ალექსანდრე კალანდაძე (მწერალი)

სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ კალანდაძე.

ალექსანდრე პავლეს ძე კალანდაძე (დ. 1 ივნისი, 1916, ხიდისთავი — გ. ?) — ქართველი მწერალი, ლიტერატურათმცოდნე, ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (1966).

მონაწილეობდა მეორე მსოფლიო ომში, იბრძოდა ბრესტის ციხესიმაგრეში. მონაწილეობდა წინააღმდეგობის მოძრაობაში საფრანგეთსა და პოლონეთში. 1975 წლიდან იყო ქართული ლიტერატურის ისტორიის ინსტიტუტის ჟურნალისტიკის განყოფილების ხელმძღვანელი. მისი თხზულებანი თარგმნილია რუსულ, უკრაინულ და ბელორუსულ ენებზე.

• „პიასტის ნამუხლარზე“, 1967
• „მაკიზარებთან“, 1969
• „მწვანე შტო“, 1974
• „ნეიშნის ფიცი“, 1977
• "გაყინული მზე"

• „ივანე კერესელიძე“, 1959
• „საქართველოს მოამბე“, 1963
• „დღეები ბრესტის სიმაგრეში“, 1968
• ��გემოვნების კრიტიკა“, 1976
• „ქართული ჟურნალისტიკის ისტორია“, ტ. 1. 1978

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 5, თბ., 1980. — გვ. 326-327.

• ალექსანდრე კალანდაძე — საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი