Przejdź do zawartości

Andrzej z Wiślicy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej z Wiślicy
Kanonik
Data śmierci

1356

Miejsce pochówku

Awinion

Biskup diecezjalny poznański
Okres sprawowania

1347–1348

Biskup diecezjalny szweryński
Okres sprawowania

1348–1356

Wyznanie

katolicyzm

Nominacja biskupia

1347

Sakra biskupia

ok. 1347

Andrzej z Wiślicy (zm. 1356) – biskup poznański (nominat) i szweryński(inne języki), dyplomata w służbie Władysława Łokietka i Kazimierza Wielkiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wielokrotnie posłował w imieniu królów polskich do kurii papieskiej w Awinionie. Piastował wiele godności kościelnych, m.in. był kanonikiem wrocławskim (od 1326), gnieźnieńskim (od 1327) i krakowskim (od 1334). W 1347 został wyznaczony przez papieża Klemensa VI na biskupa poznańskiego, której to funkcji jednak nie objął wskutek przeciwdziałania króla Kazimierza Wielkiego, niechętnego kandydatom papieskim. W związku z tym w roku następnym został mianowany przez papieża biskupem szweryńskim, gdzie sprawnie zarządzał przez następne lata diecezją.

Był także protektorem przyszłego kronikarza Janka z Czarnkowa, który u jego boku osiągał pierwsze godności kościelne oraz wypełniał zadania kancelaryjne i dyplomatyczne.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]