Strzał

Ten artykuł dotyczy broni. Zobacz też: Strzał (ujednoznacznienie).

Strzał – moment, w którym z lufy broni palnej wylatuje pocisk. Strzałowi najczęściej towarzyszy huk, błysk i chmura gazów wylotowych.

Strzał – wyrzucenie pocisku z przewodu lufy broni palnej (pistoletu, karabinu, działa itp,), a także broni lub machiny miotającej takiej jak łuk, kusza, balista itp.^[1]. Jest to proces, w którym jest przekształcana energia potencjalna sprężyny lub ładunku prochowego w energię kinetyczną układu pocisk-broń-podstawa (ramię strzelającego)^[1]. Z broni palnej, strzał jest złożonym zespołem procesów, w którym bardzo szybko zostaje przemieniona energia chemiczna prochu, początkowo w energię cieplną, a później kinetyczną pocisku^[1]. Po wzroście ciśnienia do odpowiedniej wartości pociskowi zostaje nadany ruch, którego prędkość stale wzrasta. Po wylocie z przewodu lufy pocisk porusza się pod wpływem siły bezwładności, grawitacji i siły oporu ośrodka. Niekiedy strzał jest nazywany również startem (odpaleniem) pocisku rakietowego^[1].

Strzał charakteryzuje się:

• bardzo dużym ciśnieniem gazów prochowych (2000 - 3000 atm.)
• wysoką temperatura gazów prochowych (2500 – 3500 °C)
• krótkim czas trwania (0,001 – 0,06 s)
• szybko zmieniającą się objętością palącego się ładunku prochowego.

Informacje w projektach siostrzanych

Cytaty w Wikicytatach

Definicje słownikowe w Wikisłowniku

• Jerzy Modrzewski (red.): Encyklopedia techniki wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987, s. 687. ISBN 83-11-07275-2.