Harum Scarum (album)

Harum Scarum – dwudziesty czwarty album Elvisa Presleya, który jest jednocześnie ścieżką dźwiękową z filmu Harum Scarum. Wydany został 3 listopada 1965 roku przez RCA Victor Records, a sesje nagraniowe odbyły się między 24 – 26 lutego 1965 r. w studiu RCA Studio B w Nashville. Na liście najlepszych popowych albumów magazynu Billboard płyta zajęła dziewiąte miejsce^[1].

Kiedy na początku lat 60. Elvis skupił się na karierze filmowej i zaprzestał nagrywania albumów studyjnych, wytwórnia RCA zaczęła wydawać tylko ścieżki dźwiękowe z jego filmów oraz single. Elvis ich niecierpiał i często narzekał nie tylko na słaby materiał, ale też na twórców piosenek. Najważniejsi z nich: Bernie Baum, Bill Giant i Florence Kaye w ciągu osiemnastu miesięcy napisali siedemnaście z czterdziestu siedmiu utworów, które znalazły się na czterech ścieżkach dźwiękowych^[2]. Często były one słabej jakości, ale dopóki się sprzedawały nie zwracano na to większej uwagi. Tak również było z filmem Harum Scarum, na potrzeby którego nagrano jedenaście piosenek ale w wykorzystano w nim dziewięć z nich. Wszystkie natomiast znalazły się na płycie ze ścieżką dźwiękową. Podobnie jak w przypadku albumu Roustabout, płycie nie towarzyszyły żadne single. Film nie ma tytułowej piosenki, jednak jeden z utworów nazywa się Harem Holiday i pod takim samym tytułem film ukazał się w Europie. Dwie niewykorzystane piosenki: Wisdom of the Ages i Animal Instinct umieszczono na płycie jako bonus^[3]. Film Harum Scarum okazał się jednym z najsłabszych w karierze Elvisa, podobnie jak jego ścieżka dźwiękowa^[4].

1. Elvis Presley – wokal
2. The Jordanaires – akompaniament
3. Rufus Long – flet
4. Ralph Strobel – obój
5. Scotty Moore, Grady Martin, Charlie McCoy – gitara elektryczna
6. Floyd Cramer – pianino
7. Henry Strzelecki – gitara elektryczna
8. D.J. Fontana, Kenny Buttrey – perkusja
9. Hoyt Hawkins – tamburyn
10. Gene Nelson – kongi