Ahmad Jasin

Ahmad Jasin

Ahmad Isma’il Hasan Jasin

Kraj działania	Palestyna
Data urodzenia	ok. 1936
Data śmierci	22 marca 2004
Miejsce pochówku	?↗
Wyznanie	islam
Multimedia w Wikimedia Commons

Szejk Ahmad Isma’il Hasan Jasin (ur. ok. 1936, zm. 22 marca 2004) – duchowy przywódca zbrojnego palestyńskiego ugrupowania Hamas^[1].

Urodził się w Palestynie. W 1948 musiał opuścić ojczyznę jako uchodźca po tym, gdy jego rodzinna wioska została zrównana z ziemią przez siły izraelskie. W 1952 w następstwie wypadku na boisku szkolnym, doznał porażenia kończyn. W kolejnych latach całkowicie utracił wzrok i poruszał się wyłącznie na wózku inwalidzkim. Od 1967 duchowny. Głosił islam w radykalnym wydaniu Braci Muzułmańskich. Stanął na czele palestyńskiej sekcji stowarzyszenia Braci. W 1973 założył na okupowanych przez Izrael obszarach Centrum Islamskie. Organizacja została zarejestrowana przez rząd Izraela w 1978. Centrum prowadziło działalność społeczną i organizowało pomoc dla mieszkańców Palestyny. Jednocześnie organizacja ta głosiła hasła islamistyczne i krytyczne wobec świeckich pozycji zajmowanych przez OWP. Działalność społeczno-charytatywna finansowana była z zakatu i datków finansowych palestyńskich uchodźców w Stanach Zjednoczonych, Jordanii i państwach Zatoki Perskiej. Centrum otrzymywało również pieniądze od rządu Izraela (rząd tego państwa finansował początkowo działalność fundamentalistów jako przeciwników OWP)^[2][1].

W 1979 jako zbrojne skrzydło Centrum Islamskiego powstała grupa Duma Wiernych Wojowników. W 1982 powstała z kolei grupa o nazwie Palestyńscy Święci Bojownicy. W 1983 grupy te rozpoczęły antyizraelskie działania militarne. W odwecie za nie, Jasin został aresztowany przez wojsko izraelskie. W 1985 wypuszczony w wyniku ustaleń pomiędzy Izraelem a Ludowym Frontem Wyzwolenia Palestyny. W 1987 wraz z wybuchem pierwszej Intifady współtworzył Hamas, w skład którego weszły wcześniej istniejące grupy islamistów. Organizacja włączyła się w antyizraelskie powstanie. Jako „Główny Przewodniczący” był pierwszym liderem i duchowym przywódcą tej fundamentalistycznej grupy^[2][1]. W 1993 potępił porozumienia z Oslo uznając je za zdradę sprawy palestyńskiej. W swoich przemówieniach podkreślał konieczność całkowitej likwidacji państwa Izrael^[2].

Został zabity 22 marca 2004 w ataku rakietowym śmigłowców izraelskich w Gazie, kiedy opuszczał meczet. Oprócz Jasina zginęli jego dwaj ochroniarze i 6–7 przypadkowych Palestyńczyków^[3][4].