Przejdź do zawartości

Hanna Kóčka-Krenz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hanna Kóčka-Krenz
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

30 marca 1947
Wrocław

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: archeologia średniowiecza
Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Doktorat

1981 – archeologia
UAM

Habilitacja

30 maja 1994 – archeologia
UAM

Profesura

24 kwietnia 2012

nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Okres zatrudn.

od 1973

Dziekan
Wydział

Historyczny UAM

Okres spraw.

20082012

Poprzednik

Danuta Minta-Tworzowska

Następca

Kazimierz Ilski

Dyrektor
Instytut

Archeologii UAM

Okres spraw.

20162019

Poprzednik

Danuta Minta-Tworzowska

Hanna Maria Kóčka-Krenz (ur. 30 marca 1947 we Wrocławiu) – polska archeolog, profesor nauk humanistycznych, dziekan Wydziału Historycznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w latach 2008–2012, prezes Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk w latach 2011–2014. Odkrywca Palatium Mieszka I.

Jest córką polskiego archeologa serbołużyckiego pochodzenia Wojciecha Kóčki.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studia magisterskie z zakresu historii sztuki odbyła w latach 19641969, a z zakresu archeologii 19651970 na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza. Magisterium uzyskała na podstawie pracy Kabłączki skroniowe z ziem polskich[1].

Od 1973 roku była asystentem w Katedrze Archeologii UAM w Poznaniu. Doktorat i adiunkturę uzyskała w 1981 r., stopień doktora habilitowanego w 1994 r.

W latach 19962012 była profesorem nadzwyczajnym UAM. Od maja 2012 jest profesorem zwyczajnym.

W grudniu 2011 Prezydent RP nadał jej tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych[2].

W latach 19962008 była dyrektorem Instytutu Prahistorii UAM, a 13 maja 2008 została wybrana dziekanem Wydziału Historycznego UAM na kadencję 20082012 (urzędowanie rozpoczęła z dniem 1 września 2008).

W latach 2011–2014 pełniła funkcję prezesa Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk (PTPN).

Specjalizuje się w historii wczesnego średniowiecza zwłaszcza złotnictwa wczesnośredniowiecznego oraz budowli obronnych w Wielkopolsce. Prowadziła wieloletnie badania terenowe nad średniowiecznym zespołem osadniczym w Górze koło Poznania oraz od 1999 roku badania na terenie Ostrowa Tumskiego w Poznaniu, w wyniku których odnaleziono rezydencję pierwszych Piastów z 2. połowy X w. oraz Palatium Mieszka I[1].

W 2017 otrzymała tytuł Honorowego Obywatela Miasta Poznania, w uznaniu „dla wybitnych osiągnięć naukowych z zakresu archeologii i historii wczesnego średniowiecza ze szczególnym uwzględnieniem prac badawczych na Ostrowie Tumskim w Poznaniu i odnalezienia rezydencji pierwszych Piastów”[3].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Wybrane prace naukowe:

  • Złotnictwo skandynawskie IX–XI wieku, Poznań 1983.
  • Biżuteria północno-zachodnio-słowiańska we wczesnym średniowieczu, Poznań 1993.
  • Slawische Hortfunde, [w:] „Europas Mitte um 1000. Beiträge zur Geschichte, Kunst und Archäologie”, Stuttgart 2000, t. I, s. 203–206.
  • Zachodniosłowiańskie okrągłe zawieszki, [w:] „Instantia est mater doctrinae” (red. G. Wilgocki), Szczecin 2001, s. 231–244.
  • Poznań w dobie Zjazdu Gnieźnieńskiego w świetle najnowszych odkryć archeologicznych, [w:] „Trakt cesarski. Iława–Gniezno–Magdeburg”, Poznań 2002, s. 103–119.
  • Góra pod Poznaniem jako przykład przemian osadniczych w średniowiecznej Wielkopolsce, [w:] „Civitas & villa. Miasto i wieś w średniowiecznej Europie Środkowej”, Wrocław–Praha 2002, s. 377–383.
  • Hasło: Posen, [w:] „Hoops Reallexikon der Germanischen Altertumskunde” (Hrg. H. Beck, D. Geuenich, H. Steuer), Berlin–New York, B. 23:2003, s. 304–308.
  • Relikwiarze z Ostrowa Tumskiego w Poznaniu, [w:] „Res et Fontes”, (red.) T. Galiński, E. Wilgocki, Szczecin 2003, s. 211–221.
  • The processes underlying the Piast state formation, Offa, t. 58: 2001 (wyd. 2003), s. 95–102.
  • Początki monumentalnej architektury świeckiej na grodzie poznańskim, [w:] „Początki architektury monumentalnej w Polsce”, Gniezno 2004, s. 71–84.
  • Wyposażenie palatiów w Europie Środkowej, „Archaeologia Historica Polona”, t. 14: 2004, s. 11–27.
  • Pracownia złotnicza na poznańskim grodzie, [w:] „Świat Słowian wczesnego średniowiecza”, Szczecin–Wrocław 2005, s. 1–16.
  • Kostki mozaikowe z Ostrowa Tumskiego w Poznaniu, „Archaeologia Historica Polona”, t. 15/2: 2005, s. 187–200.
  • Rezydencja pierwszych Piastów na poznańskim grodzie, [w:] „Poznań we wczesnym średniowieczu”, (red.) H. Kóčka-Krenz, t. V, Poznań 2005, s. 59–81.
  • Königsgräber in Dom zu Posen, [w:] „Das frühmittelalterliche Königtum”, (Hrg.) F.-R. Erkens, Berlin–New York 2005, s. 359–375.
  • Pracownia złotnicza na poznańskim grodzie, [w:] „Świat Słowian wczesnego średniowiecza” (red.) M. Dworaczyk, A. B. Kowalska, S. Moździoch i M. Rębkowski, Szczecin–Wrocław 2006, s. 257–272.
  • Stan badań nad wczesnośredniowiecznymi palatiami, [w:] „Stan i potrzeby badań nad wczesnym średniowieczem w Polsce – 15 lat później” (red.) W. Chudziak i S. Moździoch, Toruń–Wrocław–Warszawa 2006, s. 51–61.
  • Archeologiczne świadectwa o najstarszych świątyniach na Ostrowie Tumskim w Poznaniu, Ecclesia. „Studia z dziejów Wielkopolski”, t. 2: 2006, s. 23–38.
  • Najstarsze dzieje Poznania, [w:] „Tu się Polska zaczęła... (red.) H. Kóčka-Krenz, Poznań 2007, s. 7–18.
  • Wczesnośredniowieczna biżuteria metalowa ze zbiorów Państwowego Muzeum Archeologicznego, [w:] „Skarby wieków średnich”, (red.) W. Brzeziński, Warszawa 2007, s. 20–51.
  • z A. Dębskim, Militaria z Ostrowa Tumskiego w Poznaniu, „Archaeologia Historica Polona”, t. 17: 2007, s. 51–74.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]