Դուլսե Մարիա Լոյնաս

Դուլսե Մարիա Լոյնաս
Ծննդյան անուն	իսպ.՝ Dulce María Loynaz Muñoz
Ծնվել է	դեկտեմբերի 10, 1902
Ծննդավայր	Հավանա, Կուբա
Վախճանվել է	ապրիլի 27, 1997 (94 տարեկան)
Վախճանի վայր	Հավանա, Կուբա
Մասնագիտություն	բանաստեղծուհի, գրող և փաստաբան
Քաղաքացիություն	Կուբա
Կրթություն	Հավանայի համալսարան
Պարգևներ	; National Prize for Literature (Cuba)? և
	Dulce María Loynaz Վիքիպահեստում

Դուլսե Մարիա Լոյնաս Մունյոս ( իսպ.՝ Dulce María Loynaz Muñoz. դեկտեմբերի 10, 1902(1902-12-10)^[1]^[2], Հավանա, Կուբա - ապրիլի 27, 1997(1997-04-27)^[1], Հավանա, Կուբա), կուբացի բանաստեղծուհի։

Կենսագրություն

Դուլսե Մարիան Կուբայի ազատագրական բանակի գեներալ, Կուբայի ազգային օրհներգի խոսքերի հեղինակ Էնրիկո Լոյնաս դել Կաստիլյոյի / Enrique Loynaz del Castillo (1871-1963) դուստրն է։ Մեծացել է արվեստով ու գրականությամբ հետաքրքրված, բարեկեցիկ ընտանիքում։ Գեղարվեստական գրականության ասպարեզում իր նորամուտը նշել է 1919 թվականին՝ առաջին բանաստեղծությունները տպագրելով պարբերականներում ։ 1927 թվականին ավարտել է Հավանայի համալսարանը, ստացել իրավաբանի մասնագիտություն, մինչև 1961 թվականը փաստաբանական համեստ մասնավոր պրակտիկա վարել։ Նա շատ է ճանապարհորդել Մերձավոր Արևելքում, Լատինական Ամերիկայում, Իսպանիայում, որոշ ժամանակ ապրել է Կանարյան կղզիներում: Մասնակցել է եկեղեցական կյանքին, զբաղվել բարեգործությամբ։ Տպագրվել է իսպանական և կուբայական մամուլում։ Ընկերություն է արել Խուան Ռամոն Խիմենեսի, Ֆեդերիկո Գարսիա Լորկայի, Գաբրիելա Միստրալի, Խոսե Լեսամա Լիմայի, Ալեխո Կարպանտիերի հետ:

Դուլսե Մարիա Լոյնասը մահացել է քաղցկեղից Հավանայի Վեդադո թաղամասի իր հին տանը: Թաղվել է Կոլումբոս Մետրոպոլիտեն գերեզմանատանը:

Ստեղծագործություն

Դուլսե Մարիա Լոյնասը պոեզիան միշտ համարել է բացարձակապես անհատական, անձնական գործ և ինչ-որ չափով՝ պատահականության արդյունք՝ ի տարբերություն արձակի, այդ թվում՝ լրագրության, էսսեագրության և նամակագրական՝ էպիստոլյար ժանրի, որոնց շատ ժամանակ է հատկացրել։ Հեղինակ է «Այգին» (1951) վեպի, « Ամառը Տեներիֆեում» (1958) ճամփորդական գրառումների գրքի, թերթում ու ամսագրում լույս տեսած քրոնիկների, ինքնակենսագրական արձակի:

1959 թվականից վերջ է տվել Կուբայում հրատարակվելուն և, ընկերների վկայությամբ, երկար տարիներ ընդհանրապես դադարել է գրել՝ ինքն իրեն ենթարկելով «ներքին արտագաղթի» և հրաժարվելով հրապարակայնությունից: Գրական աշխատանքի վերադարձել է ավելի քան 25 տարվա ընդմիջումից հետո: Ընդ որում՝՝ նրա նոր գրքերն ու բանաստեղծական անթոլոգիաները (ինչպես նաև նրա մասին գրքերի մեծ մասը) հրատարակվել են հիմնականում Իսպանիայում։

Բանաստեղծական ժողովածուներ

Versos ( 1950 )
Juegos de Agua ( 1951 )
Poemas sin nombre ( 1953 )
Ultimos días de una casa ( 1958 )
Poemas escogidos ( 1985 )
Poemas naufragos ( 1991 )
Bestiarium ( 1991 )
Finas redes ( 1993 )
La novia de Lázaro ( 1993 )
Poesia completa ( 1993 )
Melancolía de otoño ( 1997 )
La voz del silencio ( 2000 )
El áspero sendero ( 2001 )

Ընտրված պարգևներ և պատվավոր կոչումներ

Ալֆոնս X Իմաստունի շքանշան ( 1947 ):
Կուբայի ազգային արժանիքների շքանշան Կառլոս Մանուել դե Չեսպեդեսի կողմից (1947)
Կուբայի արվեստի և գրականության ազգային ակադեմիայի անդամ ( 1951 )
Խաչ «Եկեղեցու և Հռոմի պապին մատուցած ծառայությունների համար» ( 1955 )
Մալագայի Գեղարվեստի թագավորական ակադեմիայի թղթակից անդամ (1955)
Իսպանիայի թագավորական ակադեմիայի անդամ ( 1959 )
Կուբայի լեզվի ակադեմիայի թղթակից անդամ (1959)
Իսպաներենի թագավորական ակադեմիայի թղթակից անդամ ( 1968 թ .)
Ալեխո Կարպանտիերի մեդալ (Կուբա, 1982 )
Կուբայի գրականության ազգային մրցանակ ( 1987 )
Ֆելիքս Վարելայի առաջին աստիճանի կուբայական շքանշան( 1988 )
Կուբայի գրողների և նկարիչների միության պատվավոր անդամ ( 1988 թ .)
Հավանայի համալսարանի պատվավոր դոկտորի կոչում ( 1991 )
Միգել դե Սերվանտեսի մրցանակ ( 1992 )
Իզաբելլա Կաթոլիկի շքանշան ( 1993 ):
Ֆեդերիկո Գարսիա Լորկայի անվան մրցանակ (Իսպանիա, 1993)
Գաբրիելա Միստրալի շքանշան (Չիլի, 1996 )

Դուլսե Մարիա Լոյնասի հարյուրամյակի կապակցությամբ ( 2002 ) թողարկվել է կուբայական նամականիշ՝ նրա պատկերով (տես՝ [1] )։ 2005 թվականից Հավանայում գործում է բանաստեղծուհու անվան մշակութային կենտրոնը:

Դուլսե Մարիա Լոյնասի պոեզիան բավականին ծավալուն չափերով թարգմանվել է անգլերեն։ Իսպանացի կոմպոզիտոր Մերսեդես Սավալան երաժշտություն է գրել նրա բանաստեղծությունների հիման վրա։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ ^2,0 ^2,1 Իսպաներեն Վիքիպեդիա (իսպ.) — 2001.

Գրականություն

Homenaje a Dulce María Loynaz. obra literaria, poesía y prosa, estudios y comentarios/ Ana Rosa Núñez, ed. Miami: Ediciones Universal, 1993 թ.
Horno Delgado. Margen acuático: Poesía de Dulce María Loynaz. Madrid:: Editions Júcar, 1998
López Lemus V. Dulce María Loynaz. estudios de la obra de una cubana universal. Tenerife. Centro de la Cultura Cultura Popular Canaria, 2000 թ.
La bella durmiente de Cuba: homenaje a Dulce María Loynaz con ocasión del centenario de su natalicio/ Hortensia Viñes Rueda, ed. La Laguna: Grupo Liberal del Parlamento Europeo, 2001 թ.
Dulce María Loynaz cien años despues/ Humberto López Cruz, Luis A. Jiménez, eds. Madrid:. Editorial Hispano Cubana, 2004 թ
Sobre Dulce María Loynaz. ensayos acerca de su poesía, sus prosas y sus opiniones literarias/ Carmen Alemany Bay, Remedios Mataix, eds. Մադրիդ. Editorial Verbum; Alicante: Universidad de Alicante, 2007 թ.
Дульсе Мария Лойнас.// Поэзия Кубы. — М.: Прогресс, 1980. — С. 144—150.։

Արտաքին հղումներ

Սերվանտեսի վիրտուալ գրադարանում(Իսպաներեն)
Պոեզիա առցանց(Իսպաներեն) .

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Դուլսե Մարիա Լոյնաս» հոդվածին։

[_57fa5cc09ed857c3-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_36451c349f26205b-2] 2,0 ^2,1 Իսպաներեն Վիքիպեդիա (իսպ.) — 2001.

[1]