Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antytrombina, antytrombina III (ATIII) – główny inhibitor trombiny[1][2], czynnika Xa oraz czynnika IXa[1], występujący naturalnie w osoczu krwi[1][2]. Wspólnie z heparyną (która wzmacnia jego działanie) odpowiada za hamowanie krzepnięcia krwi[1] (poprzez uniemożliwienie przekształcania fibrynogenu w fibrynę)[2]. Jego niedobór bywa przyczyną zakrzepicy wewnątrznaczyniowej[1].
- ↑ a b c d e Wielka encyklopedia zdrowia. Wojciech Twardosz (red.). T. I: Ab–Az. Poznań: Wydawnictwo HORYZONT, 2002, s. 83–84. ISBN 83-89242-01-X.
- ↑ a b c Mała encyklopedia medycyny. Wyd. IV. T. I: A–G. Warszawa: PWN, 1988, s. 48. ISBN 83-01-08835-4.
B01: Leki przeciwzakrzepowe
B01A – Leki przeciwzakrzepowe | B01AA – Antagonisty witaminy K |
|
---|
B01AB – Heparyna i pochodne |
|
---|
B01AC – Leki hamujące agregację płytek, z wyłączeniem heparyny |
|
---|
B01AD – Enzymy |
|
---|
B01AE – Bezpośrednie inhibitory trombiny |
|
---|
B01AF – Bezpośrednie inhibitory czynnika Xa |
|
---|
B01AX – Inne leki przeciwzakrzepowe |
|
---|
|
---|