Antoni Lebiedź
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Poseł II kadencji Sejmu PRL | |
Okres | |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
|
Antoni Lebiedź (ur. 1911 w Nowym Berezowie, zm. 7 grudnia 1977 w Gdańsku) – polski działacz polityczny, poseł na Sejm PRL II kadencji (1957–1961).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z Podlasia. W latach 1915–1922 przebywał wraz z rodziną w Rosji (zob. bieżeństwo). Po powrocie do kraju zdał egzamin maturalny w Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki w Bielsku Podlaskim, po czym służył w Zawodowej Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej oraz Drugim Batalionie Strzelców w Tczewie. Planował karierę wojskową, jednak uniemożliwiono mu złożenie egzaminów w Wyższej Szkole Wojskowej z powodu domniemanych związków z Komunistyczną Partią Polski i Komunistyczną Partią Zachodniej Białorusi. Wziął udział w wojnie obronnej Polski (w Tczewie)[1], w okolicy Bydgoszczy dostał się do niewoli niemieckiej, w której pozostał do 1945. W marcu 1945 podjął pracę w tworzącym się urzędzie powiatowym w Tczewie jako kierownik Wydziału Aprowizacji i Handlu. Był również kierownikiem oddziałów „Społem” w Tczewie i Kartuzach. W tym samym roku wstąpił do Stronnictwa Demokratycznego, zasiadał w jego Komitecie Miejskim i Powiatowym. Od 1949 zatrudniony w Gdańsku na kierowniczych stanowiskach w handlu i gastronomii. Pełnił obowiązki wiceprzewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej. W 1957 uzyskał mandat posła na Sejm II kadencji z okręgu Gdańsk. Zasiadał w Komisjach: Handlu Zagranicznego oraz Komunikacji i Łączności. Po odejściu z Sejmu był m.in. przewodniczącym Wojewódzkiego Sądu Partyjnego w Gdańsku. Sprawował również funkcję sekretarza Wojewódzkiego Komitetu SD. Był wiceprzewodniczącym Rady Nadzorczej Wojewódzkiego Związku Spółdzielni Rolniczych „Samopomoc Chłopska”[2].
Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, a także odznakami regionalnymi: „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” i Za zasługi dla miasta Gdańska.
Pochowany na gdańskim cmentarzu Srebrzysko (rejon V, kwatera IV-2-47)[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kazimierz Ickiewicz, Krzysztof Zieliński, Wojsko Polskie w Tczewie w latach 1930–2005. Szkice historyczne, kaszubi.pl [dostęp: 1 maja 2011]
- ↑ "Głos Wybrzeża, nr 280 z 10–11 grudnia 1977, str. 7 (nekrolog)
- ↑ Włodzimierz Hellmann. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2019-01-20].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Antoni Lebiedź, w: Henryk Wosiński, Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. Cz. 3: Udział Stronnictwa w pracach parlamentu PRL w latach 1944-1968 (red. Wiktoria Beczek), Warszawa 1969, str.
- „Kurier Polski”, nr 263 z 9 grudnia 1977, str. 2 (nekrolog)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Politycy Stronnictwa Demokratycznego
- Posłowie z okręgu Gdańsk (PRL)
- Radni Gdańska
- Radni Miejskich Rad Narodowych
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Polscy jeńcy niemieckich obozów jenieckich
- Ludzie związani z Tczewem
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Odznaczeni odznaką honorową „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”
- Pochowani na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku
- Polscy bieżeńcy
- Urodzeni w 1911
- Zmarli w 1977