Przejdź do zawartości

Broń maszynowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Prowadzenie ognia ciągłego z karabinu maszynowego M240

Broń maszynowa – rodzaj automatycznej broni palnej (zarówno samoczynnej, jak i samoczynno-samopowtarzalnej), z której możliwe jest prowadzenie ognia ciągłego. Cechą charakterystyczną broni maszynowej jest jej duża szybkostrzelność.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

W broni maszynowej w celu wykonania kolejnych strzałów (przeładowanie, napięcie i zwolnienie mechanizmu uderzeniowego) wykorzystywana jest energia odrzutu broni lub ciśnienie gazów prochowych, a więc ładowanie i odpalanie wykonuje sam mechanizm broni bez potrzeby ingerencji operatora (porównaj: broń powtarzalna).

Operator rozpoczyna prowadzenie ognia po załadowaniu broni pierwszym nabojem i uruchomieniu spustu. Przerwanie ognia następuje po zwolnieniu spustu lub wyczerpaniu amunicji. Liczba oddanych strzałów w serii jest proporcjonalna do czasu naciskania spustu.

Podział

[edytuj | edytuj kod]

Do broni maszynowej zalicza się:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stanisław Torecki: 1000 słów o broni i balistyce. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982, s. 40. ISBN 83-11-06699-X.