Гарниково
| Гарниково | |
Куќи во селото Гарниково | |
  Гарниково Местоположба на Гарниково во Македонија
Гарниково на карта
| |
| Координати 41°20′02″N 22°02′18″E / 41.33389° СГШ; 22.03833° ИГД | |
| Регион |  Вардарски
|
| Општина |  Кавадарци
|
| Област | Витачево |
| Население | 3 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Пошт. бр. | 1430 |
| Повик. бр. | 043 |
| Шифра на КО | 11010 |
| Надм. вис. | 680 м |
| Слава | Свети Мина |
|
Гарниково на општинската карта  Атарот на Гарниково во рамките на општината | |
 Гарниково на Ризницата
| |
Гарниково — село во Општина Кавадарци, во областа Витачево, во околината на градот Кавадарци.
Географија и местоположба
[уреди | уреди извор]
Селото се наоѓа во средишниот дел од Општина Кавадарци, односно јужно од градот Кавадарци, недалеку од патот што води низ областа Витачево.[2] Селото е ридско, на надморска височина од 680 метри. Од градот Кавадарци, селото е оддалечено околу 15 километри и лежи недалеку од локалниот пат којшто води кон Кавадарци од Витачево.[2]
Атарот зафаќа простор од 16,8 км2. На него најголема површина заземаат пасиштата на 819,4 хектари, потоа следат шумите на простор од 460,8 хектари, а на обработливото земјиште отпаѓаат 389 хектари.[2]
Селото е од збиен тип, поделено на три маала, Стредсело, Отадње и Одовадње Маало.[3]
Историја
[уреди | уреди извор]Селото било христијанско и не било чифлик во турско време. Селото го основале доселеници од областа Азот кон крајот на XVII век.[3]
Во XIX век, Гарниково било село во Тиквешката каза на Отоманското Царство.
Сто��анство
[уреди | уреди извор]Селото во основа има мешовита земјоделска функција.[2]
Во минатото, селаните главно се занимавале со сточарство.[3]
Население
[уреди | уреди извор]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според податоците на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 година, во селото Гарниково имало 460 жители.[4] По податоците на секретарот на Бугарската егзархија, Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Гарниково имало 536 жители.[5]
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 350 Македонци.[6]
Селото е мало, доведено во фаза на наполно раселување. Во 1961 година, селото броело 234 жители, а во 1994 година бројот се намалил на 12 жители, македонско население.[2]
Според пописот од 2002 година, во селото Гарниково имало 3 жители, сите Македонци.[7]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 3 жители, сите Македонци.
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 460 | 536 | 292 | 257 | 234 | 123 | 26 | 15 | 12 | 3 | 3 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[8]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[9]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[10]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[11]
Родови
[уреди | уреди извор]Како родови во Гарниково се споменуваат:[3]
- Доселеници од Азот: Бајковци (7 к.); Анѓелковци (1 к.); Степановци (2 к.); Левовци (5 к.); Гишовци (3 к.); Мојсовци (2 к.); Шапковци (5 к.); Гравтовци (4 к.); Бакарјовци (1 к.); Гиревци (4 к.); Станковци (2 к.); Толовци (2 к.); Ташовци (2 к.); Карадаковци (2 к.); Ѓорчевци (1 к.); Јолевци (1 к.); Ширкате (1 к.); Кармаковци (2 к.) и Крштанковци (1 к.) сите се доселени на крајот од XVII век.
- Други доселеници: Чолак��вци (6 к.) доселени се околу 1800 година од селото Бегниште, подалечно потекло имаат од велешки Азот; Моклишовци-Постоловци (3 к.) доселени во исто време од селото Моклиште; Вилиповци (1 к.) доселени се од селото Бегниште, подалечно потекло од велешки Азот; Стојимчевци (1 к.) и Јованчевци (1 к.) доселени се околу 1870 година од селото Дабниште; Северовци (1 к.) доселени се околу 1880 година од Бегниште, а таму од велешки Азот; Соколовци со Велковци и Димовци (7 к.) доселени се во 1880 година од селото Бунарче, а таму се доселени од Мариово; Ризовци (1 к.) доселени се во 1886 година од селото Бунарче; Настовци (1 к.) доселени се во 1890 година од селото Праведник; Кенџовци (1 к.) доселени се во 1895 година од селото Дабниште; Мајсторовци (2 к.) доселени се во 1896 година од селото Бохула. А таму од Арнаутлук; Тасевци (1 к.) доселени се од селото Кошани, а таму од селото Куманичево; Миновци (1 к.) доселени се од селото Бунарче. А таму од селото Страгово; Левовци (1 к.) доселени се од селото Дабниште. А таму од селото Клиново во Мариово; Трпковци (1 к.) доселени се во 1900 година од селото Бунарче. А таму од селото Пожарско во Меглен; Бочовци (1 к.) доселени се во 1905 година од селото Чемерско; Рамашовци или Римишовци (2 к.) доселени се во 1905 година од селото Дабниште, таму од селото Бохула. А во Бохула од некое село Пиперово во Арнаутлук; Стојановци (1 к.) доселени се во 1905 година од селото Конопиште; Вилиповци или Филиповци (1 к.) доселени се во 1910 година од селото Бунарче. А таму од селото Барово; Крстевци (2 к.) доселени се во 1910 година од селото Конопиште; Ристовци (2 к.), Петковци (1 к.) и Атанасовци (1 к.) доселени се во 1916 година од селото Зборско во Меглен; Шоповци или Старејковци (1 к.) доселени се во 1918 година од селото Драгожел, а таму од некое село во Штипско.
Самоуправа и политика
[уреди | уреди извор]Селото влегува во рамките на Општина Кавадарци, која била променета со новата територијална поделба на Македонија во 2004 година, при што кон нејзе била придодадена поранешната општина, Конопиште. Во периодот од 1996-2004 година, селото било во рамките на некогашната Општина Кавадарци.
Во периодот 1950-1952, селото било дел од некогашната општина Бегниште, во која се наоѓале селата Бегниште, Гарниково, Дабниште, Драгожел, Кошани и Ресава.
Во периодот 1952-1955, селото било дел од тогашната општина Бегниште, во која покрај селото Гарниково се наоѓале селата Бегниште, Дабниште, Драгожел, Кажани, Куманичево и Ресава.
Во периодот 1955-1965, селото било дел од тогашната општина Кавадарци.
Во периодот 1965-1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата Општина Кавадарци.
Избирачко место
[уреди | уреди извор]
Селото е опфатено во склоп на избирачкото место бр. 0701 според Државната изборна комисија, кое ги опфаќа селата Бегниште, Драгожел, Гарниково и Кошани, кое е сместено во основното училиште во селото Бегниште.[12]
На локалните избори во 2017 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 278 гласачи.[13] На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 264 гласачи.[14]
Културни и природни знаменитости
[уреди | уреди извор]- Црква „Св. Мина“ — главна селска црква
- Црква „Св. Петар и Павле“ — манастирска црква
- Манастири
- Гарниковски манастир — нов манастир (во изградба)
Редовни настани
[уреди | уреди извор]- Свети Мина — селска слава
Личности
[уреди | уреди извор]- Родени во Гарниково
- Блаже Ристовски (1931-2018) — историчар и академик
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија (PDF). Скопје: Патрија. стр. 67. Посетено на 23 февруари 2018.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Радовановиќ, Воислав. Тиквеш и Рајец. стр. 421-422.
|access-date=бара|url=(help) - ↑ Васил К’нчов. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900, стр. 154.
- ↑ D.M.Brancoff. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, р. 104-105.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 23 февруари 2018.
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 23 февруари 2018.
- ↑ „Локални избори 2017“. Архивирано од изворникот на 17 јуни 2020. Посетено на 23 февруари 2018.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 5 мај 2019. Посетено на 5 мај 2019.
- ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
- ↑ „Цркви во Ваташката парохија“. Повардарска епархија. Посетено на 23 февруари 2018.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]
| |||||||||||||||||||||
_1941.jpg){kind=link}