Przejdź do zawartości

Płaskowyż Proszowicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Płaskowyż Proszowicki
Ilustracja
Panorama Płaskowyżu Proszowickiego na północ od Węgrzynowic
Mapa regionu
Megaregion

Pozaalpejska Europa Środkowa

Prowincja

Wyżyny Polskie

Podprowincja

Wyżyna Małopolska

Makroregion

Niecka Nidziańska

Mezoregion

Płaskowyż Proszowicki

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Polska:
woj. małopolskie
woj. świętokrzyskie

Płaskowyż Proszowicki (342.23) – mezoregion fizycznogeograficzny w południowej Polsce, w południowej części Niecki Nidziańskiej, na pograniczu województw małopolskiego i świętokrzyskiego. Graniczy od północy z Wyżyną Miechowską i Garbem Wodzisławskim, od wschodu z Doliną Nidy, od południowego wschodu z Niziną Nadwiślańską a od zachodu z Pomostem Krakowskim, Obniżeniem Cholerzyńskim i Wyżyną Olkuską.

Region jest płaskowyżem zbudowanym z pokrytych lessem morskich osadów miocenu, osiągającym wysokość od 220 do 280 m n.p.m. Powierzchnia płaskowyżu jest rozczłonkowana na rozległe wzgórza. Ze względu na urodzajne czarnoziemy Płaskowyż Proszowicki jest żyzną krainą rolniczą (pszenica, buraki cukrowe).

Przez region przepływają rzeki Szreniawa i Nidzica - dopływy Wisły. Głównymi miastami na Płaskowyżu Proszowickim są Proszowice, Skalbmierz i Kazimierza Wielka.

Płaskowyż Proszowicki
Płaskowyż proszowicki w okolicy Książnic Wielkich