Przejdź do zawartości

Kid Galahad (film 1962)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kid Galahad
Gatunek

muzyczny

Rok produkcji

1962

Data premiery

11 sierpnia 1962

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

96 min

Reżyseria

Phil Karlson

Scenariusz

Francis Wallace
William Fay

Główne role

Elvis Presley
Gig Young
Lola Albright
Joan Blackman
Charles Bronson

Muzyka

Jeff Alexander

Zdjęcia

Burnett Guffey

Montaż

Stuart Gilmore

Produkcja

David Weisbart

Dystrybucja

United Artists

Kid Galahad – film muzyczny z 1962 r. z Elvisem Presleyem w roli głównej. To dziesiąty obraz w jego aktorskiej karierze i w opinii większości krytyków jeden z najlepszych. W momencie wejścia do kin film uplasował się na 9 pozycji amerykańskiego box office’u, a w rankingu magazynu Variety zajął 37. miejsce na liście najlepszych filmów 1962 roku[1].

Kid Galahad to nowa wersja filmu z 1937 r. pod tym samym tytułem. W oryginale główne role zagrali Edward G. Robinson, Bette Davis i Humphrey Bogart, a reżyserem był Michael Curtiz, który w 1958 r. nakręcił z Elvisem Króla Kreola. Scenariusz powstał na podstawie książki Francisa Wallace’a.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Willy Grogan razem z narzeczoną Dolly Fletcher prowadzi w Cream Valley bokserski ośrodek treningowy. Pewnego dnia trafia do niego świeżo upieczony cywil Walter Gulick, który kocha spokój i stare samochody. Zatrudnia się więc jako mechanik w pobliskim warsztacie samochodowym.

Któregoś dnia stając w obronie pewnej dziewczyny, pokonuje jednego z najlepszych zawodników Willy'ego. Po tym wydarzeniu zadłużony po uszy Grogan dostrzega w nim szansę na wydobycie się z kłopotów i namawia go, by został zawodowym bokserem. Walter zgadza się na to, tylko ze względu na pieniądze i rozpoczyna trening pod okiem Lewa Nyacka. Niebawem do ośrodka przyjeżdża młodsza siostra Willy'ego, Rose. Przystojny Walter szybko wpada jej w oko, który pod pseudonimem Kid Galahad odnosi serię zwycięstw na zawodowym ringu. Jednak chorobliwie nadopiekuńczy brat zakazuje jej spotkań z bokserem.

W ostatniej walce przeciwnikiem Waltera ma być Ramon „Sugar Boy” Romero, walczący dla gangstera Otto Danzinga, z którym Grogan robi ciemne interesy. Kiedy Dolly się o tym dowiaduje oskarża go, że specjalnie dobrał mu tak groźnego przeciwnika, gdyż pomimo jego zakazów spotykał się z Rose. Po burzliwej kłótni Dolly postanawia od niego odejść.

Dzień przed walką do ośrodka przyjeżdża Danzing, który próbuje przekupić trenera, by ukartował pojedynek. Gdy odmawia gangsterzy łamią mu palce. Z opresji ratuje go Willy, który razem z Walterem pokonuje napastników.

Następnego dnia Walter wygrywa z Ramonem na ringu, a Dolly wraca do Willy'ego, który pozwala bokserowi zostać z Rose.

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze przed rozpoczęciem zdjęć Elvis zaczął zgłębiać podstawy boksu. W przygotowaniach do roli, pomagał mu były mistrz świata wagi ciężkiej juniorów, Mushy Callahan. Ten były bokser (który też pojawia się w filmie) trenował wcześniej m.in. Kirka Douglasa i Errola Flynna. Przygotowując się do scen na ringu, Elvis trenował jak prawdziwi zawodnicy przed walką; przeszedł na ścisłą dietę proteinową, solidnie ćwiczył z workiem i odbywał wielogodzinne sparingi z początkującymi zawodowcami[1].

Zdjęcia rozpoczęły się na początku listopada 1961 r. w Idyllwild w Kalifornii. Głównego przeciwnika Elvisa, Ramona Romero, zagrał ówczesny mistrz wagi ciężkiej Orlando De La Fuente, a odtwórcą roli Willy'ego został Gig Young, późniejszy zdobywca Oscara dla najlepszego aktora za film Czyż nie dobija się koni?

Ścieżka dźwiękowa

[edytuj | edytuj kod]
Kid Galahad
Wykonawca ścieżki dźwiękowej
Elvis Presley
Wydany

sierpień 1962

Nagrywany

październik 1961

Długość

14:03

Wydawnictwo

RCA Records

Producent

Jeff Alexander

Album po albumie
Follow That Dream
(1962)
Kid Galahad
(1962)
Miłość w Las Vegas
(1964)

Sesja nagraniowa ścieżki dźwiękowej odbyła się 26 i 27 października 1961 r. w Radio Recorders Studios w Hollywood. Na potrzeby filmu nagrano sześć piosenek, które wydano jako minialbum w sierpniu 1962 r. Jeden z utworów, A Whistling Tune pierwotnie miał znaleźć się w poprzednim filmie Elvisa, Follow That Dream ale ostatecznie nie został w nim wykorzystany. Na liście magazynu Billboard Hot 100 płyta znalazła się na 30. miejscu.

Lista utworów:

  1. King of the Whole Wide World
  2. This Is Living
  3. Riding the Rainbow
  4. Home Is Where the Heart Is
  5. I Got Lucky
  6. A Whistling Tune

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Kid Galahad : United Artists 1962. movies.elvispresley.com.au. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-27)]. (data dostępu: 2012-03-06)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]