tomasz Wieczorek (1054)
  • strażnik Jan Plewnia (773)
  • strażnik Stefan Bastgen (68)
  • strażnik Antoni Maciejowski (671)
  • strażnik Józef Szczepaniak (998)
  1. Przy nazwiskach w nawiasach podano numery służbowe funkcjonariuszy Straży Celnej[8]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]