Cerkiew św. Paraskewy w Nowicy
 nr rej. A-617 z dnia 23.03.1990
| |||||||||
| cerkiew parafialna | |||||||||
 Widok od strony południowej | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Parafia | |||||||||
| Wezwanie |
św. Paraskewa | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie gminy Uście Gorlickie  | |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||||||||
Położenie na mapie powiatu gorlickiego  | |||||||||
 49°33′12,7″N 21°10′50,8″E/49,553528 21,180778
| |||||||||
Cerkiew św. Paraskewy w Nowicy – greckokatolicka cerkiew w Nowicy. Znajduje się na szlaku architektury drewnianej województwa małopolskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Cerkiew została wzniesiona w latach 1842-1843. Po 1927 w jej wnętrzu wykonana została polichromia. Po Akcji „Wisła” była użytkowana jako kościół rzymskokatolicki, nabożeństwa w obrządku bizantyjsko-ukraińskim były spontanicznie odprawiane po 1956, gdy część wysiedlonych Łemków wróciła do Nowicy. W latach 80. XX wieku obiekt na stałe wrócił do rąk grekokatolików.
Syn proboszcza cerkwi w Nowicy Bohdan Ihor Antonycz był poetą.
-
Elewacja frontowa -
Widok ogólny -
Widok od prezbiterium
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Cerkiew w Nowicy reprezentuje schyłkowy typ łemkowski. Jest budynkiem trójdzielnym. Ponad przedsionkiem wznosi się masywna wieża o konstrukcji słupowo-ramowej, zwężająca się ku górze. Całość wieńczy hełm z pseudolatarnią. Podobnie, mniejsze konstrukcje znajdują się ponad nawą i znacznie węższym i niższym od niej prezbiterium. Dachy nad nimi są typu kalenicowego. W odróżnieniu od większości cerkwi łemkowskich, świątynia w Nowicy nie jest orientowana – prezbiterium skierowane jest w stronę południową. We wnętrzu budowli ikonostas z XVIII w. oraz pochodzące z tego samego okresu ołtarze: główny i boczny poświęcony Matce Bożej i św. Janowi Chrzcicielowi.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- G. i Z. Malinowscy, E. i P. Marciniszyn, Ikony i cerkwie. Tajemnice łemkowskich świątyń, Carta Blanca, Warszawa 2009, ISBN 978-83-61444-15-2