Przejdź do zawartości

Mieczysław Szymkowiak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Szymkowiak
Data i miejsce urodzenia

1 października 1918
Warszawa

Data i miejsce śmierci

20 listopada 2009
Polska

Kariera trenerska
Lata Drużyna
1949–1950 Polska
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Grób Mieczysława Szymkowiaka na cmentarzu Bródnowskim

Mieczysław Szymkowiak (ur. 1 października 1918 w Warszawie, zm. 20 listopada 2009) – polski piłkarz, trener piłkarski, dziennikarz sportowy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Władysława i Anastazji Figat. Przed wojną był zawodnikiem juniorskiej drużyny Polonia Warszawa. Był wychowankiem Józefa Ciszewskiego. W trakcie okupacji niemieckiej aktywnie trenował, brał udział w konspiracyjnych mistrzostwach Warszawy. Był więźniem niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Auschwitz. W 1945 zadebiutował w dziale sportowym dziennika ludowego. W latach 1955–1972 był zastępcą kierownika w warszawskim oddziale katowickiego Sportu. W latach 1972-19790 był sekretarzem redakcji tygodnika Piłka Nożna. Publikował w ekspresie wieczornym. Od 1949 przez rok zajmował stanowisko współselekcjonera reprezentacji Polski, w której jako kapitan związkowy zajmował się ustalaniem składu. Funkcję tę pełnił łącznie w 19 spotkaniach kadr A i B[1].

W okresie 1949–1952 był wiceprezesem Polskiego Związku Piłki Nożnej. Później przez wiele lat zajmował się dziennikarstwem, pisał dla „Sportu“, od 1973 publikował w „Piłce Nożnej[2].

Opublikował m.in. jako współautor Na stadionach piłkarskich (Warszawa 1968) i Piłka nożna 1919–1979, ludzie, drużyny i mecze (Warszawa 1981)[3].

W 1999 roku odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[4].

Jest pochowany na stołecznym cmentarzu Bródnowskim[5] (kwatera 33A-4-13).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zmarł Mieczysław Szymkowiak. 90minut.pl, 20 listopada 2009.
  2. Zmarł Mieczysław Szymkowiak. tvn24.pl, 20 listopada 2009.
  3. Wykaz publikacji w katalogu Biblioteki Narodowej
  4. M.P. z 2000 r. nr 11, poz. 202
  5. Stefan Szczepłek. Znicze dla mistrzów. „Skarpa Warszawska”, s. 79, październik 2020. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bogdan Tuszyński, Bardowie Sportu, Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2009, s. 274-275, ISBN 978-83-86320-98-1.