Anna Rogowska

Anna Rogowska

Data i miejsce urodzenia	21 maja 1981 Gdynia
Wzrost	171 cm
Informacje klubowe
Klub	SKLA Sopot
Trener	Jacek Torliński
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Igrzyska olimpijskie brąz Ateny 2004 lekkoatletyka (skok o tyczce) Mistrzostwa świata złoto Berlin 2009 skok o tyczce Halowe mistrzostwa świata srebro Moskwa 2006 skok o tyczce brąz Ad-Dauha 2010 skok o tyczce Halowe mistrzostwa Europy złoto Paryż 2011 skok o tyczce srebro Madryt 2005 skok o tyczce srebro Göteborg 2013 skok o tyczce brąz Birmingham 2007 skok o tyczce
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Anna Rogowska (ur. 21 maja 1981 w Gdyni) – polska lekkoatletka, tyczkarka, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich, mistrzyni świata, halowa mistrzyni Europy oraz wicemistrzyni świata.

Urodziła się 21 maja 1981 w Gdyni. Absolwentka II LO w Sopocie, ukończyła AWFiS w Gdańsku na Wydziale Turystyki i Rekreacji.

W wieku 14 lat rozpoczęła bieganie na 100 m przez płotki w MTS-ie Sopot pod okiem trenerki Ewy Kiczeli. W 1999 zmieniła konkurencję na skok o tyczce. Pierwszą wysokością, jaką udało się jej pokonać było 2,40 m. Reprezentuje klub sportowy SKLA Sopot. Jej trenerem i jednocześnie mężem (od 2006) jest Jacek Torliński.

Zdobywczyni brązowego medalu na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2004 w Atenach – 24 sierpnia 2004 skoczyła 4,70 m i wyprzedziła inną Polkę, również rodowitą gdyniankę, Monikę Pyrek (4. miejsce – 4,55 m).

Anna Rogowska wielokrotnie poprawiała rekord Polski w skoku o tyczce, zarówno w hali, jak i na otwartym stadionie. 12 lutego 2005 podczas halowego mityngu w Doniecku poprawiła ustanowiony przez siebie rekord Polski wynikiem 4,75 m. 6 marca 2005 podczas Halowych Mistrzostw Europy 2005 w Madrycie w Lekkoatletyce zdobyła srebrny medal, wyrównując swój własny rekord życiowy – 4,75 m. 2 czerwca 2005 podczas imprezy „Tyczka na molo” w Sopocie pobiła swój własny rekord Polski sprzed 6 dni, ustanawiając go na wysokości 4,77 m. 22 lipca 2005 podczas mityngu Super Grand Prix IAAF w Londynie ponownie poprawiła rekord Polski, pokonując poprzeczkę na wysokości 4,80 m. Następnie poprawiła rekord Polski 21 sierpnia 2005 na mityngu w Beckum, skacząc 4,82 m. Obecnie należy do niej zarówno rekord Polski na otwartym stadionie – 4,83 m – ustanowiony 26 sierpnia 2005 na mityngu Złotej Ligi w Brukseli, jak i halowy rekord Polski – 4,85 m – ustanowiony 6 marca 2011 podczas halowych mistrzostw Europy w Paryżu^[1].

Na Mistrzostwach Świata 2005 w Helsinkach zajęła 6. miejsce z wynikiem 4,35 m. Zdobyła srebrny medal podczas Halowych Mistrzostw Świata w 2006 w Moskwie z wynikiem 4,75 m. Złoto wywalczyła Rosjanka Jelena Isinbajewa z wynikiem 4,80 m.

Następnie zdobyła (pod nieobecność Moniki Pyrek i rekordzistki świata Jeleny Isinbajewej) brązowy medal podczas Halowych Mistrzostw Europy 2007 w Birmingham z wynikiem 4,66 m. Latem tego roku zajęła 8. miejsce w mistrzostwach świata w Osace (4,60 m).

W 2008 była szóstą zawodniczką halowych mistrzostw świata w Walencji (4.55) i drugą – superligi pucharu Europy w Annecy (4.66). Start w igrzyskach olimpijskich w Pekinie zakończył się 10. miejscem z wynikiem 4,45 m.

1 sierpnia 2009 Rogowska (pod nieobecność Moniki Pyrek) po raz pierwszy w karierze sięgnęła po złoty medal mistrzostw Polski, uzyskany przez nią wynik (4,80) jest rekordem mistrzostw Polski.

17 sierpnia 2009 zdobyła złoty medal mistrzostw świata w Berlinie, pokonując poprzeczkę na wysokości 4,75 m. W zawodach tych drugie miejsce i srebrny medal zdobyła Monika Pyrek. Broniąca tytułu Jelena Isinbajewa, nie zaliczyła żadnej wysokości.

10 lutego 2010 na mityngu Pedro’s Cup w Bydgoszczy zajęła pierwsze miejsce w konkursie skoku o tyczce kobiet, wynikiem 4,81 poprawiła o jeden centymetr własny halowy rekord Polski z 2006.

Halowa mistrzyni Europy (Paryż 2011).

Podczas mistrzostw świata w Daegu 2011 zajęła 10. miejsce (ex aequo z Moniką Pyrek i Kristiną Gadschiew^[2]) w finałowym konkursie skoku o tyczce kobiet.

W lutym 2015 ogłosiła zakończenie kariery sportowej^[3].

Wielokrotna halowa mistrzyni kraju.

W 2004 zdobyła nagrodę Złote Kolce dla najlepszej lekkoatletki sezonu. Została wówczas również laureatką Plebiscytu Przeglądu Sportowego (6. miejsce). W 2009 uplasowała się na 5. pozycji w tym plebiscycie.

Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 7 października 2004 została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi^[4].
2 września 2009 została odznaczona przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[5].

Nazwa zawodów	Miejsce	Data	Konkurencja	Wynik	Miejsce
Mistrzostwa Europy	Monachium	2002	skok o tyczce	4.30	7. miejsce
Halowe mistrzostwa świata	Birmingham	2003	skok o tyczce	4.35	6. miejsce
Młodzieżowe mistrzostwa Europy	Bydgoszcz	2003	skok o tyczce	4.35	3. miejsce
Mistrzostwa świata	Paryż	2003	skok o tyczce	4.45	7. miejsce
Halowe mistrzostwa świata	Budapeszt	2004	skok o tyczce	4.40	7. miejsce
Igrzyska Olimpijskie	Ateny	2004	skok o tyczce	4.70	3. miejsce
Finał IAAF	Monako	2004	skok o tyczce	4.70	3. miejsce
Halowe mistrzostwa Europy	Madryt	2005	skok o tyczce	4.75 (HRP)	2. miejsce
Superliga Pucharu Europy	Florencja	2005	skok o tyczce	4.60	1. miejsce
Mistrzostwa świata	Helsinki	2005	skok o tyczce	4.35 (el. 4.45)	6. miejsce
Finał IAAF	Monako	2005	skok o tyczce	4.35	7. miejsce
Halowy puchar Europy	Liévin	2006	skok o tyczce	4.80 (HRP)	1. miejsce
Halowe mistrzostwa świata	Moskwa	2006	skok o tyczce	4.75	2. miejsce
Halowe mistrzostwa Europy	Birmingham	2007	skok o tyczce	4.66	3. miejsce
Mistrzostwa świata	Osaka	2007	skok o tyczce	4.60	8. miejsce
Halowe mistrzostwa świata	Walencja	2008	skok o tyczce	4.55	6. miejsce
Superliga Pucharu Europy	Annecy	2008	skok o tyczce	4.66	2. miejsce
Mistrzostwa Świata	Berlin	2009	skok o tyczce	4.75	1. miejsce
Halowe mistrzostwa świata	Doha	2010	skok o tyczce	4,70	3. miejsce
Superliga drużynowych mistrzostw Europy	Bergen	2010	skok o tyczce	4,40	3. miejsce
Halowe mistrzostwa Europy	Paryż	2011	skok o tyczce	4,85 (RP)	1. miejsce
Superliga drużynowych mistrzostw Europy	Sztokholm	2011	skok o tyczce	4,75	1. miejsce
Mistrzostwa świata	Daegu	2011	skok o tyczce	4,55	10. miejsce
Halowe mistrzostwa Europy	Göteborg	2013	skok o tyczce	4,67	2. miejsce
Superliga drużynowych mistrzostw Europy	Gateshead	2013	skok o tyczce	4,40	3. miejsce

Miejsce	Wynik	Miejsce	Data	Wynik w historii
hala	4,85	Paryż	6 marca 2011	10.
stadion	4,83	Bruksela	26 sierpnia 2005	14.

• 2008 – 8. miejsce^[6]

• 2004 – 4. miejsce
• 2005 – 3. miejsce
• 2006 – 5. miejsce
• 2008 – 8. miejsce

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2009)^[7]
• Złoty Krzyż Zasługi (2004)^[8]

• Polski Komitet Olimpijski: Anna Rogowska – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-05-31]. (pol.).
• Anna Rogowska, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2011-10-31]  (ang.).
• Wyniki olimpijskie zawodniczki w serwisie sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-18)]. (ang.). [dostęp 31 października 2011].
• Anna Rogowska w bazie World Athletics (ang.). [dostęp 31 października 2011].
• Anna Rogowska w bazie Polskiego Związku Lekkiej Atletyki (pol.) [dostęp 31 października 2011].

Zobacz kolekcję cytatów Anna Rogowska w Wikicytatach

• Oficjalna strona www [dostęp 31 października 2011].
• Skoczyć pięć metrów, a potem… wskoczyć w sukienkę i szpilki – rozmowa z mistrzynią świata Anną Rogowską. SportoweFakty.pl. [dostęp 2010-10-04]. (pol.).
• Maciej Petruczenko: Rogowska: Wracam tak jak Isinbajewa. sports.pl. [dostęp 2010-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 grudnia 2010)]. (pol.).
• Rogowska ready to fly the Polish flag in Paris. European Athletics. [dostęp 2011-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)]. (ang.).
• Rafał Bała: To będzie rok powrotów. Polski Związek Lekkiej Atletyki. [dostęp 2011-01-14]. (pol.).
• Maciej Petruczenko: Anna Rogowska będzie skakać w barwach jak bolid Roberta Kubicy. Sports.pl. [dostęp 2011-02-03]. (pol.).
• Lekkoatletyka. Anna Rogowska. Żona i mąż na 4,85. Sport.pl. [dostęp 2011-03-14]. (pol.).
• Mistrzyni świata w skoku o tyczce Anna Rogowska: Najlepsze lata dopiero przede mną!. Sport.pl. [dostęp 2011-10-31]. (pol.).