Lysgårdsbakken

Kompleks skoczni narciarskich usytuowany w norweskim Lillehammer

Lysgårdsbakken, oficjalnie Lysgårdsbakkene Ski Jumping Arena (norw. Lysgårdsbakkene hoppanlegg) – kompleks dwóch skoczni narciarskich w norweskiej miejscowości Lillehammer, o punktach konstrukcyjnych K123 i K90. Kompleks może pomieścić 35 000 widzów i jest jedną z trzech narodowych skoczni narciarskich w Norwegii. Został otwarty w 1992 roku na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1994, gdzie gościł skoki narciarskie, a także ceremonie otwarcia i zamknięcia. Po igrzyskach olimpijskich własność została przeniesiona do miejskiego parku Lillehammer Olympiapark.

Lysgaardsbakken
Punkt konstrukcyjny K123
Ilustracja
Państwo

 Norwegia

Miejscowość

Lillehammer

Data otwarcia

1992

Rozmiar skoczni (HS)

140 m

Igelit

jest

Rekord

146 m

(2009-12-06
2023-03-16)

Szwajcaria Simon Ammann
Niemcy Markus Eisenbichler

Najdłuższy skok

150,5 m

(2009-12-06)

Austria Gregor Schlierenzauer

Kluby

Lillehammer Ski Club Søre Ål IL

Położenie na mapie Opplandu
Mapa konturowa Opplandu, po prawej znajduje się punkt z opisem „Lysgaardsbakken”
Położenie na mapie Norwegii
Mapa konturowa Norwegii, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Lysgaardsbakken”
Ziemia61°07′30″N 10°29′14″E/61,125000 10,487222

Na skoczniach rozgrywane są konkursy Pucharu Świata mężczyzn (w latach 2004–2010, w ramach Turnieju Nordyckiego, od 2017 w ramach Raw Air; w latach 2005–2006, 2009 konkursy odbywały się w zastępstwie za zawody w Trondheim, natomiast w 2016 za konkursy w Niżnym Tagile) i kobiet (w latach 2018–2019 zawody odbywały się w ramach turnieju Lillehammer Triple).

Obie skocznie są wyłożone igelitem oraz posiadają sztuczne oświetlenie.

Parametry skoczni

edytuj

Dane[1]:

  • Punkt konstrukcyjny: 123 m
  • Wielkość skoczni (HS): 140 m
  • Długość najazdu: 101,16 m
  • Nachylenie progu: 11,5°
  • Wysokość progu: 3.35 m
  • Nachylenie zeskoku: 34.5°

Rekordziści skoczni

edytuj
Lp. Dzień Rok Zawodnik Odległość Zawody Uwagi
1. 11 marca 1993   Espen Bredesen 117,0 m Puchar Świata
2. 11 marca 1993   Takanobu Okabe 119,0 m Puchar Świata
3. 20 lutego 1994   Espen Bredesen 135,5 m Igrzyska Olimpijskie
4. 23 lutego 1994   Jens Weißflog 135,5 m Igrzyska Olimpijskie wyrównanie rekordu
5. 28 listopada 1998   Martin Schmitt 136,0 m Puchar Świata
6. 12 marca 2004   Roar Ljøkelsøy 136,5 m Puchar Świata
7. 11 marca 2005   Sigurd Pettersen 137,0 m Puchar Świata
8. 11 marca 2005   Janne Ahonen 137,0 m Puchar Świata wyrównanie rekordu
9. 2 grudnia 2005   Tommy Ingebrigtsen 138,5 m Puchar Świata
10. 3 grudnia 2005   Andreas Küttel 139,0 m Puchar Świata
11. 1 grudnia 2006   Gregor Schlierenzauer 139,0 m Puchar Świata wyrównanie rekordu
12. 1 grudnia 2006   Gregor Schlierenzauer 140,0 m Puchar Świata
13. 2 grudnia 2006   Gregor Schlierenzauer 141,0 m Puchar Świata
14. 3 grudnia 2006   Adam Małysz 142,0 m Puchar Świata
15. 3 grudnia 2006   Espen Rian 145,0 m PŚ w kombinacji norweskiej, trening rekord nieoficjalny[a]
16. 7 marca 2008   Gregor Schlierenzauer 143,0 m Puchar Świata
17. 6 grudnia 2009   Simon Ammann 146,0 m Puchar Świata
18. 16 marca 2023   Markus Eisenbichler 146,0 m Puchar Świata wyrównanie rekordu

Dane[2]:

  • Punkt konstrukcyjny: 90 m
  • Wielkość skoczni (HS): 98 m
  • Długość najazdu: 86,82 m
  • Nachylenie progu: 11,2°
  • Wysokość progu: 2.76 m
  • Nachylenie zeskoku: 34.5°

Rekordziści skoczni

edytuj
Lp. Dzień Rok Zawodnik Odległość Zawody Uwagi
1. 25 lutego 1994   Espen Bredesen 104,5 m Igrzyska Olimpijskie
2. 3 grudnia 2011   Andreas Kofler 105,0 m Puchar Świata
3. 6 grudnia 2013   Karl Geiger 107,5 m Puchar Świata

Galeria

edytuj

Zobacz też

edytuj
  1. Rekord nieuznawany przez Międzynarodową Federację Narciarską.

Przypisy

edytuj
  1. Certyfikat skoczni K120 w Lillehammer. skisprungschanzen.com. [dostęp 2021-10-18].
  2. Certyfikat skoczni K90 w Lillehammer. skisprungschanzen.com. [dostęp 2021-10-18].

Linki zewnętrzne

edytuj