Wikipedia

Urša Bogataj

słoweńska skoczkini narciarska

Urša Križnar z domu Bogataj (ur. 7 marca 1995 w Lublanie[1]) – słoweńska skoczkini narciarska, zawodniczka klubu SSK Ilirija. Dwukrotna mistrzyni olimpijska z 2022, srebrna i brązowa medalistka igrzysk olimpijskich młodzieży w 2012, drużynowa mistrzyni, wicemistrzyni i brązowa medalistka mistrzostw świata juniorów. Trzecia zawodniczka Pucharu Świata 2021/2022.

Urša Bogataj
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 marca 1995
Lublana

Klub

SSK Ilirija

Debiut w PŚ

3 grudnia 2011 w Lillehammer (20. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

3 grudnia 2011 w Lillehammer (20. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

8 lutego 2019 w Ljubnie (3. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

26 lutego 2022 w Hinzenbach

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Igrzyska olimpijskie
złoto Pekin 2022 normalna
złoto Pekin 2022 druż. miesz.
Mistrzostwa świata
srebro Oberstdorf 2021 norm. druż.
Igrzyska olimpijskie młodzieży
srebro Innsbruck 2012 drużynowo
brąz Innsbruck 2012 indywidualnie
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Liberec 2013 drużynowo
srebro Val di Fiemme 2014 drużynowo
brąz Erzurum 2012 drużynowo
Inne nagrody
Puchar Świata
3. miejsce
2021/2022
Raw Air
brąz 3. miejsce
2022
Letnie Grand Prix
złoto 1. miejsce
2021
złoto 1. miejsce
2022
FIS Cup
złoto 1. miejsce
2013/2014
brąz 3. miejsce
2015/2016
Multimedia w Wikimedia Commons

Na międzynarodowej arenie zadebiutowała 21 stycznia 2009 w Dobbiaco-Toblach podczas zawodów Pucharu Kontynentalnego, oddając dwa skoki odpowiednio na 50,5 m na skoczni średniej.

3 grudnia 2011 w pierwszym w historii konkursie Pucharu Świata kobiet w Lillehammer zajęła 20. miejsce, po skoku na 83,5 m i 85,0 m, jednocześnie zdobywając pierwsze punkty w PŚ[2].

Na igrzyskach olimpijskich młodzieży w 2012 wraz z drużyną zdobyła srebrny medal, natomiast indywidualnie – medal brązowy.

25 lutego 2012 na mistrzostwach świata juniorów w Erzurum zdobyła wraz z drużyną brązowy medal. W 2013 w Libercu została drużynową mistrzynią świata juniorów, a w 2014 w Val di Fiemme – drużynową wicemistrzynią świata juniorów.

Jej brat, Tine Bogataj, również uprawiał skoki narciarskie[3]. W czerwcu 2024 poślubiła Sandiego Križnara, brata skoczkini narciarskiej Niki Vodan[4].


Igrzyska olimpijskie

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2018   Pjongczang – 30. miejsce (K-98)
2022   Pekin/Zhangjiakou – złoty medal (K-95)

Drużynowo

edytuj
2022   Pekin/Zhangjiakou – złoty medal (K-95, drużyna mieszana)

Starty U. Bogataj na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
30. 12 lutego 2018   Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 indywid. 84,5 m 81,0 m 135,2 pkt 129,4 pkt Maren Lundby
1.  5 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 108,0 m 100,0 m 239,0 pkt –
1.  7 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 druż. miesz.[a] 106,0 m 100,0 m 1001,5 pkt (257,4 pkt) –

Mistrzostwa świata

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2013   Val di Fiemme/Predazzo – 17. miejsce (K-95)
2019   Seefeld – 8. miejsce (K-99)
2021   Oberstdorf – 13. miejsce (K-95), 11. miejsce (K-120)

Drużynowo

edytuj
2013   Val di Fiemme/Predazzo – 8. miejsce (K-95, drużyna mieszana)[b]
2019   Seefeld – 4. miejsce (K-99)[c], 4. miejsce (K-99, drużyna mieszana)[d]
2021   Oberstdorf – srebrny medal (K-95)[e]

Starty U. Bogataj na mistrzostwach świata – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
17. 22 lutego 2013   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 90,0 m 92,0 m 195,7 pkt 58,0 pkt Sarah Hendrickson
8. 24 lutego 2013   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż. miesz.[b] 95,5 m 97,5 m 920,0 pkt (234,1 pkt) 91,0 pkt Japonia
4. 26 lutego 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż.[c] 101,0 m 99,5 m 828,1 pkt (228,2 pkt) 70,8 pkt Niemcy
8. 27 lutego 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 102,0 m 99,0 m 231,7 pkt 27,9 pkt Maren Lundby
4. 2 marca 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż. miesz.[d] 102,5 m 101,0 m 930,8 pkt (230,3 pkt) 81,4 pkt Niemcy
13. 25 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 96,0 m 94,0 m 235,9 pkt 43,7 pkt Ema Klinec
2.  26 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż.[e] 91,5 m 97,0 m 957,9 pkt (224,8 pkt) 1,4 pkt Austria
11. 3 marca 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 117,0 m 126,0 m 240,6 pkt 56,0 pkt Maren Lundby

Mistrzostwa świata juniorów

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2011   Otepää – 11. miejsce (K-90)
2012   Erzurum – 31. miejsce (K-95)
2013   Liberec – 5. miejsce (K-90)
2014   Val di Fiemme/Predazzo – 6. miejsce (K-95)
2015   Ałmaty – 4. miejsce (K-95)

Drużynowo

edytuj
2012   Erzurum – brązowy medal (K-95)[f]
2013   Liberec – złoty medal (K-90)[g]
2014   Val di Fiemme/Predazzo – srebrny medal (K-95)[h]
2015   Ałmaty – 5. miejsce (K-95)[i]

Starty U. Bogataj na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
11. 27 stycznia 2011   Otepää Tehvandi K-90 HS-100 indywid. 90,5 m 96,5 m 214,5 pkt 43,0 pkt Coline Mattel
31. 23 lutego 2012   Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 indywid. 81,0 m – 78,5 pkt 198,0 pkt Sara Takanashi
3.  25 lutego 2012   Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 druż.[f] 82,5 m 83,0 m 823,5 pkt (167,5 pkt) 144,5 pkt Japonia
5. 24 stycznia 2013   Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 93,0 m 96,0 m 241,5 pkt 26,5 pkt Sara Takanashi
1.  26 stycznia 2013   Liberec Ještěd K-90 HS-100 druż.[g] 97,5 m 95,5 m 1009,0 pkt (251,0 pkt) –
6. 28 stycznia 2014   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 94,5 m 93,5 m 233,9 pkt 29,0 pkt Sara Takanashi
2.  30 stycznia 2014   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż.[h] 97,5 m 99,0 m 870,2 pkt (247,4 pkt) 48,8 pkt Japonia
4. 5 lutego 2015   Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 indywid. 94,0 m 93,5 m 217,2 pkt 10,3 pkt Sofja Tichonowa
5. 7 lutego 2015   Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 druż.[i] 95,5 m 87,0 m 631,8 pkt (198,8 pkt) 137,3 pkt Niemcy

Igrzyska olimpijskie młodzieży

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2012   Innsbruck/Seefeld – brązowy medal (K-68)

Drużynowo

edytuj
2012   Innsbruck/Seefeld – srebrny medal (K-68)[j]

Starty U. Bogataj na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
3.  14 stycznia 2012   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-68 HS-75 indywid. 71,5 m 71,5 m 239,3 pkt 30,0 pkt Sara Takanashi
2.  21 stycznia 2012   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-68 HS-75 druż. miesz.[j] 55,0 m 66,0 m 610,5 pkt (178,5 pkt) 29,6 pkt Niemcy

Puchar Świata

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[5]
2011/2012 30.
2012/2013 14.
2013/2014 21.
2014/2015 28.
2015/2016 19.
2016/2017 22.
2017/2018 9.
2018/2019 11.
2019/2020 31.
2020/2021 16.
2021/2022 3.
2022/2023 23.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 26 lutego 2022   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 93,0 m 92,0 m 249,7 pkt
2. 12 marca 2022   Oberhof Kanzlersgrund K-90 HS-100 98,0 m 98,5 m 266,8 pkt
3. 13 marca 2022   Oberhof Kanzlersgrund K-90 HS-100 95,5 m 100,0 m 277,4 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 8 lutego 2019   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-95 91,0 m 89,0 m 262,6 pkt 3. 6,3 pkt Maren Lundby
2. 16 lutego 2019   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 114,5 m 120,5 m 244,1 pkt 3. 26,4 pkt Maren Lundby
3. 27 listopada 2021   Niżny Tagił Aist K-90 HS-97 89,0 m 92,0 m 227,0 pkt 2. 8,1 pkt Ema Klinec
4. 4 grudnia 2021   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-98 95,5 m 96,5 m 272,3 pkt 3. 5,8 pkt Katharina Althaus
5. 10 grudnia 2021   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 129,5 m 127,0 m 237,5 pkt 3. 10,4 pkt Marita Kramer
6. 17 grudnia 2021   Ramsau Mattensprunganlage K-90 HS-98 90,0 m 89,0 m 253,3 pkt 3. 7,7 pkt Marita Kramer
7. 1 stycznia 2022   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 93,5 m 88,0 m 261,8 pkt 2. 5,0 pkt Sara Takanashi
8. 26 lutego 2022   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 93,0 m 92,0 m 249,7 pkt 1. –
9. 2 marca 2022   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 135,0 m 125,0 m 282,3 pkt 3. 9,2 pkt Sara Takanashi
10. 3 marca 2022   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 132,0 m 126,5 m 291,1 pkt 3. 8,8 pkt Marita Kramer
11. 6 marca 2022   Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 127,0 m 130,5 m 259,3 pkt 2. 4,6 pkt Sara Takanashi
12. 12 marca 2022   Oberhof Kanzlersgrund K-90 HS-100 98,0 m 98,5 m 266,8 pkt 1. –
13. 13 marca 2022   Oberhof Kanzlersgrund K-90 HS-100 95,5 m 100,0 m 277,4 pkt 1. –
14. 11 grudnia 2022   Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 129,0 m 133,0 m 258,1 pkt 3. 11,2 pkt Katharina Althaus

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

edytuj
Sezon 2011/2012
                          punkty
20 18 19 - - 34 27 20 26 28 17 29 40 75
Sezon 2012/2013
                                punkty
18 15 16 15 27 10 8 13 27 7 11 5 9 9 18 15 338
Sezon 2013/2014
                                    punkty
24 27 37 20 19 - - - - 4 8 10 11 24 17 24 19 17 220
Sezon 2014/2015
                          punkty
21 26 21 30 18 16 18 - - - 22 22 25 91
Sezon 2015/2016
                                  punkty
40 30 26 11 13 17 18 9 17 17 12 12 16 8 27 25 31 235
Sezon 2016/2017
                                      punkty
q 26 37 33 21 27 23 27 21 21 25 28 20 16 22 17 13 12 17 165
Sezon 2017/2018
                              punkty
10 14 8 11 6 9 10 15 12 11 10 12 12 17 5 386
Sezon 2018/2019
                                                punkty
12 12 20 6 9 17 16 10 16 12 14 9 17 3 9 3 9 15 18 14 11 6 8 9 627
Sezon 2019/2020
                                punkty
16 8 25 - - - - - - - - - - - - - 53
Sezon 2020/2021
                          punkty
4 11 20 13 8 9 34 19 20 28 14 19 21 232
Sezon 2021/2022
                                      punkty
4 2 3 6 3 5 3 4 2 7 6 1 q 3 3 4 2 1 1 1151
Sezon 2022/2023
                                                    punkty
18 12 5 9 3 10 11 9 30 - - - - - - - - - - - - - - - - - 249
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[5]
2019 13.
2022 3.

Turniej Sylwestrowy

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[6]
2021/2022 4.
2022/2023 22.

Korona Alp

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[7]
2021/2022 19.

Letnie Grand Prix

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[8]
2012 30.
2013 10.
2014 12.
2015 12.
2016 20.
2017 16.
2018 16.
2019 4.
2021 1.
2022 1.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 17 lipca 2021   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 126,5 m 126,5 m 227,9 pkt [9]
2. 18 lipca 2021   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 133,0 m 127,5 m 245,7 pkt [10]
3. 6 sierpnia 2021   Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-135 125,0 m 126,5 m 213,9 pkt [11]
4. 11 września 2021   Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 128,5 m 134,5 m 227,1 pkt [12]
5. 23 lipca 2022   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 121,5 m 118,5 m 242,5 pkt
6. 6 sierpnia 2022   Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-135 125,5 m 123,5 m 232,4 pkt
7. 2 października 2022   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 130,5 m 131,0 m 225,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni Przypisy
1. 18 sierpnia 2019   Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 101,5 m 96,0 m 237,3 pkt 3. 12,4 pkt Nika Križnar [13]
2. 17 lipca 2021   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 126,5 m 126,5 m 227,9 pkt 1. – [9]
3. 18 lipca 2021   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 133,0 m 127,5 m 245,7 pkt 1. – [10]
4. 6 sierpnia 2021   Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-135 125,0 m 126,5 m 213,9 pkt 1. – [11]
5. 11 września 2021   Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 128,5 m 134,5 m 227,1 pkt 1. – [12]
6. 12 września 2021   Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 126,5 m 132,0 m 246,7 pkt 2. 1,2 pkt Irina Awwakumowa [14]
7. 2 października 2021   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 132,0 m 130,5 m 237,9 pkt 2. 17,8 pkt Marita Kramer [15]
8. 23 lipca 2022   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 121,5 m 118,5 m 242,5 pkt 1. –
9. 24 lipca 2022   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 121,5 m 121,5 m 222,2 pkt 2. 16,4 pkt Nika Križnar
10. 6 sierpnia 2022   Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-135 125,5 m 123,5 m 232,4 pkt 1. –
11. 17 września 2022   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 85,0 m 85,0 m 217,0 pkt 2. 16,5 pkt Eva Pinkelnig
12. 2 października 2022   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 130,5 m 131,0 m 225,5 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

edytuj
2012
        punkty
25 17 - - 20
2013
            punkty
18 39 5 8 7 17 140
2014
    punkty
17 11 38
2015
          punkty
19 13 10 8 16 105
2016
      punkty
17 27 20 29
2017
          punkty
17 13 14 12 12 96
2018
          punkty
10 13 11 q 16 85
2019
      punkty
4 4 3 160
2021
              punkty
1 1 1 6 1 2 2 600
2022
          punkty
1 2 1 2 1 460
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[16]
2008/2009 83.
2009/2010 66.
2010/2011 19.
2011/2012 7.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 29 listopada 2011   Rovaniemi Ounasvaara K-90 HS-100 94,0 m 88,0 m 223,5 pkt 2. 11,5 pkt Sara Takanashi

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Sezon 2008/2009
                                    punkty
- - - - - - - - 29 - - - - - - - - - 2
Sezon 2009/2010
                                    punkty
- - - - - - - - - - - 30 33 29 - - - - 3
Sezon 2010/2011
                                        punkty
15 27 17 33 18 17 25 21 22 - - 9 9 37 13 6 6 - - - 244
Sezon 2011/2012
              punkty
4 2 13 8 - - - 182
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[17]
2010 37.
2011 14.
2012 18.
2019 12.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 21 września 2019   Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 108,0 m 102,5 m 245,2 pkt 3. 8,3 pkt Eva Pinkelnig
2. 22 września 2019   Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 108,5 m 107,0 m 236,9 pkt 3. 5,8 pkt Ema Klinec

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj
2010
                      punkty
17 13 25 37 - - - - - - - 40
2011
                punkty
20 15 8 5 17 13 24 20 156
2012
    punkty
21 15 26
2019
              punkty
- - - - - 3 3 120
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[18]
2013/2014 1.
2014/2015 18.
2015/2016 3.
2016/2017 17.
2017/2018 18.
2018/2019 27.
2019/2020 19.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 3 sierpnia 2019   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 93,5 m 84,5 m 264,7 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 30 sierpnia 2013   Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 88,5 m 93,0 m 203,5 pkt 2. 11,0 pkt Michaela Doleželová
2. 31 sierpnia 2013   Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 88,0 m 93,5 m 204,5 pkt 2. 4,5 pkt Michaela Doleželová
3. 12 lipca 2014   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 92,0 m 89,0 m 226,5 pkt 2. 20,0 pkt Katharina Althaus
4. 11 lipca 2015   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 84,5 m 91,5 m 211,5 pkt 3. 13,5 pkt Jacqueline Seifriedsberger
5. 12 lipca 2015   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 84,0 m 89,5 m 209,0 pkt 2. 25,5 pkt Jacqueline Seifriedsberger
6. 12 marca 2016   Harrachov Čerťák K-90 HS-100 90,0 m 95,5 m 236,0 pkt 2. 8,0 pkt Špela Rogelj
7. 3 lipca 2016   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 91,5 m 93,5 m 235,0 pkt 2.[k] 3,0 pkt Eva Logar
8. 3 sierpnia 2019   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 93,5 m 84,5 m 264,7 pkt 1. –
9. 4 sierpnia 2019   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 91,0 m 91,0 m 230,0 pkt 2. 8,7 pkt Nika Križnar

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

edytuj
Sezon 2013/2014
                punkty
4 6 2 2 - - - - 250
Sezon 2014/2015
                    punkty
2 8 - - - - - - - - 112
Sezon 2015/2016
                punkty
3 2 - - - - 4 2 270
Sezon 2016/2017
                          punkty
5 2 - - - - - - - - - - - 125
Sezon 2017/2018
                          punkty
5 8 - - - - - - - - 6 8 - 149
Sezon 2018/2019
                        punkty
4 4 - - - - - - - - - - 100
Sezon 2019/2020
                                punkty
- - - - 1 2 - - - - - - - - - - 180
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi

edytuj
  1. ↑ Skład zespołu: Nika Križnar, Timi Zajc, Urša Bogataj i Peter Prevc.
  2. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Jaka Hvala, Peter Prevc i Špela Rogelj.
  3. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Jerneja Brecl, Nika Križnar i Špela Rogelj.
  4. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Žiga Jelar, Nika Križnar i Peter Prevc.
  5. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Ema Klinec, Nika Križnar i Špela Rogelj.
  6. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Ema Klinec, Katja Požun i Špela Rogelj.
  7. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Ema Klinec, Katja Požun i Špela Rogelj.
  8. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Anja Javoršek, Barbara Klinec i Špela Rogelj.
  9. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Anja Javoršek, Anita Seretinek i Julija Sršen.
  10. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Luka Pintaric, Anže Lanišek
  11. ↑ Ex aequo ze Špelą Rogelj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Ursa BOGATAJ - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2023-11-03].
  2. ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Lillehammer: Sarah Hendrickson deklasuje w historycznym konkursie. Skokinarciarskie.pl, 2011-12-03. [dostęp 2012-01-02].
  3. ↑ Ski jumping Summer cup - Revija skokov Mostec. sportida.photoshelter.com. [dostęp 2019-12-30]. (ang.).
  4. ↑ Skoki narciarskie. Ursa Bogataj, czyli Ursa Kriznar. Mistrzyni olimpijska wzięła ślub [online], Skijumping.pl, 2024 [dostęp 2024-06-24] (pol.).
  5. ↑ a b BOGATAJ Ursa - Athlete Information; World Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].
  6. ↑ Turniej Sylwestrowy - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  7. ↑ Alpenkrone (Korona Alp) - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  8. ↑ BOGATAJ Ursa - Athlete Information; Grand Prix Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].
  9. ↑ a b Wisła - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-07-17]. (ang.).
  10. ↑ a b Wisła - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-07-18]. (ang.).
  11. ↑ a b Courchevel - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-08-06]. (ang.).
  12. ↑ a b Chaykovskiy - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-09-11]. (ang.).
  13. ↑ Frenštát - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-08-18]. (ang.).
  14. ↑ Chaykovskiy - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-09-12]. (ang.).
  15. ↑ Klingenthal - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-10-02]. (ang.).
  16. ↑ BOGATAJ Ursa - Athlete Information; Continental Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].
  17. ↑ Letni Puchar Kontynentalny kobiet - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  18. ↑ BOGATAJ Ursa - Athlete Information; FIS Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Urša_Bogataj&oldid=74541569”