Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սևերինա Դուխինսկայա (մինչ ամուսնությունը՝ Ժոխովսկայա, առաջին ամուսնությունից հետո՝ Պրուշակովա, լեհ.՝ Seweryna Duchińska, 1816[1], Koszajec, Gmina Brwinów, Pruszków County, Լեհաստան - օգոստոսի 21, 1905(1905-08-21), Փարիզ), լեհ գրող, բանաստեղծուհի[2], լիբրետիստ, հրապարակախոս, թարգմանիչ, Փարիզի Անտրոպոլոգիական ընկերության (Société d’anthropologie de Paris) և Աշխարհագրական ընկերության (Société de géographie) պատվավոր անդամ[3]։ Փարիզի Անտրոպոլոգիական ընկերության անդամ։
Պատմաբան և ազգագրագետ Ֆրանցիսկ Դուխինսկու կինն է։ Լեհաստանում մշակութային շարժման ակտիվիստներից է։ 1847 թվականից ապրել է Վարշավայում։ 1856-1863 թվականներին հրատարակվել է «Rozrywki dla Młodocianego Wieku» ամսագրում, իր ստեղծագործությունները ներկայացրել է նաև «Biblioteki Warszawskiej»-ում։ Գրել է բանաստեղծություններ և արձակ ստեղծագործություններ, ֆրանսերենից կատարել է թարգմանություններ սկանդինավյան լեզուներով (մասնավորապես՝ Սյուլի-Պրյուդոմին), օգտագործել է «Ուկրաինիչ» (Ukrainicz) ծածկանունը։ Եղել է հայրենասեր, 1863-1864 թվականների լեհական ապստամբության ընթացքում գաղտնի կազմակերպել է ապստամբների ընտանիքների օգնության համակարգը։ Ապստամբության ճնշումից հետո արտագաղթել է Ֆրանսիա, բնակվել Փարիզում (1870-1876 թվականներին՝ Ֆրանսիայի սահմաններից դուրս), որտեղ էլ մահացել է 1905 թվականին։ Ամուսնու հետ միասին թաղված է Մոնմորանսիի գերեզմանոցում։
- Powieści naszych czasów (1853)
- Elżbieta Drużbacka (1855)
- Do Towarzystwa Historyczno Literackiego (1872)
- Królowie polscy w obrazach i pieśniach (1893)