I Liceum Ogólnokształcące im. Seweryna Goszczyńskiego w Nowym Targu
I Liceum Ogólnokształcące im. Seweryna Goszczyńskiego (dawniej Gimnazjum Nowotarskie) – liceum ogólnokształcące w Nowym Targu, najstarsza szkoła ponadpodstawowa na Podhalu.
Liceum ogólnokształcące | |
nr rej. 851 z 28.12.1998 | |
Główne wejście do budynku | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
Plac Krasińskiego 1 |
Data założenia |
1904 |
Patron | |
Liczba uczniów |
~900 |
Liczba nauczycieli |
58 |
Dyrektor |
mgr Marta Sokołowska |
Wicedyrektorzy |
mgr Alicja Bryniarska, mgr Katarzyna Zbroja |
Położenie na mapie Nowego Targu | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego | |
49°29′00,7634″N 20°02′04,9409″E/49,483545 20,034706 | |
Strona internetowa |
Historia
edytujIdea założenia w Nowym Targu „ośrodka wyższej oświaty” powstała w 1862 r. Wtedy to z inicjatywy Adolfa Tetmajera z Ludźmierza – marszałka powiatu nowotarskiego – Wydział Powiatowy Nowotarski wystosował do Rady Gminnej w Nowym Targu petycję sugerującą utworzenie w mieście ośrodka gimnazjalnego. W 1904 r. gmina uzyskała pozwolenie na utworzenie gimnazjum cesarsko-królewskiego z polskim językiem wykładowym. Od 1906 r. gimnazjum funkcjonuje w gmachu, zaprojektowanym przez architekta Teodora Talowskiego, a wybudowanym pod kierunkiem inż. Eugeniusza Katerli[1].
Zarządzeniem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z 1937 zostało utworzone „Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Seweryna Goszczyńskiego w Nowym Targu” (państwowa szkoła średnią ogólnokształcąca, złożoną z czteroletniego gimnazjum i dwuletniego liceum), po wejściu w życie tzw. reformy jędrzejewiczowskiej szkoła miała charakter koedukacyjny, a wydział liceum ogólnokształcącego był prowadzony w typie humanistycznym i przyrodniczym. Pod koniec lat 30. szkoła funkcjonowała pod adresem ulicy Krasińskiego 1[2].
11 listopada 1939 r. ówczesny dyrektor Ludwik Czech otrzymał rozkaz władz okupacyjnych zamknięcia szkoły aż do odwołania. Po II wojnie światowej, w zmienionych warunkach politycznych, szkoła jako Liceum Ogólnokształcące przystąpiła do reaktywowania swojej działalności[1].
Budynek szkoły został wpisany do rejestru zabytków 28 grudnia 1998 r.[3]
Dyrektorzy
edytujLp. | Imię i nazwisko | Okres pełnienia funkcji | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | dr Kazimierz Krotoski | 1904–1921 | urlopowany w 1919 |
2 | dr Edward Niezabitowski | 1919–1920 | późniejszy rektor Uniwersytetu Poznańskiego |
3 | Jakub Zachemski | 1920–1924[4] | odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski |
4 | Marcin Gołąb | od 1 VII 1925[5] | do tej pory nauczyciel w Państw. Gimn. im. św. Barbary w Chodzieży |
5 | Ludwik Czech | od 1 IX 1926 | do tej pory pełnił funkcję kierownika gimnazjum[6] |
6 | Pius Jabłoński | 1945–1947 | odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Krzyżem Zasługi |
7 | Jan Krupa | 1947–1949 | |
8 | dr Józef Grzybek | 1949–1949 | |
9 | Eugeniusz Przesławski | 1949–1950 | p.o. dyrektora |
10 | Maria Geblowa | 1950–1960 | |
11 | Stanisław Żygadło | 1960–1973 | |
12 | Bolesław Nowobilski | 1973–1974 | |
13 | Zdzisław Rosak | 1974–1974 | |
14 | Wit Wójtowicz | 1974–1975 | |
15 | Maria Plich | 1975–1991 | |
16 | Franciszek Janczy | 1991–2006 | |
17 | Maria Kopeć | 2006–2021 | |
18 | Marta Sokołowska | od 2021 |
Absolwenci
edytuj- bł. Piotr Dańkowski – błogosławiony Kościoła katolickiego
- ks. kard. Stanisław Dziwisz – kardynał, Arcybiskup Metropolita Krakowski
- Wiktor Kaliciński – major lekarz Wojska Polskiego, zamordowany Katyniu w 1940
- Władysław Langner – generał brygady
- Jerzy Lgocki – powstaniec śląski, komendant Strażackiego Ruch Oporu „Skała”
- Wojciech Lorencowicz – nauczyciel, działacz niepodległościowy i społeczny, organizator i dowódca Kompanii Spiskiej w Legii Spisko-Orawskiej oraz Tajnej Organizacji Wojskowej na Spiszu, członek Komitetu Plebiscytowego Spiskiego
- prof. dr inż. Stefan Łaciak – inżynier górnik, profesor zwyczajny Akademii Górniczo-Hutniczej, dyrektor Instytutu Wiertniczo-Naftowego AGH, działacz społeczny
- ks. Paweł Łukaszka – polski duchowny katolicki, były hokeista
- ks. Ferdynand Machay (1914–1940) – polski duchowny katolicki, Sługa Boży Kościoła katolickiego
- Kazimierz Maurer – ekonomista, dyplomata handlu zagranicznego
- Janusz Nosek – nauczyciel historyk, generał brygady
- Franciszek Orawiec – pułkownik Wojska Polskiego, zamordowany Katyniu w 1940
- Maria Pajerska – nauczycielka, członkini ZWZ-AK, kurierka wojenna
- Joanna Pinkwart – korespondentka TVP w Stanach Zjednoczonych
- bł. Stanisław Pyrtek – błogosławiony Kościoła katolickiego
- Władysław Smereczyński – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego
- Stanisław Styrczula – podpułkownik Wojska Polskiego, zamordowany w Charkowie w 1940
- ks. prof. dr hab. Józef Tischner – polski duchowny katolicki, wybitny filozof
- ks. abp Józef Wesołowski – biskup katolicki, Nuncjusz apostolski na Dominikanie
- Józef Wetula – major sanitarny Wojska Polskiego, zamordowany Katyniu w 1940
- ks. Wojciech Węgrzyniak – polski duchowny rzymskokatolicki, rekolekcjonista, adiunkt w Katedrze Egzegezy Starego Testamentu na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie
- Antoni Zachemski – pisarz, działacz ruchu podhalańskiego, zamordowany w Auschwitz
Przypisy
edytuj- ↑ a b I LO im. Seweryna Goszczyńskiego w Nowym Targu [online], www.goszczynski.nowytarg.pl [dostęp 2021-11-11] .
- ↑ Wykaz państwowych liceów i gimnazjów ogólnokształcących Kuratorium Okręgu Szkolnego Krakowskiego. „Dziennik Urzędowy Kuratorjum Okręgu Szkolnego Krakowskiego”. Nr 8, s. 270–271, 31 października 1938.
- ↑ gimnazjum, ob. I Liceum Ogólnokształcące im. Seweryna Goszczyńskiego [online], zabytek.pl [dostęp 2024-09-01] (pol.).
- ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 7, s. 121, 1 kwietnia 1925.
- ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 13, s. 247, 15 sierpnia 1925.
- ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 12, s. 313, 1 września 1926.