Przejdź do zawartości

Góra Lotnika

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Góra Lotnika
Ilustracja
Państwo

 Polska

Położenie

Równina Goleniowska

Wysokość

30,4 m n.p.m.

Położenie na mapie gminy Goleniów
Mapa konturowa gminy Goleniów, blisko centrum na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Góra Lotnika”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Góra Lotnika”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Góra Lotnika”
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego
Mapa konturowa powiatu goleniowskiego, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Góra Lotnika”
Ziemia53°31′21″N 14°50′12″E/53,522500 14,836667

Góra Lotnika (zwana także Lotnik[1], Góra Dzwonów[2]) – piaszczysty wał morenowy na Równinie Goleniowskiej, ok. 5 km na południe od miasta Goleniowa (osady leśnej Krzewno) i ok. 5 km na północ od osady Łęsko.

Wzniesienie jest zbudowane z piasków i żwirów, zostało umodelowane przez lodowiec. Jest to wał równoleżnikowy, którego najwyższy punkt leży 30,4 m n.p.m. (najwyższe wzniesienie południowej części Równiny Goleniowskiej). Wzgórze jest porośnięte lasami sosnowymi i mieszanymi Puszczy Goleniowskiej.

Góra Lotnika-panorama

Od strony południowej i zachodniej otoczone lasami, od północnej i wschodniej podmokłymi łąkami i torfowiskami doliny rzeki Iny (koryto ok. 0,5 km na wschód od wzgórza).

Góra Lotnika-widok ze Szlaku Borów Goleniowskich


Z Górą Dzwonów związana jest legenda o dzwonach z kościoła św. Katarzyny, zakopanych w ziemi przed najazdem szwedzkim w czasie wojny trzydziestoletniej. Na szczycie wzgórza znajduje się kamień, upamiętniający tragiczne wydarzenie sprzed II wojny światowej, kiedy to niemiecki myśliwy omyłkowo zastrzelił podczas polowania swojego syna[2].

Kamień pamiątkowy na Górze Lotnika


Okolice wzgórza to popularne tereny wycieczek pieszych i rowerowych z Goleniowa, jak również tereny atrakcyjne dla grzybiarzy i innych amatorów runa leśnego. Na wschód od głównego szczytu biegnie zielony Szlak Borów Goleniowskich, łączący Goleniów z Kliniskami.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficzych
  2. a b Piotr Skurzyński "Pomorze" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2007 s. 57 ISBN 978-83-7495-133-3