Przejdź do zawartości

Kaszczorek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kaszczorek
Część urzędowa Torunia
Ilustracja
Kościół parafialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Miasto

Toruń

Data założenia

XIII w.

W granicach Torunia

1976

Populacja (2016)
• liczba ludności


2 454

Strefa numeracyjna

(+48) 056

Kod pocztowy

87-100

Tablice rejestracyjne

CT

Położenie na mapie Torunia
Położenie na mapie
53°00′35″N 18°41′58″E/53,009722 18,699444

Kaszczorek – część urzędowa Torunia. Liczba mieszkańców Kaszczorka zameldowanych na pobyt stały wyniosła w 2016 roku 2 454 osoby[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Kaszczorek wywodzi się ze Złotorii. W XIII wieku administracyjnie należał do diecezji chełmińskiej, choć faktycznie należał on do diecezji włocławskiej. Sołtysami w Kaszczorku byli mieszczanie z Torunia[2].

Po 1293 roku w miejscowości osiedlił się zakon begardów[2]. Prawdopodobnie wybudowali oni kościół i klasztor, prowadzili oni również winnicę, ogród, sad oraz użytkowali pobliską łąkę[2][3]. Opiekę nad begardami sprawowali dominikanie[2]. Begardowie opuścili miejscowość około 1321 roku. Parafia i klasztor prawdopodobnie zostały przekazane dominikanom toruńskim przez biskupa włocławskiego Gerwarda. 22 września 1819 roku władze pruskie zlikwidowały zakon. Dominikanie opuścili Toruń, jednak w Kaszczorku przebywali do 1830 roku. Po śmierci o. Mateusza Lipińskiego duszpasterzami w parafii byli księża diecezjalni[3]. W 1848 roku w Kaszczorku założono cmentarz[4].

Na początku XV wieku w Kaszczorku uprawiano winorośl. Na początku XV wieku winnica w Kaszczorku należała m.in. do Łukasza Watzenrodego, wuja Mikołaja Kopernika, a od 1464 roku do Mikołaja Kopernika ojca[2].

W XVIII wieku w Kaszczorku założono dwa folwarki. Pierwszy należał do biskupa włocławskiego, drugi do dominikanów[2].

W 1968 roku Muzeum Etnograficzne im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu kupiło w Kaszczorku zabytkową zagrodę z końca XVIII wieku, którą przekształcono w skansen[5][6]. W następnych latach w Kaszczorku powstał Park Etnograficzny[5]. Przedstawia on budownictwo ludowe ziemi chełmińskiej oraz architekturę związaną z rybołówstwem[6]. W skład parku wchodzi kilkanaście obiektów architektonicznych[5].

W 1976 roku Kaszczorek przyłączono do Torunia[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Liczba osób zameldowanych na pobyt stały i czasowy w poszczególnych jednostkach urbanistycznych z podziałem na płeć (stan na 31.12.2016 r.).. torun.pl. [dostęp 2024-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-10)].
  2. a b c d e f g Kaszczorek i Złotoria. toruntour.pl. [dostęp 2024-09-09].
  3. a b Rozynkowski 2017 ↓, s. 24.
  4. Cmentarz rzymskokatolicki, ul. Turystyczna 49-51. torunskiecmentarze.pl. [dostęp 2024-09-09].
  5. a b c Historia. etnomuzeum.pl. [dostęp 2024-09-09].
  6. a b Ekspozycja w Kaszczorku. etnomuzeum.pl. [dostęp 2024-09-09].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Waldemar Rozynkowski: Rozwój sieci parafialnej w Toruniu od średniowiecza do czasów współczesnych. W: Jarosław Kłaczkow, Piotr Oliński, Waldemar Rozynkowski (red.): Toruń. Miasto wielu wyznań. Toruń: Towarzystwo Miłośników Torunia, 2017. ISBN 978-83-927097-9-4.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]