absentować się
absentować się (język polski)
edytuj- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
czasownik zwrotny niedokonany (dk. brak)
- (1.1) przest. być nieobecnym, uchylać się od czegoś[1]
- odmiana:
- (1.1) koniugacja IV
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik absentować się czas teraźniejszy absentuję się absentujesz się absentuje się absentujemy się absentujecie się absentują się czas przeszły m absentowałem się absentowałeś się absentował się absentowaliśmy się absentowaliście się absentowali się ż absentowałam się absentowałaś się absentowała się absentowałyśmy się absentowałyście się absentowały się n absentowałom się absentowałoś się absentowało się tryb rozkazujący niech się absentuję absentuj się niech się absentuje absentujmy się absentujcie się niech się absentują pozostałe formy czas przyszły m będę się absentował,
będę się absentowaćbędziesz się absentował,
będziesz się absentowaćbędzie się absentował,
będzie się absentowaćbędziemy się absentowali,
będziemy się absentowaćbędziecie się absentowali,
będziecie się absentowaćbędą się absentowali,
będą się absentowaćż będę się absentowała,
będę się absentowaćbędziesz się absentowała,
będziesz się absentowaćbędzie się absentowała,
będzie się absentowaćbędziemy się absentowały,
będziemy się absentowaćbędziecie się absentowały,
będziecie się absentowaćbędą się absentowały,
będą się absentowaćn będę się absentowało,
będę się absentowaćbędziesz się absentowało,
będziesz się absentowaćbędzie się absentowało,
będzie się absentowaćczas zaprzeszły m absentowałem się był absentowałeś się był absentował się był absentowaliśmy się byli absentowaliście się byli absentowali się byli ż absentowałam się była absentowałaś się była absentowała się była absentowałyśmy się były absentowałyście się były absentowały się były n absentowałom się było absentowałoś się było absentowało się było forma bezosobowa czasu przeszłego absentowano się tryb przypuszczający m absentowałbym się,
byłbym się absentowałabsentowałbyś się,
byłbyś się absentowałabsentowałby się,
byłby się absentowałabsentowalibyśmy się,
bylibyśmy się absentowaliabsentowalibyście się,
bylibyście się absentowaliabsentowaliby się,
byliby się absentowaliż absentowałabym się,
byłabym się absentowałaabsentowałabyś się,
byłabyś się absentowałaabsentowałaby się,
byłaby się absentowałaabsentowałybyśmy się,
byłybyśmy się absentowałyabsentowałybyście się,
byłybyście się absentowałyabsentowałyby się,
byłyby się absentowałyn absentowałobym się,
byłobym się absentowałoabsentowałobyś się,
byłobyś się absentowałoabsentowałoby się,
byłoby się absentowałoimiesłów przymiotnikowy czynny m absentujący się, nieabsentujący się ż absentująca się, nieabsentująca się absentujące się, nieabsentujące się n absentujące się, nieabsentujące się imiesłów przysłówkowy współczesny absentując się, nie absentując się rzeczownik odczasownikowy absentowanie się, nieabsentowanie się
- przykłady:
- (1.1) Gdy postrzeżesz, że się gospodarz od gości często absentuje, a na swoim miejscu gospodyni abo przyjaciela nie zostawi, barziej myśl o domu, aniżeli dłuższym posiedzeniu (…)[2] (sic!)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. absencja ż, absenteista mos, absenteistka ż, absenteizm mrz, absentowanie n
- przym. absencyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. s’absenter[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- duński: (1.1) absentere sig
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „absentować się” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „bankiet” w: Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900–1903.