Lejek (neuroanatomia)
Lejek (łac. infundibulum) – w anatomii człowieka część międzymózgowia, proksymalnie będąca przedłużeniem guza popielatego, natomiast dystalnie przechodząca w tylny płat przysadki[1][2]. W komorze trzeciej lejek wytwarza zagłębienie za skrzyżowaniem wzrokowym, nazywane zachyłkiem lejka[3]. W lejku przebiegają aksony komórek nerwowych zlokalizowanych w jądrach nadwzrokowym i przykomorowym podwzgórza, które transportują i magazynują hormony wytwarzane w tych jądrach: wazopresynę i oksytocynę[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 250.
- ↑ Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 780, ISBN 978-83-200-4501-7.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 256.
- ↑ Andrzej Skawina (red.), Anatomia prawidłowa człowieka. Ośrodkowy układ nerwowy, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2006, s. 90, ISBN 978-83-233-2207-8.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom IV. Układ nerwowy ośrodkowy, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4203-0.
Kontrola autorytatywna (klasa bytu anatomicznego):