Cmentarz św. Katarzyny w Braniewie
nr rej. Z-79 | |
Teren byłego cmentarza – współcześnie korty tenisowe | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | |
Typ cmentarza |
parafialny |
Stan cmentarza |
zlikwidowany |
Powierzchnia cmentarza |
0.93 ha |
Data otwarcia |
poł. XIX w. |
Data ostatniego pochówku | |
Data likwidacji |
lata 50.–60. XX w. |
Położenie na mapie Braniewa | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |
Położenie na mapie powiatu braniewskiego | |
54°22′33,5″N 19°49′08,4″E/54,375972 19,819000 |
Cmentarz św. Katarzyny w Braniewie (niem. Katharinenfriedhof) – zabytkowy cmentarz katolicki w Braniewie, założony w XIX w., zlikwidowany w latach 50.–60. XX wieku.
Powstanie i historia cmentarza św. Katarzyny
[edytuj | edytuj kod]W XIX wieku Braniewo przeżywało okres rozkwitu. Postęp techniczny (doprowadzenie kolei, gazyfikacja miasta) implikował wzrost uprzemysłowienia i niemal skokowy wzrost ludności Braniewa (liczba mieszkańców wzrosła w XIX w. dwuipółkrotnie – z 5111 w 1802 do 12 497 w 1900)[2]. Dotychczasowy, założony jeszcze w średniowieczu, cmentarz św. Jana był zapełniony grobami, możliwe były na nim jedynie dochówki rodzinne do grobów już istniejących (Erbbegräbnis) lub też w miejsce zlikwidowanych[3].
Równocześnie w mieście wielką śmiertelność powodowała cholera, która w XIX w. występowała w latach 1831, 1848, 1852, 1963 i 1873[2]. Powstała potrzeba utworzenia nowej nekropolii, toteż około połowy XIX w. założony został w mieście kolejny cmentarz – przy skrzyżowaniu ówczesnej Malzstraße (Sikorskiego) z drogą do Zawierza Zagerer Chaussee (Stefczyka). Współfundatorem cmentarza był ksiądz Anton Arendt, któremu jako kapelanowi chorych umierających na cholerę problem ten był szczególnie bliski. W 1886, gdy ksiądz Arendt zmarł, został również pochowany na cmentarzu św. Katarzyny – w okazałej kaplicy grobowej. Kaplica zbudowana została według ścisłych zaleceń Arendta, który polecił, aby go po śmierci zabalsamować i tak pochować, aby sam mógł wstać w przypadku letargu[4].
Niekorzystne warunki panujące na cmentarzu wskutek zalegających wód gruntowych wymusiły na początku XX w. utworzenie kolejnej nekropolii w mieście, którym był cmentarz św. Magdaleny na przedmieściu Koźlin[5][3]. Wówczas zaczęto określać cmentarz św. Katarzyny jako „stary cmentarz” (alter Friedhof)[6], a „nowym cmentarzem” (neuer Friedhof) był nazywany cmentarz św. Magdaleny.
Ostatnie pochówki na cmentarzu św. Katarzyny miały miejsce w 1945 roku, była to m.in. zbiorowa mogiła żołnierzy Wehrmachtu, którzy zginęli podczas pierwszego dnia bombardowania miasta – 5 lutego 1945 (mjr Kluth, szef obrony Braniewa, raportuje o liczbie 110–120 zabitych żołnierzy Wehrmachtu w tym dniu, których następnie pochowano na tym cmentarzu w zbiorowych mogiłach)[7][6]. W latach 50.–60. XX w. nieczynny cmentarz został zlikwidowany, a na tym terenie powstał park i boisko szkolne pobliskiego liceum ogólnokształcącego im. Feliksa Nowowiejskiego.
Do 1998 roku działka byłego cmentarza należała do Skarbu Państwa. W tym roku park i znajdujący się tam budynek został przekazany braniewskiemu starostwu[8]. W 2017 teren byłego cmentarza został przejęty przez prywatnego właściciela, który wybudował tu kompleks kortów tenisowych, otwartych w 2018 roku[9]. Po XIX-wiecznym cmentarzu nie zachował się żaden ślad ani pamiątka.
Cmentarz został wpisany pod numerem Z-79 do wojewódzkiej ewidencji zabytków z opisem: po wsch. stronie ul. Świerczewskiego (ulica z dniem 1 grudnia 1990 przemianowana została na ul. Sikorskiego[10]), na południe od skrzyżowania z ul. Stefczyka, od wschodu park[11].
Patronka cmentarza
[edytuj | edytuj kod]Kult Świętej Katarzyny Aleksandryjskiej aktywnie propagowali w średniowieczu Krzyżacy we wszystkich czterech powstałych diecezjach na podbitych terenach pruskich. W owym czasie Katarzyna Aleksandryjska była najpopularniejszą po Najświętszej Marii Pannie patronką. Pierwsza wzmianka o św. Katarzynie w Braniewie, jako patronce świątyni, pochodzi z dokumentu lokacyjnego miasta z 1 kwietnia 1284 roku i odtąd pozostawała ona główną patronką największej świątyni w mieście (drugą patronką była św. Maria Magdalena). Jako że cmentarz został założony przy parafii św. Katarzyny, otrzymał taki sam patronat[12][13].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Cmentarz zgromadzenia zakonnego sióstr św. Katarzyny w Braniewie
- Cmentarz św. Jana w Braniewie
- Cmentarz przy ul. Olsztyńskiej w Braniewie
- Cmentarz żydowski w Braniewie
- Cmentarz ewangelicki w Braniewie
- Cmentarz przy ul. Morskiej w Braniewie
- Cmentarz Żołnierzy Armii Radzieckiej w Braniewie
- Cmentarz przy ul. Elbląskiej w Braniewie
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Stadt Braunsberg im Ermland: ein Familienbuch, von Walter Merten, 1976, s. 226
- ↑ a b Stanisław Achremczyk, Alojzy Szorc, Braniewo, Olsztyn 1995, s. 196.
- ↑ a b Dr. Georg Mielcarczyk Vom Hafen zur Kreuzkirche, 26 stycznia 1963, Das Ostpreußenblatt, s. 11.
- ↑ Buchholz: Braunsberg im Wandel der Jahrhunderte – Kap. 9 [online], www.braunsberg-ostpreussen.de [dostęp 2021-01-27] .
- ↑ Heimatseite der Kreisgemeinschaft Braunsberg/Ostpreussen e.V., Braunsberg (Ermland) – geistige Hauptstadt des Ermlands, z opisu na mapie miasta.
- ↑ a b Stadt Braunsberg im Ermland: ein Familienbuch, von Walter Merten, 1976, s. 36.
- ↑ AW, Park przy Sikorskiego do zagospodarowania [online], Powiat Braniewski, 21 lutego 2017 [dostęp 2021-01-26] (pol.).
- ↑ Braniewo. Park będzie zagospodarowany [w:] IKAT. Gazeta Braniewska 20–26 marca 2009
- ↑ z, AKADEMIA TENISA PRZYJAZNA WETERANOM [online], stratpoints [dostęp 2021-01-26] (pol.).
- ↑ Uchwała nr VI/36A/90 Rady Miejskiej w Braniewie z dnia 22 sierpnia 1990 roku w sprawie zmiany nazw ulic miasta Braniewa (§ 3 Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 grudnia 1990 roku.).
- ↑ WUOZ Olsztyn. Wojewódzka ewidencja zabytków [online], www.bip.wuoz.olsztyn.pl [dostęp 2024-11-09] .
- ↑ Piotr Gursztyn Braniewska fara Świętej Katarzyny (zarys historyczny).
- ↑ Stanisław Achremczyk, Alojzy Szorc, Braniewo, Olsztyn 1995, s. 19.