Przejdź do zawartości

Jerzy Liśniewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Liśniewicz
Data i miejsce urodzenia

17 maja 1919
Rostów nad Donem

Data i miejsce śmierci

10 kwietnia 2012
Poznań

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

architektura

Epoka

modernizm

Domy Towarowe Alfa w Poznaniu
Kościół Narodzenia Pańskiego w Poznaniu - Osiedle Batorego
Hotel Poznań (obecnie Novotel / Ibis Poznań Centrum) w 1979

Jerzy Liśniewicz (ur. 17 maja 1919 w Rostowie nad Donem, zm. 10 kwietnia 2012 w Poznaniu[1]) – polski architekt związany przede wszystkim z Poznaniem.

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Liśniewicz był jednym z najpłodniejszych architektów działających w powojennym Poznaniu. Początkowo (19481965) pracował w poznańskim Miastoprojekcie jako kierownik pracowni wielobranżowej. W 1966 ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej, a już rok wcześniej przeszedł do Urzędu Miejskiego w Poznaniu (kierownik Oddziału Architektury). Do przejścia na emeryturę (1982) projektował wiele prestiżowych gmachów w mieście. W latach 1982–2001 prowadził własny zespół autorski. Został pochowany na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu[2].

Najważniejsze realizacje

[edytuj | edytuj kod]

Konkursy i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Architekt brał udział w konkursach na centrum Gorzowa Wlkp. (1958) i Warszawy (1960, zespołowo), teatru w Elblągu (1962), kościołów w Kaliszu (1958), Poznaniu (Górczynie, 1982) i Siedlcach (1984), a także na Pomnik Ofiar Czerwca 1956. Był laureatem licznych nagród państwowych i odznaczeń, w tym Złotego Krzyża Zasługi w 1974. W 2006 otrzymał Honorową Nagrodę Oddziału Poznańskiego SARP.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Kurzawski, Jerzy Liśniewicz - laureat Honorowej Nagrody Oddziału Poznańskiego SARP za rok 2006, w: SARP - Komunikat 1, styczeń 2007, ss.32-34, ISSN 0239-3549