Бангладеш

Народна Република Бангладеш গণপ্রজাতন্ত্রী বাংলাদেশ (јазик?)
Знаме Грб
Химна: „Амар сонар Бангла“ (јазик?) „Мојот златен Бенгал“ Марш: „Нотунер гаан“ „Песна на младоста“[1]
Амблем на Владата на Бангладеш
Главен град (и најголем)		Дака
Службен јазик и национален јазик		бенгалски[2]
Народности		98% Бенгалци 2% малцинства Чакми Бихарци Марми Сантали Мро Танчангја Боми Трипурци Куми Куки Гаро Бишнупурци Индијци Кинези
Демоним		Бангладешани
Уредување		унитарна парламентарна република
•	Претседател	Абдул Хамид
•	Премиер	Шеик Хасина
•	Прет. на собранието	Ширин Шармин Чаудури
•	Врховен судија	Сурендра Кумар Синха
Законодавство		Национално собрание
Основање и независност
•	Поделба на Бенгал и крај на Британскиот раџ	14–15 август 1947
•	Независност од Пакистан	26 март 1971
•	Признаен	16 декември 1971
•	Устав	4 ноември 1972
•	Последна територијална придодавка	31 јули 2015
Површина
•	Вкупна	147,610[3] км2 (92.)
•	Вода (%)	6.4
Население
•	проценка за 2017 г.	163,187,000[4] (8.)
•	Попис 2011	149,772,364[5] (8.)
•	Густина	1,106 жит/км2 (10.)
БДП (ПКМ)		проценка за 2017 г.
•	Вкупен	$686.598 billion[6] (33.)
•	По жител	$4,207[6] (139.)
БДП (номинален)		проценка за 2017 г.
•	Вкупно	$248.853 billion[6] (45.)
•	По жител	$1,524[6] (148.)
Џиниев коеф. (2010)		32.1[7] среден
ИЧР (2016)		▲ 0.579[8] среден · 139.
Валута		така (৳) (BDT)
Часовен појас		BST (UTC+6)
Датумски формат		дд-мм-гггг б.с. দদ-মম-বববব (н.е.−594)
Се вози на		лево
НДД		.bd .বাংলা
Страница bangladesh.gov.bd
Повик. бр.		+880

Бангладеш (бенгалски: বাংলাদেশ); офиц. Народна Република Бангладеш গণপ্রজাতন্ত্রী বাংলাদেশ) — држава во Јужна Азија која излегува на Бенгалскиот Залив и го зазема осмото место по населеност во светот. Главен и најголем град е Дака, а најголемо пристаниште и второ место по големина е Читагонг.

На подрачјето на денешниот Бангладеш (Бенгал) се одржале будистички кралства до 13 век.

Во 1201 г. Бенгал преминува под власта на делхиските султани, а потоа во земјата преовладувал исламот. Домашните исламски владетели владееле сè до 1576 г., кога могулскиот владател Акбар ја приклучил Бенгалија кон Могулското царство. Во почетокот на 18 век државата почнала да пропаѓа, се зголемила моќта на локалните силници, а во средината на 18 век се засилило влијанието на Британската источноиндиска компанија, која по задушувањето на Бенгалското востание во 1757 г. добила монопол над трговијата и собирањето данок.

Меѓу 1757 и 1854 г. Бенгал бил цел на британските освојувачи во Индија; подоцна стопанската и политичката цел се префрила во з. Индија. Големото востание против Британците (1857 г.) почнало во Бенгал и било поврзано со сè поголемата противречност меѓу муслиманското население и хиндуистичките велепоседници. По задушувањето на востанието во 1858 г., сите територии на Источноиндиската компанија ги презела британската влада и ги здружила во колонијата Британска Индија.

Во 1906 г. е основана Муслиманската лига, политичка организација на муслиманите во Британска Индија која барала поделба на Индија и основање самостојна муслиманска држава. На 14.8.1947 г. е прогласена Исламска Република Пакистан, составена од два потполна различни делови меѓу кои постоеле многу остри политички спротивности. На парламентарните избори во 1970 г., во Источен Пакистан победила Лигата Авами под водство на шеикот Муџибур Рахман, која барала поголема автономија за источниот дел на Пакистан.

На 1.3.1971 г. пакистанскиот претседател Јахја Хан го одложил првото заседание на новиот парламент и во И. Пакистан пратил војска за да ги запре безредијата. Тие за малку можеле да прераснат во граѓанска војна. На 26.3.1971 г. И. Пакистан прогласил независност и се преименувал во Бангладеш. Уште од самиот почеток Индија ги поддржувала бунтовниците и им се придружила во војната против пакистанската војска, која се предала на 16.12.1971 г.

Со уставните промени во 1975 г. многу се засилила положбата на претседателот на републиката. Претседателот на владата М. Рахман (1972-1975 г.) станал претседател на републиката (1975 г.), ги забранил опозициските партии и вовел еднопартиски систем, но настрадал како жртва на воен преврат. Власта ја презел генералот Зиа ур Рахман, подоцна претседател на републиката (1977-1981 г.) кој паднал како жртва на новиот државен удар, исто како и неговиот наследник Абдус Сатар (1982 г.). По него власта ја презел генералот Хосаин Мохамед Ершад (1983-1990 г.), но морал да отстапи под притисокот на засилената опозиција.

По 1991 г. најважни политички партии се Бангладешката народна партија (БНП) и Лигата Авами, меѓу кои постојат големи спротивности, државата често ја потресуваат демонстрации и штрајкови.

На 1.1.1997 г. во сила стапил договорот со Индија за заедничко користење на водите на Ганг, а на 2.12.1997 г. Владата потпишала мировен договор со верското движење Шанти бахини, кое 24 години се борело за правата на припадниците на будистичката вера.

Бангладеш е поделен на 8 административни области (বিভাগ, „бибаг“). Секоја од нив е наречена по нејзиниот административен центар. Областите понатаму се делат на окрузи (জেলা, „зила“) кои пак се делат на подокрузи (উপজেলা, „упазила“).

Област	Седиште	Составни единици			Површина (км2)[9]	Население (2011)[9]	Густина (жит./км2) (2011)[9]
		Окрузи	Подокрузи	Обед. совети
Барисал	Барисал	6	39	333	13.225,20	8.325.666	613
Дака	Дака	13	123	1.248	20.593,74	46.729.000	1.751
Кулна	Кулна	10	59	270	22.284,22	15.687.759	699
Мајмансинг	Мајмансинг	4	34	350	10.584,06	11.370.000	1.074
Рангпур	Рангпур	8	58	536	16.184,99	15.787.758	960
Раџшахи	Раџшахи	8	70	558	18.153,08	18.484.858	1.007
Силет	Силет	4	38	334	12.635,22	9.910.219	779
Читагонг	Читагонг	11	101	949	33.908,55	29.145.000	831
Вкупно	(8)	64	488	4.550	147.570,00	149.772.364	1.015

Поради порастот на населението, предложени се уште три области со цел да се олесни обемот административната работа:

• Комила (কুমিল্লা বিভাগ)
• Фаридпур (ফরিদপুর বিভাগ)

Климата е монсунска со високи температури преку целата година и обилни врнежи кои го носи јз.монсун (дождлив период јуни-октомври), во периодот на си. монсуни (ноември-март) има многу малку врнежи. Најмногу врнежи се крајбрежните делови, планините на ЈИ и подножјето на планината Каси-Џаинтија на С(3000-5000 мм), а во другите делови има 1300-2000 мм врнежи. Во почетокот и на крајот на дождливиот монсунски период чести се тропските циклони.

Најголеми реки се Ганг(Падма, 2510 км) и Брамапутра (Џамуна, 2840 км). Низводно во Дака се спојуваат во една река Мегна (264 км; од крајот на 18 век). уште во 1770 г. главниот ракавец на реката Ганг била реката Хугли која тече низ Калкута; тогаш Брамапутра течела и од Дака. Бидејќи реките носат голема количина тиња и песок, течат меѓу природни насипи над околната низина и скоро при секоја поплава ги менуваат коритата. Поплавите погодуваат 3\4 од територијата и траат 3-6 месеци ( од јуни до ноември). По 1991 г. по селата почнале да се градат издигнати бетонски засолништа, каде за време на поплавите се засолнува селското население; со тоа прилично се намалува бројот на загинатите.

Според Уставот од 16.12.1972 г., Бангладеш е парламентарна република. Со уставните промени од 7.8.1991 г. многу се смалени овластувањата на претседателот на републиката - пренесени се на парламентот, а исламот е прогласен за државна религија. Право на глас имаат сите бангладешки државјани на возраст над 18 години.

Парламентот го избира претседателот на републиката секои пет години, а повторно може да биде избран само уште еднаш. Го именува претседателот на републиката, како и претседателот на владата и министрите кои мораат едновремено да добијат и мнозинство гласови од парламентот.

Националното собрание (Џатија сангсад) е еднодомно и има 330 членови; 300 се избираат на општи избори секои пет години, а 30 места се резервирани за жените кои на општите избори ги избираат избраните делегати.

Независно од стопанскиот раст во 90-тите години на 20 век, Бангладеш останува една од најсироманшните држави во светот, многу зависна од странска помош. Го погодува непродуктивната и голема државна управа, корупцијата и оптоварениот со мали кредити банкарски систем, но продуктивно е делувањето на невладините организации и посебните установи кои непосередно соработуваат со локалните организации и домашните дарители на помош.

Туризмот е многу скромен (203.000 странски туристи, најмногу од Индија); главни одредишта се Дака и долгите плажи покрај Кокс Базар и Текнафу.

Бангладеш има 207.500 км патишта од кои 10% асфалтирани. На 23.6.1998 г. е отворен 4,8 км долгиот патничко-железнички мост Бангабанду преку Брамапутра со кој за првпат се поврзани з. и и. дел на државата, а во 2004 г. и 6 км долгиот мост преку реката Падме.

Државата има 2706 км железнички пруги (884 км со растојание меѓу шините од 1676 мм и 1882 км со растојание од 1000мм); сите се изградени уште во колонијалниот период.

Трговската морнарица има 40 брода со вкупна носивост од 441.000 т. Најголемо морско пристаниште е Читагонг. а помали се Калма и Монгла во делтата. Бангладеш има и 8400 км внатрешни патишта по кои се изведуваат 3\4 на товарниот и патничкиот сообраќај; главни пристаништа се Дака, Чандпур, Навабганџ, Барисал и Кулна.

Бангладеш има 8 аеродроми со редовен патнички сообраќај; најголемиот меѓународен аеродром е покрај Дака (Zia international). Национален превозник е "Biman Bangladesh airlines", кој е во државна сопственост.

Бројот на населението во Бангладеш во минатото многу брзо се зголемувал (1961 г.: 50,8 мил.; 1988 г.: 101,1 мил.), а во 90-тите години на 20 век, со програмите за планирање на семејството, порастот донекаде е забавен (1989 г.: наталитет: 33,2 промили, природен прираст 21,6 промили). Речиси сите жители се Бенгалци (98%), зборуваат индоевропски бенгалски јазик и го пишуваат со посебно бенгалско писмо. Во планините Читагонг живеат 12 народи сродни на Бурманците:, најмногу се Чакмаи, Мармаи, Трипури и Мрои. Малкуте небенгалски народи живеат на крајниот север (Сантоли, Касиии, Гарои). Постојат големи културни и јазични разлики меѓу муслиманските Бенгалци и тибетско-бурманските будистички народи во планините на И, потиснати на маргините на општеството.

Бангладеш е една од најгустонаселените земји во светот; поголемиот дел од населението живее на село и се занимава со земјоделство. Преовладуваат различни видови селски населби по должината на патиштата и на природните насипи покрај реките, каде што сигурноста е малку поголема од годишните поплави. Многу села не се приклучени ниту на патната, ниту на електричната мрежа. Заради големата сиромаштија во провинцијата, се е поинтезивно доселувањето во градовите, особено во Дака (1961 г.: 556.700 жит.; 1991 г.:6,1 мил.). Поголеми градови (2001 г.) се: Дака (5,64 мил., метрополитенскa област, 10,4 мил.), Читагонг (2,20 мил.), Кулна (811.000), Раџхаши (403.000).

Според верската припадност жителите се главно сунитски муслимани (86%), потоа хиндуисти (12%), будисти и христијани.

• Бенгал
• Бенгалски Залив
• Бенгалски јазик

• „Државите на светот“ - Младинска књига, Скопје

• Национален портал на Бангладеш

п р у Држави и територии во Азија Суверени држави Авганистан Азербејџан Бангладеш Бахреин Брунеј Бутан Виетнам Грузија Египет Ерменија Израел Индија Индонезија Ирак Иран Источен Тимор Јапонија Јемен Јордан Јужна Кореја Казахстан Камбоџа Катар Кина Кипар Киргистан Кувајт Лаос Либан Малдиви Малезија Мјанмар Монголија Непал Обединети Арапски Емирати Оман Пакистан Русија Саудиска Арабија Северна Кореја Сингапур Сирија Тајланд Таџикистан Туркменистан Турција Узбекистан Филипини Шри Ланка Непризнаени држави Абхазија Нагорно-Карабах Северен Кипар Палестина Јужна Осетија Тајван Зависни територии и специјални административни региони Австралија Божиќен Остров Кокосови Острови Кина Хонгконг Макао Обединето Кралство Акротири и Декелија Британска Индоокеанска Територија

Нормативна контрола WorldCat VIAF: 153614928 LCCN: n81063207 ISNI: 0000 0001 2188 6953 GND: 4130903-0 SELIBR: 140348 SUDOC: 086272926 BNF: cb11943135b (податоци) HDS: 003403 NDL: 00560507 NKC: ge128710 BNE: XX453080 KulturNav: id