ΑρχειοθήEις μνήμην του Ορφέως Μεγάλο κακό η ημιμάθεια…!!! ΛΕΙΒΗΘΡΑ : Μέχρι και έωςκη ιστολογίου
«ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ ΟΤΕ ΦΟΙΒΟΣ ΠΑΛΙΝ ΕΛΕΥΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΣ ΑΕΙ ΕΣΣΕΤΑΙ» "Σε τουτα'δω τα
Μαρμαρα κακια σκουρια δεν πιανει." Του ρασοφορου συνετριψε ο πελεκυς και η αξινα,τα
μεγαλοχαρα ειδωλα στα βαθη των ναων. Των συντριμμενων η ψυχη,δεν χαθηκε
μ'εκεινα.Φωτοπλανητης εγινε στα χαη των ουρανων.Οσο που Νεα Ζωντανεψε Αγαλματενια
Κρινα,στου Διαλεχτου τον λογισμο,στους κηπους των Σοφων. Η Γη μας,Γη των
Αφθαρτων Αερικων και Ειδωλων Πσιχαρος και Υπερτερος ΘΕΟΣ μας ειναι ο Α-ΠΟΛΛΩΝ.Η
Αρχαια Ψυχη ΖΕΙ μεσα μας Αθελητα κρυμενη. Ο ΜΕΓΑΣ ΠΑΝ δεν Πεθανε,Οχι ο ΠΑΝ δεν
Πεθαινει!"
Κωστης Παλαμας
πηγή
Η προϊστορία της πόλης των Αθηνών πριν τον Κατακλυσμό του Δευκαλίωνα
Πρώτα απ' όλα, πρέπει να θυμηθούμε ότι πέρασαν συνολικά εννέα χιλιάδες χρόνια από τότε που έγινε ο πόλεμος ανάμεσα σ' εκείνους που ζούσαν έξω από τις στήλες του Ηρακλή και σ' όλους εκείνους που κατοικούσαν στο μέσα μέρος. Οφείλω λοιπόν να σας μιλήσω για τον πόλεμο με όλες τις
Όπως εξηγεί ο Πρόκλος, διά τους προγενεστέρους της δημιουργίας θεούς ἀνύμνησαν (οι Έλληνες) τας συζεύξεις και τας διαδοχάς «συναπογεννήσεις» του Κρόνου και της Ρέας, του Ουρανού και της Γαίας, και κατά τον ίδιον τρόπον οι ποιηταί παρέδωσαν την πρώτιστην σύζευξην Διός και Ήρας, διά τους δημιουργούς θεούς του Παντός, όπου ο Ζεύς κατέχει την αξίαν του Πατρός, η δε Ήρα της Μητρός και ο πρώτος παράγει τα πάντα εκ της Μονάδος που τον χαρακτηρίζει, η δε Ήρα κατά την γόνιμον Δυάδα, του μεν Διός συγγενεύοντος προς το νοητόν Πέρας, της δε Ήρας προς την απειρίαν.
Και προσθέτει* (εν Πολιτεία 292,11):
ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΤΟ ΜΕΝ ΣΗΜΕΙΟΝ ΑΝ ΚΑΙ ΕΝ ΤΗ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΩΝ
Το παρακάτω βίντεο μας δίνει κάποιες σημαντικές πληροφορίες για την Δημιουργία, όσον αφορά τον ρόλο του ΠΑΛΜΟΥ που μεταδίδεται στα κύτταρά μας προερχόμενος από το ΣΥΜΠΑΝ. Η σύγχρονη ανακάλυψη των επιστημόνων δεν είναι τελικά και τόσο σύγχρονη, την διαβάζουμε στην συζήτηση που είχε ο Σωκράτης με τον Πυθαγόρειο Τίμαιο, στο ομώνυμο Πλατωνικό κείμενο.
δείτε το βίντεο και το Πλατωνικό κείμενο:
Πλάτων Τίμαιος 47 c
