Juliusz Kluk
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci | |||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
|
Juliusz Ludwik Kluk (ur. 10 kwietnia 1910 w Przemyślu, zm. 19 października 1986 w Leicester w Anglii[1]) – polski lekkoatleta i nauczyciel wychowania fizycznego, mistrz i rekordzista Polski.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był wszechstronnym lekkoatletą, ale największe sukcesy odnosił w skoku o tyczce. Był mistrzem Polski w tej konkurencji w 1932 i 1933 oraz wicemistrzem w 1934[2]. Zdobył również złoty medal halowych mistrzostw Polski w 1934 w skoku o tyczce[3].
28 sierpnia 1932 we Lwowie ustanowił rekord Polski w skoku o tyczce wynikiem 3,74[4].
W latach 1932-1939 wystąpił w sześciu meczach reprezentacji Polski (8 startów) w skoku o tyczce i pchnięciu kulą, odnosząc 2 zwycięstwa indywidualne.
Rekordy życiowe[1]:
- skok o tyczce (stadion) – 3,84 m (7 lipca 1934, Poznań)
- skok o tyczce (hala) – 3,84 m (2 lutego 1934, Przemyśl)
- pchnięcie kulą – 12,53 m (28 sierpnia 1932, Lwów)
Był zawodnikiem Sokoła-Macierzy Lwów (1924-1932) i Legii Warszawa (1933-1939).
Ukończył VIII Gimnazjum we Lwowie w 1929, a także CIWF w Warszawie w 1935. Uzyskał magisterium w Studium WF Uniwersytetu Jagiellońskiego (1938). Był asystentem i wykładowcą w CIWF. W czasie wojny znalazł się we Lwowie, potem służył w Armii Andersa w ZSRR oraz w 2 Korpusie Polskim, z którym przebył szlak bojowy w Iranie, Afryce i we Włoszech. Po II wojnie światowej pozostał w Wielkiej Brytanii, gdzie pracował jako nauczyciel[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony - Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 96. ISBN 83-9136-63-9-1.
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 135. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ Marian Rynkowski, Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 20-leciu 1919-1939. Wyniki mistrzostw Polski mężczyzn. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1985, s. 107.
- ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 98.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony - Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 196. ISBN 83-9136-63-9-1.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
- Marian Rynkowski, Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 20-leciu 1919-1939. Wyniki mistrzostw Polski mężczyzn. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1985.
- Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Mecze Międzypaństwowe I Reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.